<p>Hoi hoi,</p><p>Ik snap echt helemaal niks van mijn baby. Mijn jongste dochter is 5 maanden en word al zo’n 5 maanden als levend matras gebruikt. Na een slechte start als huilbaby (huilde op een goede dag een uur of 10 en op een slechte met gemak 16 uur) ben ik helemaal de draad kwijt. Dat is nu voorbij maar omdat we zo lang aan het ‘overleven’ zijn geweest zitten er een aantal (voor mij) hele vervelende slaap associaties ingebakken. Overdag valt ze alleen in slaap in de draagzak met veel ruis (we hebben een drukke peuter rondrennen) waarin ze het lang kan volhouden. Soms leg ik haar weg in haar bedje maar daarin wordt ze rond 30 min wakker. Dag en nacht en Ze slaapt al 5 maanden bovenop mij en ik lig al 5 maanden met haar op de bank omdat die simpelweg een stuk lekkerder ligt met een baby bovenop me en omdat ze zo simpelweg wel in staat is om slaapcyclussen aan elkaar te verbinden. Dit werkt en zo komt het hele gezin aan slaap maar fijn is anders. Met 6 maanden beginnen we met slaaptraining maar tot die tijd moet ik nog even volhouden. Ik heb een behoorlijke postnatale depressie opgelopen door de ontzettend heftige marathon die ik de afgelopen maanden heb moeten lopen en het enige wat ik wil is herstellen! </p><p>maargoed, de nachten gaan nog wel. (Nooit verwacht dat ik tevreden kon zijn met een half jaar bankslapen, ben al lang blij dat ik slaap) Maar overdag vind ik het erger dat ze nog niet in staat is om zelf in slaap te vallen. </p><p>Het laatste wat ik wil is een oververmoeide baby dus loop ik inmiddels tegen heug en meug met die draagzak om om mijn meisje aan voldoende slaap te helpen. Natuurlijk veranderd de slaapbehoefte van je baby naarmate ze ouder worden, dat snap ik. Ook snap ik dat er geen pasklaar antwoord is op hoeveel slaap, wanneer en hoe. Ieder kind is verschillend. Maaaar. Ik heb inmiddels in de afgelopen maanden mijn rug kapot getild met die vreselijke draagzak (haat-liefde) en ik heb nog een (inmiddels) hele opstandige peuter rondlopen die aanzienlijk minder aandacht krijgt dan haar zusje dus ik zou mijn baby graag wat beter willen begrijpen in haar slaapbehoefte. <br /><br /></p><p>als ze moe is gaat ze huilen, maar door het eindeloze maandenlange gehuil, en omdat ze nog steeds vrij pittig is, vind ik het lastig om te begrijpen wanneer ze nou echt moe is. Soms doe ik haar na anderhalf uur in de draagzak en wil ze niet in slaap vallen. Soms na een uur al en soms houdt ze het uren wakker vol. <br />Ze wordt om 6 uur wakker. Volgens internet hebben baby’s van 5 maanden 3 dutjes en een wakkertijd van 90 min. Hoe kan een baby nu 3 dutjes doen op een dag met een wakkertijd van 90 minuten als je baby niet eens in staat is om 2 slaap cyclussen aan elkaar te verbinden overdag? <br /><br /></p><p>ik probeer mijn baby te volgen maar snap er niks van en een schema aanhouden lukt zo ook niet. <br /><br /></p><p>kan iemand mij tips en uitleg geven? </p><p> </p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Hoe dan?! (Slaapvraag)
- Onderwerp starter Lelala
- Startdatum
Mijn dochter is nu 12 weken en sliep in het begin ook slecht. Ik ben gestart met 90 min. Wakkertijd en een slaapritueeltje. In het begin kwam dat neer op zo n 6-7 dutjes per dag van ongeveer 45 min. Inmiddels zijn we ongeveer 3 weken verder en worden de dutjes steeds wat langer en worden het er ook minder.
Met in bed slapen is denk ik toch een stukje doorzetten. In het begin krijste ze alles bij elkaar en kon ik heel vaak terug om te troosten. Inmiddels komt het regelmatig voor dat ze direct slaapt maar er zijn ook momenten dat ik 10x op en neer loop voor ze slaapt.
Met in bed slapen is denk ik toch een stukje doorzetten. In het begin krijste ze alles bij elkaar en kon ik heel vaak terug om te troosten. Inmiddels komt het regelmatig voor dat ze direct slaapt maar er zijn ook momenten dat ik 10x op en neer loop voor ze slaapt.
Ik zou misschien toch ook een slaapcoach vragen om eens mee te kijken.
Zou de kinderwagen kunnen werken? Dat is alsnog in slaap gewiegd worden, dus verschilt misschien niet al te veel van de draagzak... Je zou hem misschien kunnen voorverwarmen met een kruik zodat het nog meer lijkt op dicht bij jou, met een gedragen shirt van jou erbij...
Misschien kan je dan het beste beginnen met 1 slaapje dat het makkelijkst is op die manier doen. Best kans dat je dan de eerste keren moet blijven rondlopen om je kindje in slaap te houden (dus dan doen zolang je het volhoudt), maar best kans dat het steeds beter zal gaan.
Eventueel heel veel liedjes zingen, dat werkt hier heel goed.
Het klinkt alsof je een paar heel zware maanden achter de rug hebt! Je doet het fantastisch, echt waar! Succes !
Misschien kan je dan het beste beginnen met 1 slaapje dat het makkelijkst is op die manier doen. Best kans dat je dan de eerste keren moet blijven rondlopen om je kindje in slaap te houden (dus dan doen zolang je het volhoudt), maar best kans dat het steeds beter zal gaan.
Eventueel heel veel liedjes zingen, dat werkt hier heel goed.
Het klinkt alsof je een paar heel zware maanden achter de rug hebt! Je doet het fantastisch, echt waar! Succes !
Ik had ook ontzettende frustratie met die wakkertijden en slaaptijden en aantal dutjes. Mijn baby sliep ook nooit langer dan 45 min in zijn bed overdag. Alleen als ik aan het wandelen was in de kinderwagen kon hij uren slapen. Ook heel moeilijk om te zien wanneer hij moe was. Naar mijn idee was hij altijd moe want hij sliep zo slecht.
Wij zijn wel met 5 maanden begonnen met de slaaptraining. Ik was op en heb van 1 op andere dag besloten dat ik hem simpelweg niet meer ging wiegen en klaar. Heeft een maand geduurd met verschillende dingen uitproberen. uiteindelijk goede hulp gehad van het cb, die stuurde een soort slaapexpert op huisbezoek. Met 6 maanden en nog wat, had ik een baby die zelf in slaap viel (met klein beetje hulp) en ook langer dan 45 min steeds. In zijn bedje.
Misschien kun je idd een slaapcoach inzetten die specifiek kijkt naar jouw kindje en situatie, want die is niet makkelijk lijkt me.
Wij zijn wel met 5 maanden begonnen met de slaaptraining. Ik was op en heb van 1 op andere dag besloten dat ik hem simpelweg niet meer ging wiegen en klaar. Heeft een maand geduurd met verschillende dingen uitproberen. uiteindelijk goede hulp gehad van het cb, die stuurde een soort slaapexpert op huisbezoek. Met 6 maanden en nog wat, had ik een baby die zelf in slaap viel (met klein beetje hulp) en ook langer dan 45 min steeds. In zijn bedje.
Misschien kun je idd een slaapcoach inzetten die specifiek kijkt naar jouw kindje en situatie, want die is niet makkelijk lijkt me.
Hier ook een huil/plak baby gehad. Ik kon er slecht mee omgaan. Het is echt meer dan de gewone huiluurtjes of even een keer lekker in de draagdoek laten slapen. Ik ging er bijna aan onderdoor en van mensen om me heen of cb oid kreeg ik weinig begrip. Want zo hoorde het te gaan en ik was een goede mamma. Dat laatste twijfelde ik niet aan, maar zo hoorde het niet te gaan hoor. Ik kan nu met 20 maanden nog steeds slecht tegen aanhoudend huilen.
Maargoed. Ik snap je dus helemaal, en snap ook waarom je voor levend matras zijn hebt gekozen! En waarom je nu toch wel behoefte hebt aan hier en daar even op bed kunnen leggen. Het is nogal een marathon ja.
De enige manier waarop wij het hebben kunnen doorbreken was inderdaad "slaaptraining" rond 4 maanden toen het iets beter begon te gaan.
Stap 1 waren de dagslaapjes. In de ochtend ging het beste, dus ik ben met 1 slaapje per dag begonnen met haar in bed leggen met een kort ritueeltje en liggend troosten tot ze sliep. Dit probeerde ik max een half uur en ik ging niet van haar zijde tot ze sliep. En dan sliep ze vaak maar heel kort. Alleen ik zorgde ervoor dat ik trots was, haalde haar vrolijk op. Volgende slaapje weer op mij. Zo werd dit slaapje in een week of 2 langzaam makkelijker. Ik kon weglopen als ze rustiger werd en in onze slaapkamer ernaast wat was vouwen oid. Weer terug lopen als ze toch moest huilen. Toen dit slaapje beter ging kwam er een tweede bij etc. Rond 17 weken sliep ze alle dagslaapjes in haar eigen bed.
Ze kon geen cycli koppelen nog. En het die slaapjesschema gaat daar wel vanuit. Dus zij sliep 5 x 45 min. Ik vond een positieve associatie met haar bedje belangrijker. Een maand later, na een paar weken dagopvang, ging ze het 2e slaapje ineens lang maken en zaten we op het drie slaapjes schema. Niks voor hoeven sturen. Gewoon geduld gehad.
Rond 5 maanden wilde ik savonds wel weer eens naar beneden. Ik lag al een maand of 3 vanaf 20 uur met haar in het donker bij de cosleeper omdat ze alleen dicht bij mij sliep. De cosleeper is trouwens pas vanaf 2 maanden gelukt, daarvoor in mijn bed volgens veilig samen slapen regels. Rond 2 maanden heb ik haar in de cosleeper gelegd en ben ik naast haar blijven sussen en troosten tot ze sliep en dan ging ik ook slapen. Dit duurde eerst een paar uur huilen. Maar rond 5 maanden viel ze wel binnen een half uur in slaap. Alleen als ik me ook maar omdraaide met mijn rug naar haar toe, dan was ze direct overstuur. En ik wilde mijn avond terug. Dus weer opnieuw staand naast de cosleeper liggend troosten, later als ze rustiger werd op de hal zitten tot ze diep sliep. Binnen 2 weken kon ik weer beneden zitten.
Zo heeft elke stap verder, elke verandering, een poosje liggend troosten gekost (zonder alleen te laten). Maar ik ben blij dat ik het gedaan heb. Want het slapen ging langzaam beter, en ze kwam meer tot rust, waardoor het huilen langzaam minder werd. Ze was vanaf 6 maanden een erg vrolijke baby. Die nog steeds nogal snel wakker werd ?
Maargoed. Ik snap je dus helemaal, en snap ook waarom je voor levend matras zijn hebt gekozen! En waarom je nu toch wel behoefte hebt aan hier en daar even op bed kunnen leggen. Het is nogal een marathon ja.
De enige manier waarop wij het hebben kunnen doorbreken was inderdaad "slaaptraining" rond 4 maanden toen het iets beter begon te gaan.
Stap 1 waren de dagslaapjes. In de ochtend ging het beste, dus ik ben met 1 slaapje per dag begonnen met haar in bed leggen met een kort ritueeltje en liggend troosten tot ze sliep. Dit probeerde ik max een half uur en ik ging niet van haar zijde tot ze sliep. En dan sliep ze vaak maar heel kort. Alleen ik zorgde ervoor dat ik trots was, haalde haar vrolijk op. Volgende slaapje weer op mij. Zo werd dit slaapje in een week of 2 langzaam makkelijker. Ik kon weglopen als ze rustiger werd en in onze slaapkamer ernaast wat was vouwen oid. Weer terug lopen als ze toch moest huilen. Toen dit slaapje beter ging kwam er een tweede bij etc. Rond 17 weken sliep ze alle dagslaapjes in haar eigen bed.
Ze kon geen cycli koppelen nog. En het die slaapjesschema gaat daar wel vanuit. Dus zij sliep 5 x 45 min. Ik vond een positieve associatie met haar bedje belangrijker. Een maand later, na een paar weken dagopvang, ging ze het 2e slaapje ineens lang maken en zaten we op het drie slaapjes schema. Niks voor hoeven sturen. Gewoon geduld gehad.
Rond 5 maanden wilde ik savonds wel weer eens naar beneden. Ik lag al een maand of 3 vanaf 20 uur met haar in het donker bij de cosleeper omdat ze alleen dicht bij mij sliep. De cosleeper is trouwens pas vanaf 2 maanden gelukt, daarvoor in mijn bed volgens veilig samen slapen regels. Rond 2 maanden heb ik haar in de cosleeper gelegd en ben ik naast haar blijven sussen en troosten tot ze sliep en dan ging ik ook slapen. Dit duurde eerst een paar uur huilen. Maar rond 5 maanden viel ze wel binnen een half uur in slaap. Alleen als ik me ook maar omdraaide met mijn rug naar haar toe, dan was ze direct overstuur. En ik wilde mijn avond terug. Dus weer opnieuw staand naast de cosleeper liggend troosten, later als ze rustiger werd op de hal zitten tot ze diep sliep. Binnen 2 weken kon ik weer beneden zitten.
Zo heeft elke stap verder, elke verandering, een poosje liggend troosten gekost (zonder alleen te laten). Maar ik ben blij dat ik het gedaan heb. Want het slapen ging langzaam beter, en ze kwam meer tot rust, waardoor het huilen langzaam minder werd. Ze was vanaf 6 maanden een erg vrolijke baby. Die nog steeds nogal snel wakker werd ?
Op Instagram heb je een pagina @slaaptipsvoorbabys zij hebben hele fijne tips en uitleg mbt het slapen bij kinderen. Ik heb er heel veel aan gehad. Misschien ook wat voor jou?