hoe ga je met dit om ???

Wat erg...

Zo gemeen en dubbel kan het leven zijn...
Daarom ben er zoveel als je er kan zijn en geluk en verdriet liggen dicht bij elkaar, het kan helpen in verdriet om iets moois mee te maken, maar toch zo dubbel..

Het enige zekere in het leven is wel het meest onverwachtse en het komt altijd op een verkeerd moment...

Meisje heel veel sterkte, denk om jezelf en om je kleintje, troost, knuffel, luister en ben vooral jezelf, je zal zien hoe enorm sterk je bent en hoeveel je nog aankan...

Een dikke knuffel
 
Hoi

Ik kom vanaf het december forum en ik lees hier af en toe, maar hier kan ik niet zomaar aan voorbij.

Wat een verschrikkelijk bericht, en ik snap dat je niet goed weet hoe je hiermee om moet gaan.
Vaak is een luisterend oor genoeg, verder kunnen ze ook weinig van je verwachten en dat zullen ze waarschijnlijk ook niet doen.

Heel veel sterkte voor jullie allemaal de komende tijd!

Liefs plodder.
 
Hallo,

Wil je heel veel sterkte wensen en hoop dat je toch nog een beetje kan genieten van je zwangerschap.
En je bevalling die binnenkort gaat komen.

Veel liefs Erpie
 
Allereerst Gecondoleerd!!

Zo kan je zien hoe dicht dood en leven bij elkaar liggen. Wees er voor je man en schoonfamilie en meer kan je gewoon niet doen. Wanneer je kleine zich/haar aankondigd zal er  waarschijnlijk een extra traantje voor je zwager gelaten worden omdat hij er niet bij kan zijn om jullie geluk mee te maken maar  toch zou de geboorte van jullie kleine ook een extra stumulance zijn om door te gaan en toch ook de vreugde nog toe te laten.

Sterkte met dit alles!!

Mams79
 
Heel veel sterkte toegewenst! Volg een beetje je gevoel. Probeer er te zijn, maar niet ten koste van jezelf en de baby. Heel moeilijk, dat begrijp ik.
We denken aan je.
Francien
 
Allereerst gecondoleerd,

Het leven lijkt en soms heel oneerlijk, en de timing al helemaal.
Ik wens jou je man en familie heel veel kracht, steun, trost en liefde.

Als je niet weet wat je moet zeggen of doen, zeg dat gewoon! Het is heel gewoon dat je niet weet wat je moet zeggen of doen, wat kun je ook doen? Gewoon er zijn en uiten dat je het niet weet.

Ik denk dat het voor iedereen heel dubbel is, voor jou omdat je nieuw leven in je draagt. Je man is zijn broer kwijt en wordt voor het eerst vader. Maar ik denk dat de rest van de familie zich ook zullen druk maken over hoe jij je voelt.

Ik denk aan jou en aan je kindje, wij allemaal op het forum.

Liefs Susan.

 
hey meiden

echt heel erg bedankt vooor jullie lieve berichtjes , ben vandaag nog op controlle geweest bij de verloskundige en bleek dat ik al ontsluit had wel maar 1 cm maar omdat er nu zoveel gebeurt in mijn lichaam kan het heel snel gaan nu moet zo wie zo haar maandag weer bellen en dan gaat ze weer toucheren en als het dan verder gevordert is wil ze me inleiden  maandag al en waarschijnlijk is donderdag de uitvaart   ,weet niet of ik blij moet zijn dat ik straks mijn meisjes in mijn armen heb met de wetenschap dat ik in die zelfde week haar oom moet weg brengen ,en mij man tja hoe moet ik dat doen hij is tuurlijk dol blij als ons meissie straks gezond op de werled staat maar kan hij het wel aan kan ik het wel aan om alles op te vangen een kraamtijd zal er niet zijn denk ik , en ben ook alles aan het regelen vooor hun de crematie de verzekering alles eigenlijk maar het geeft me ook wel een soort van rust om dat te doen heel raar maar is denk ik ook een proces en nog niet beseffend dat het echt is , voel me leeg een boos en onzeker weet het echt even niet .

maar we moeten sterk zijn voor mij zelf me kindje mijn man en mijn schoonouders
echt waar deed me goed om even jullie berichtjes te lezen
liefs lydia
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan