hoe denken jullie over oppas/babyfoon??

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hebben jullie wel eens een oppas als jullie savonds weg moeten? Zo ja, een vaste? En hoe oud vinden jullie dat zo'n meisje/jongen moet zijn?

En hoe denken jullie over weggaan (bijvoorbeeld bij de buren/in de straat) en de kleine in bed leggen en de babyfoon meenemen???




Nou, wij hebben eigenlijk geen oppas, nog niet nodig gehad ook. Als we weggaan gaat ze naar mijn ouders. Kunnen die niet, dan gaat ze mee of blijft 1 van ons thuis of zoiets.
Als ik een oppas zou willen hebben, zou dit wel een "vaste" moeten zijn en het liefst een meisje (stom eigenlijk he, maar voor mijn gevoel zou ik eerder een miesje laten oppassen dan een jongen).
Ik zou ook iemand vragen die ik al zou kennen, en de leeftijd ...?? Pfff vind ik moeilijk! Niet te jong in ieder geval!

Weggaan en de babyfoon meenemen zou ik zelf nooit doen/durven!
 
Hoi,

Wij hebben een hele leuke, wat oudere oppas. Ze kan het geld goed gebruiken en is zelf oma, dus ik vind het dubbel fijn. Ten eerste vanwege de betrouwbaarheid (we kennen haar via het kdv van Heather) en daarnaast is het prettig dat zij het geld goed kan gebruiken. Je werkt toch op een kdv? Is er geen stagaire die je vertrouwt en die je kan vragen?

Babyfoon... Tja... We waren laatst op verjaardag in de tuin van de buren. Toen hebben we 'm meegenomen. Maar dan weet ik eigenlijk al wel zeker dat ik haar ook zonder wel hoor huilen.

Groetjes, KT
 
Als we naar onze buren gaan die naast ons wonen, gaat de babyfoon mee en ook met een buurtbarbecue de babyfoon. Het bereik is goed, vandaar.

Als we op avondvisite gaan of op stap of zo passen m'n (schoon-)ouders tot nu toe altijd op, we zijn nogal huismussen geworden sinds Eline er is . Of 1 van ons blijft thuis, of we wisselen elkaar af halverwege de avond. Ik de koffietafel en dan kan ik lekker  op een normale tijd op bed en de ochtenddienst van Eline doen en  m'n  man gaat dan voor  de  borreltijd en slaapt uit.  

Voorlopig houden we het eerst bij familie of goede vrienden als oppas, als Eline wat ouder is en zelf ook in staat is haar wensen kenbaar te maken zeg maar, gaan we denk ik de buurkinderen vragen of die op willen passen. Pa en ma wonen vlakbij, is er iets, kunnen die gelijk helpen. Een jaar of 16 of zo lijkt me toch wel een leeftijd waarop ze kunnen oppassen toch?
 
wij hebben een oppas waar hij altijd heen kan(tenzij ze moet werken)maar meestal nemen we hem mee ergens naar toe en gaan we op tijd weer naar huis,met babyfoon het huis uit??echt niet,oke achterin de tuin maar verder echt niet,stel dat de batterijen op zijn,of hij gaat kapot in 1 keer dan schreeuwt mijn manneke daar,nee echt niet,dan zou ik nergens rustig zitten eigelijk,snap persoonlijk ook niet dat er mensen zijn die dat doen,maar wil niemand voor het hoofd stoten!!!

groetjes nienke...trotse moeder van aaron(24-11-2006)
 
Valt wel mee hoor met die batterijen, reserves meenemen is ook nog een optie .
En als we bij de buren zijn, gaat de stekker daar gewoon in het stopcontact van onze babyfoon. Een minuut en dan ben ik bij m'n meiske, net zo  snel als dat ik 's nachts met een slaapdronken  hoofd naar haar  toe stommel (zo niet sneller, moet tegenwoordig eerst tot leven komen en even goed nadenken waar ik ben en wat ik hoor, ha,ha!!)  Ik heb er echt geen problemen mee, ik hoor bij de buren echt net zo veel zuchtjes, hoestjes, etc als dat ik beneden zit met dat ding naast me op de kast. En ben ik buiten  het  bereik, dan piept onze bbfn wel.    
 
ik ben best een schijterd denk ik, maar ik durf Emre niet over te laten aan een vreemde oppas. Als we nu weggaan en Emre niet mee kan, wat niet zo vaak gebeurd, dan vraag ik mijn moeder, of mijn vriendin, of mijn zusje. Maar een jong grietje net over de puberteit, nee hoor, moet er niet aan denken. Zelf heb ik wel al opgepast op jong kindjes, ook babies, toen ik een jaar of 16 was. Ik besef nu dat ik toen totaal geen idee had van wat het zorgen voor een baby betekent. Gelukkig is het altijd goed gegaan, maar ik zou die zorg nu niet aan een meisje van 16 over durven laten.

groetjes
Mie
 
Wij zijn afgelopen zaterdag voor het eerst samen weggeweest. Wehadden haar nog zelf op bed gebracht, en daarna heeft de buurman de babyfoon opgehaald. Die hebben zelf 5 kinderen en een pleegzoon, dus als dat niet goed zal gaan, dan weet ik het ook niet meer. En ja hoor het is goed gegaan. De 2 vodige keren toen wij het geprobeerd hebben hadden we haar naar een oppas gebracht en konden we beide keren binnen het uur weer thuiskomen omdat ze haar niet stilkregen. Ja, ze is al sinds de geboorte eenkennig. En wil ook sinds de geboorte alleen maar door papa of mama opgetilt worden. Dus wat waren wij blij dat het nu wel goed ging en wij eindelijk eens tijd voor onszelf hadden.

En wat betrefd die babyfoon, die van ons geeft aan als er geen contact is. Dus dat probleem hebben we niet.
 
Hoi!

Ik breng ze óf bij mijn broer/schoonzus, Tante/oom, opa/oma... Ze blijft dan daar slapen.
En met leeftijd kijk ik er anders tegenaan...
Zelf heb ik ook altijd opgepast, vanaf een zeer jonge leeftijd (11 jaar) ik vond dat mijn tante toen goed heeft bepaald hoe ik in elkaar stak.
Er zijn zat meiden van 21 die itt tot mij met mijn 11 jaar lang niet hetzelfde verantwoordelijkheidsgevoel hadden.
Ik vind het dus van persoon tot persoon verschillen... Ik haalde dus mijn nichtje van de créche en ging samen naar de kinderboerderij, boterhammetje eten enz.. en als ze bij mij sliep (en mijn ouders natuurlijk) lag ze wel bij mij op mijn kamer, maar wel onder supervisie van mijn ouders (terecht) voor de rest deed ik het allemaal zelf.. eten geven, naar bed brengen enz.. daar bemoeiden mij ouders zich niet mee omdat ik het veels te leuk vond!
Alleen als er stront aan de knikker had geweest hadden ze ingegrepen (is nooit gebeurd, gelukkig)

Groetjes Debby
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan