hoe begon jullie bevalling?

Hoi, hoi
leuk topic dit...
Bij mij begon het allemaal heel rustig, rond 7 uur sochtends had ik weeen, heel draagbaar en dit hield aan tot ongeveer 6 uur savonds. Opeens kwam het erg regelmatig echt om de 6/7 minuten toen de vk gebeld en ik had 5 cm ontsluiting. Maar nog draagbaar niets ernstigs, VK weer weg en ik moest wel meteen bellen als ze echt pijnlijker werden. Om 8 uur was dat zover, ben nog tussendoor gaan douchen en ben op bed gaan liggen, dit uur van 8-9 was wel pijnlijk maar in mijn herinnering geen uur, leek veel korter. Om 21:30 had ik onze dochter in mijn armen, dat laatste halfuur, was ik er zo mee bezig dat ze er bijna was dat ik de pijn niet echt voelde. Ik weet nog goed dat ik op een gegeven moment persdrang kreeg maar ik mocht nog niet persen van de VK. Heb het wel gedaan en platsj toen braken mijn vliezen, na 18 minuten was Mila daar.
Vrij vlotte bevalling dus kan alleen maar wensen dat dat dit keer weer zo gaat.
Ik had wel met week 32 toen al echt oefenweeen etc dus al aardig wat voorwerk gedaan...
Tja afwachten maar wat deze tweede gaat doen hahahah. maar ik kan bijna niet wachten...
Tip. houdt leuk bij als het echt begonnen was om de hoeveel minuten je de weeen  krijgt, heb ik oog gedaan en heb zo een heel A4tje met tijden, in het begin mijn eigen handschrift daarnadat van mijn man, ik vind het nog steeds erg leuk om naar te kijken en het houdt het ook zo levendig allemaal....
Gr sandra
 

Hoi Hoi

Mijn bevalling begon als volgt:

Maandagnacht zijn mn vliezen gebroken en vrijwel gelijk daarna begonnen mijn weeen.. niet heel regelmatig maar ze waren er wel constant.. dan weer 10 minuten dan weer 20 dan weer 5 min.. ga zo maar door..

Dinsdag nog steeds weeen, en nog steeds niet regelmatig.. maar steeds heftiger.. en pijnlijker.. dinsdag nacht vk gebeld.. duurde nu wel erg lang.. had geen tijd om te slapen.. dus was al hele tijd wakker.. woensdag morgen vreselijke weeen, niet meer op te houden zo'n pijn en persdrang gevoel.. wij naar het ziekenhuis.. en ja hoor, natuurlijk---> weg waren ze.. helemaal weg! dus ik werd naar huis gestuurd. pfff totaal niet blij mee maar goed.. vervolgens was ik al wakker vanaf maandag nacht!!!

Woensdag middag een uur of 1.. begonnen ze weer mega heftig en zeer regelmatig.. wij weer naar het ziekenhuis... ik had ontsluiting maar nog lang niet genoeg.. na zolang wakker te zijn geweest was ik uiteindelijk doodop en had het niet meer.. terwijl het zwaarste voor mijn gevoel nog komen moest.. uit eindelijk is ons dochtertje Zoë om kwart voor 8 's avonds geboren!! heb er dus best lang over gedaan, en het ergste vond ik die dagen lang weeen, weeen en nog een weeen, niet slapen.. het persen vond ik een eitje en ze was er ook binnen 15 minuutjes persen..

Inmiddels ben ik zwanger van de 2de.. vandaag precies 8wk.. en ons dochtertje is nu 1 jaar!

En geloof me als de weeen komen of je bevalling gaat beginnen.. dan weet je het direct hoor geen twijfel aan mogelijk ahah.. succes allemaal!

Grtjs Chantal,  Mama van Zoë en t 2de wondertje!     (8wk zwanger..)
 
Zelf is mijn bevalling van de 1e ingeleid vanwege zwangerschaps vergifteging en mijn bevalling heeft erg lang geduurd.Ik weet dus wel hoe de weeen voelen maar vraag me soms ook wel eens   of ik het aan zou voelen of de bevalling echt begonnen is.
 
Dat vage ongesteldheidsgevoel had ik de laatste twee weken voor de geboorte van mijn zoon ook. Inmiddels is hij een week oud. Bij mij zijn beide bevallingen begonnen met het breken van de vliezen in de vroege ochtenduurtjes, waarna bij beiden na een uur de weeen op gang kwamen.
 
Hoi,

Mijn bevalling begon met het breken van mijn vliezen, toen ik op bed aan het uitrusten was. Toch handig dat zeiltje!!!
Het vruchtwater was erg troebel. Dus moest ik naar het ziekenhuis. Daar bleek onze dochter in stuit te liggen. Toen kreeg ik een infuus om de weeën op te wekken. Drie en een half uur later was ze er al.

Groetjes
 
Terug
Bovenaan