Ben gewoon benieuwd, wil een discussie op gang brengen.
Toen ik zwanger was van mijn zoontje riep iedereen: wacht maar als hij er straks is, dan blijft er niks meer van je oude leventje over, en moet je veel vrijheid inleveren... Het viel me op dat dat eigenlijk een standaard reactie was. Heel vervelend. Ik antwoordde dan ook steevast: ik zie het wel, en misschien is mijn ervaring wel heel anders!
En mijn (onze) ervaring is ook heel anders!
Ik ben ik niet zo anders gaan leven ofzo, ik doe nog altijd de dingen die ik voorheen ook deed. En mijn man ook. Natuurlijk hier en daar enigzins aangepast.Samen doen we ook nog veel of juist heel vaak met z'n drieen.
Ik weet het is ook afhankelijk van wat voor kind je hebt, het ene kind is moeilijker dan het andere kind. Heb je een 'huilbaby' of een baby met andere problemen. Tja, dat maakt het verhaal misschien heel anders.
Ook scheelt het ook wat voor persoon je bent, ben je nuchter en handig in het organiseren van dingen. Want ja, je moet net even wat anders organiseren dan zonder kind.
Wat voor sociaal netwerk heb je om je heen, ook dat scheelt. Maar eigenlijk hebben wij ons kind ook niet zoveel uit logeren gebracht. We hebben wel hele fijne overburen die ook een kleine hebben.
Als het zo uitkomt brengen we elkaar de babyfoon. Heel handig natuurlijk. Heb je dit niet, dan wordt het ook weer iets anders.
Ook het combineren van werk, zorg en huishouden vinden wij niet zo moeilijk. Tuurlijk loopt het ook wel eens niet zo lekker, en dan baal je wel eens, want dan heb je ook nog eens de zorg voor je kind. Dan kan het heel druk zijn. Maar over het algemeen loopt dit lekker. Ik werk drie dagen en mijn man vier. Maxel (ons zoontje) gaat 2 dagen naar een kleinschalig kinderdagverblijf (max. 6 kinderen, maar meestal zijn ze met z'n drieen)
Ik ga ook nog wel eens uit, niet heel vaak maar dat deed ik ook al lang niet meer. Als ik 4 keer in het jaar op stap ga is het al voldoende. Ik ga nog veel naar vriendinnen enzo, winkelen, nou ja kortom: ik vindt nou niet bepaald dat mijn leven heel erg veranderd is. Het enig is dat het alleen maar leuker is geworden met ons zoontje!
Wat zijn jullie ervaringen?
Groeten Titiana
Toen ik zwanger was van mijn zoontje riep iedereen: wacht maar als hij er straks is, dan blijft er niks meer van je oude leventje over, en moet je veel vrijheid inleveren... Het viel me op dat dat eigenlijk een standaard reactie was. Heel vervelend. Ik antwoordde dan ook steevast: ik zie het wel, en misschien is mijn ervaring wel heel anders!
En mijn (onze) ervaring is ook heel anders!
Ik ben ik niet zo anders gaan leven ofzo, ik doe nog altijd de dingen die ik voorheen ook deed. En mijn man ook. Natuurlijk hier en daar enigzins aangepast.Samen doen we ook nog veel of juist heel vaak met z'n drieen.
Ik weet het is ook afhankelijk van wat voor kind je hebt, het ene kind is moeilijker dan het andere kind. Heb je een 'huilbaby' of een baby met andere problemen. Tja, dat maakt het verhaal misschien heel anders.
Ook scheelt het ook wat voor persoon je bent, ben je nuchter en handig in het organiseren van dingen. Want ja, je moet net even wat anders organiseren dan zonder kind.
Wat voor sociaal netwerk heb je om je heen, ook dat scheelt. Maar eigenlijk hebben wij ons kind ook niet zoveel uit logeren gebracht. We hebben wel hele fijne overburen die ook een kleine hebben.
Als het zo uitkomt brengen we elkaar de babyfoon. Heel handig natuurlijk. Heb je dit niet, dan wordt het ook weer iets anders.
Ook het combineren van werk, zorg en huishouden vinden wij niet zo moeilijk. Tuurlijk loopt het ook wel eens niet zo lekker, en dan baal je wel eens, want dan heb je ook nog eens de zorg voor je kind. Dan kan het heel druk zijn. Maar over het algemeen loopt dit lekker. Ik werk drie dagen en mijn man vier. Maxel (ons zoontje) gaat 2 dagen naar een kleinschalig kinderdagverblijf (max. 6 kinderen, maar meestal zijn ze met z'n drieen)
Ik ga ook nog wel eens uit, niet heel vaak maar dat deed ik ook al lang niet meer. Als ik 4 keer in het jaar op stap ga is het al voldoende. Ik ga nog veel naar vriendinnen enzo, winkelen, nou ja kortom: ik vindt nou niet bepaald dat mijn leven heel erg veranderd is. Het enig is dat het alleen maar leuker is geworden met ons zoontje!
Wat zijn jullie ervaringen?
Groeten Titiana