Hoe bevalt het werken eigenlijk weer echt?

Hoi,

Hoe bevalt jullie het werken eigenlijk weer? Ik had namelijk tegen het eind van mijn verlof weer heel veel zin om te gaan werken en ik moet zeggen dat ik het ook best lekker vind om af en toe niet met thuis bezig te zijn. Maar ik vind het parttime werken helemaal niets. Ik moet er nog steeds aan wennen. Ik werkte hiervoor fulltime en nu merk ik echt dat ik het werk van 5 dagen in 3 dagen wil doen. Bovendien vind ik mijn werk helemaal niet leuk meer. Waar ik eerder altijd vol enthousiasme naar het werk ging, ga ik nu bijna elke keer met tegen zin. En niet ( heel slechte moeder) omdat ik liever thuis wil zijn, maar omdat ik iets anders wil gaan doen! Hoe ervaren jullie dit?

Ik heb voor mezelf besloten dat ik straks tijdens mijn zwangerschapsverlof ga solliciteren, zodat ik wellicht na het verlof een nieuwe baan heb!~!!!!! nu moet ik het alleen nog werkelijk gaan doen.

Carina
 
Hoi!

ik ging echt met tegenzin weer aan het werk (van fulltime naar 3 dgn per week) na mijn verlof. Het viel mee en ik vond het al snel een leuke afwisseling, waarbij ik telkens heel blij was als ik weer thuis was. Stiekem is dit omgeslagen naar een verlies van passie in mijn werk. Het interesseert me geen zier meer en ik krijg geen energie meer uit mijn werk. Wegens gedeeltelijk betaald ouderschapsverlof (werk bij de gemeente) zit ik echter nog min of meer vast aan mijn baan tot 1 mei 2008. K heb d ´r flink de balen van en zou het liefst een baantje bij mij in de buurt willen (k moet nu 35 km naar mijn werk reizen). Mijn streven is dan ook om voor 1 mei 2008 een andere baan te hebben, in de buurt van waar ik woon. Ik heb nu een HBO-functie en vind het alleen behoorlijk tegenvallen met parttime HBO-banen. Ik heb mijn prioriteiten dan ook vastgesteld en ben bereid om op een lager niveau werk te doen. Als ik maar dicht bij huis en parttime kan werken.

groetjes
Mie
 
Bad, bad mommy.... Ik vind het heerlijk om weer aan het werk te zijn. Geniet van het contact met collega's en het 'niet moeder zijn'. Mijn prioriteit ligt thuis, bij mijn dochter, punt. Dat weten ze op mijn werk en respecteren ze ook en vanuit die positie lukt het allemaal prima.
Het is op dit moment erg druk op mijn werk, dus ik zit regelmatig 's avonds nog wat te doen of als Heather overdag slaapt, maar die hectiek is juist wel enerverend en geeft mij ook weer energie.  

Groetjes, KT
 
ook ik vind het heerlijk om weer te werken
ik ben ook van fulltime naar parttime gegaan en ik probeer ook alles af te krijgen in minder tijd.
nu werk ik in de zorg en kan ik het makkelijk andere laten doen maar toch.
ook ik heb op het werk verteld eerst mijn dochter dan mijn prive en dan het werk.
ze hebben er wel moeite mee gehad want ik kwam bijna overal voor terug en nu gaat dat niet meer.
maar nu zijn ze eraan gewend en gaat het heel goed.
ik vind het heerlijk om te werken en heerlijk om daarna weer thuis te komen en mijn dochter staat te schreeuwen als ze me weer ziet

groetjes danielle
 
Ik herken van iedereen iets!! Ik vond het best vervelend om weer aan het werk te gaan toen Lukas 3 maanden was. Ik werkte onregelmatig in de jeugdhulpverlening. Ik merkte dat mijn interesses echt anders waren geworden, ik vond het moeilijk om met de kinderen te werken die zoveel te kort komen, terwijl voor mij Lukas toch belangrijker is(dat klinkt een bot, zo bedoel ik het niet, ik voelde me juist onwijs schuldig, maar ik merkte dat mijn gevoel voor Lukas zo anders en veel dieper was. Tegelijkertijd raakte hum ellende  mijn moederhart veel meer). Daarbij vond ik de onregelmatigheid niks en vond ik dat ik, om mijn werk goed te kunnen doen ik terug moest naar het aantal uren dat ik ervoor draaide, maar dat wilde ik weer niet omdat ik dan superweining rthuis zou zijn. Kortom, ik ben vrijwel meteen ander werk gaan zoeken. Mijn vorige baan was op HBO-niveau, en ik wilde nu graag aan het werk als psycholoog, dus WO-niveau. Ik hoorde van veel mensen dat me dat nooit zou gaan lukken parttime, maar het lukte vrijwel meteen. Wat prettig is, is dat ik nu volwassenen begeleid, en dat ik meteen begonnen ben partime. Dat wil zeggen dat zowel ik als mijn collega's niet hoeven te wennen aan het feit dat ik een stap terug doe in tijd, maar dat ik al zo start. lekker duidelijk! Er word ook echt niet meer van mij verwacht en ik heb het heel goed naar mijn zin. Voor mij is het dus echt een uikomst geweest om te wisselen. Logisch ook wel dat  je interesses en ambities verandenderen na zo'n ingrijpende gebeurtenis. Ik zou dus vooral zeggen, als je de behoefte hebt, ga lekker iets anders zoeken wat nu wel bij je past. voor mij is het een uitkomst gebleken! (bovendien is de arbeidsmarkt nu nog nooit zo goed geweest )
 
Ben ook van fulltime naar parttime (4 dagen) gaan werken.
Inderdaad betekent dat gewoon je werk van 5 dagen in 4 dagen proppen!

Ik ben heel blij dat ik werk, ik heb me er nog geen moment schuldig over gevoeld. De opvang is fantastisch en mijn zoontje vindt 't er ook erg leuk.
Mama is gewoon veel gelukkiger als ze werkt dan als ze thuis zit.....

Wel moet ik eerlijk zeggen dat inderdaad mijn gedrevenheid en passie voor het werk wel iets is afgenomen. Je prioriteit is gewoon verlegd, dat is wel normaal denk ik.

Ook ben ik wel heel moe, ik vind de dagen soms lang duren en daar had ik voorheen nooit problemen mee. Toch ben ik wel gelukkig met de situatie.

 
HoiHoi,

Ik ging ook na mijn zwangerschapsverlof met tegenzin naar mijn werk. Maar al snel vond ik het een leuke afwisseling!!.... En daarna blij dat je weer thuis ben!!! Alleen de laatste tijd heb ik het niet zo naar mijn zin meer en wil wel weer eens iets anders (ik werk er ook alweer 8 jaar) .... Ben op het moment 20 weken zwanger en heb besloten om na mijn zwangerschap iets anders te gaan doen. Ook iets dichter bij huis (Ben nu ong. 30 km van huis).

Groetjes Christie

 
Blij dat ik niet de enige ben!!!

Vooral Mie wat jij zegt. herkenbaar!!! Ik ben de passie gewoon kwijt. IK wilde heel graag blijven werken en heb me er ook nooit schuldig over gevoeld, nog neit. Maar waar ik vroeger ( heel lang geleden....) echt een kick kreeg van het werk en er energie van kreeg. Vind ik het nu gewoon niet leuk meer. Ik kon me eerder nooit voorstellen als mensen met tegenzin naar het werk gingen, ik dacht altijd maar werken is toch heerlijk. Ik ging echt met heel veel plezier, maar nu moet ik me er echt elke keer heen slepen. En hoe het erg het ook is om te zeggen, het is neit omdat ik liever de hele tijd thuis zou zijn.

Nou ja, nog een paar maandjes en dan lekker met verlof. Na mijn verlof gaan we verhuizen, terug naar Groningen!!!! JOEPIE!!!!! en dan ga ik daar gewoon een nieuwe baan zoeken, een nieuw begin.

Carina
 
Terug
Bovenaan