Hoe gaan jullie om met de "laatste loodjes"?

[Anoniem]

Tja we kunnen de tijd wel vooruit kijken , maar helaas.

Hoe kom ik er door?
Nou ten 1e mag ik niet klagen, het wordt wel zwaar maar verder voel ik me nog best redelijk goed.
Ten 2e door veel te prakazeren... Mijn dochter is met 39,4 weken geboren en dat is as zaterdag. maar zij is waarschijnlijk opgewekt door sex en wat als we het niet doen met deze, loop ik dan door naar 42 weken??
Ten 3e zit ik veel mijn tijd uit bij mijn ouders. Vind mijn dochter leuk en ik kan namelijk echt niet tegen alleen thuis zitten/hangen. Dus daar heb ik genoeg afleiding....
Verder heb ik gisteren de laatsteyoga les gehad en toen ik vertelde dat ik nu op 39 weken zat vond iedereen dat ik er nog stralend uit zag, dat hielp wel.
Ik vertel verder tegen iedereen dat de beeb tussen nu en 3 weken kan komen en dat ik me verder nog prima voel (ook al is dat niet altijd zo).

Bij iedere wc beurt hoop ik dat mijn vliezen breken net als de eerste keer, maar helaas tot nu toe. Toen zouden we naar een BBQ gaan en moest ik nog snel even plassen voor tijd, hup vliezen gebroken op een moment dat je het niet verwacht, hebt geplent. Dus nu denk ik ook steeds ok het moet op een moment dat ik het niet verwacht en dan sta je er juist wel weer bij stil.... zucht soms.... wordt ik ook moe van mij zelf.... Ik hoop dat ik nu weer voor de 40 weken beval net als bij mijn dochter maar nu ik het wil komt het vast niet...

Ook kijk ik er enorm naar uit maar ook weer niet. Ik vind het super spannend maar ook erg eng. Zo dubbel. Soms denk ik, schiet op, kom nu!! Maar als ik er dan weer even over na denk, denk ik vaak ook weer van, nou nee kom maar niet want het doet zo zeer zo'n bevalling......

Nou ja het moet er toch uit en dan maar liever nu deze week nog dan over 3 weken pas....
Voor iedereeen succes met de laatste loodjes!

Monique

 

[Anoniem]

Pff alleen al dat woord: de laatste loodjes....
nou die duren wel heel erg lang!

Lig nu al meer dan 2 weken op bed of op de bank...kan niet meer lopen
vanwege mn bekken....dus geen buitenlucht of ff afleiding door te winkelen....
Ook in huis kan ik dus weinig tot niks...grrrrrr....het is zo frustrerend!
Tel daarbij op dat slapen niet meer in mn woordenboek voorkomt, en niet enkel
omdat ik 7x per nacht moet plassen, maar alles doet zeer en vaak pieker ik me suf of ben ik gewoon klaarwakker.....hebben we nog ff? hihi
Ben het echt zoo zat, weet nie meer of ik van voor of achter leef...

Snif snif, officieel nog 3 wkn.....hellup.

Groetjes Jo

 

[Anoniem]

Hoi mede wachtenden,

Ik ben morgen uitgerekend  maar hier is alles ook nog hardstikke rustig.

Ik moet zeggen dat ik nog steeds niets te klagen hebt. Ik geniet nog steeds met volle teugen van mijn buikje en de bewegingen in mijn buik.
Ik hobbel nog steeds rustig door. De enige keer wanneer ik het spuugzat ben is als ik 's avonds naar bed ga. In bed lig ik echt niet meer lekker en dan zou ik het liefst mijn buik even naast me neer willen leggen om hem de volgende  ochtend weer om te doen.
En als ik dan mijn man lekker opgekruld in bed zie liggen dan heb ik echt zoiets van; oooooh ik wil dat ook weer, lekker liggen zo als ik dat wil.

Ik kan niet wachten totdat ik ons kleintje in mijn armen heb, heb er echt zin in. Ik ben echt reuze nieuwsgierig naar dat kleintje wat 9 mnd in mijn buik heb gezeten en of het een jongetje of een meisje is, hoe ziet het eruit enz.....
Maar zat ben ik de zwangerschap nog steeds niet. Ik loop nog steeds zo trots als een pauw met mijn buikje rond te parraderen.

Kruimel ( morgen 40 wkn )

 

[Anoniem]

ik heb zelf een dochter van bijna 2 en heeft ook de aandacht nodig, dus en de kleine in me buik is ook bezxig met draaien en  drukt heel erg op me blaas en dat doet pijn.

en elke keer mijn ma praat met hem kom er maar uit joggy kom maar maar wel vandaag anders ben ik mijn ardv dag kwijt, wij lachen en zo daar heb ik wat aan, dus ja we maken er wat leuks van die laatste loodjes en zetten ook muziek aan ga ik 2x jumpen en springen misschien werkt het wel.

Manal 38+4

 

[Anoniem]

Hoi allemaal,

Ik kan die kleine m'n buik wel uitkijken. Op zich voel ik me nog prima, al  voelen m'n ribben ondertussen wel of ze onder de trein hebben gelegen  (ze  krijgen regelmatig een massage van binnenuit, auw). Daardoor slaap ik ook minder goed, maar verder wandel ik nog vrolijk verder. Het is al wel dagen aan het rommelen, zaterdag dachten we echt nu gaat het beginnen. Madame is helaas niet zo stipt als haar moeder en vind de uitgerekende datum dus geen reden om naar buiten te komen!

Omdat wij zodra de weeen beginnen direct naar het kinderziekenhuis moeten is mijn vriend ook al 1,5 week thuis. Het ziekenhuis is 45 minuten rijden (zonder spits) en z'n werk ook, bij elkaar is dat dus echt te lang. Hij wil dus niet meer naar z'n werk en hoeft dat van z'n baas ook niet (wat heel erg lief is!).   Het enige nadeel is, dat ik nu het idee heb dat ik twee mensen moet vermaken.... lastig. We proberen elke dag iets leuks te plannen (vandaag is dat bezoekje tuincentrum en klussen in de tuin)

Waar ik wel gek van wordt is van alle mensen die elke dag aan de lijn hangen of er al wat gebeurd is. Of we ze niet zullen bellen als de kleine geboren is....  En als je iemand voor de gezelligheid belt, je direct zo'n vraag krijgt van ... ja??????

We duimen dus vrolijk verder!

Jettepetje
Vandaag precies 40 weken