hoe gaat het met de papa's in spe??

A

Anoniem

Guest
hoi hoi

ik ben erg benieuwd hoe jullie mannen met de zwangerschap omgaan. En zeker nu zo op het einde. Mijn ventje is echt een wereldkerel. Hij doet echt alles voor mij 9 en de beeb). Ik hoef geen was meer te tillen, en niet meer te stofzuigen hij verschoont het bed. Praat met de beeb, masseert trouw mijn onderbenen tegen de kramp. Maakt mijn buik ontspannen met zijn warme handen als ik een harde buik of voorweeen heb.... Echt een toppertje   dus..

Hij leeft ook helemaal toe naar de bevalling. Hij heeft er al helemaal zin in. Kan niet wachten om zijn eigen geproduceerd kindje vast te houden...

Ik was erg benieuwd hoe jullie mannen die laatste loodjes beleven. Zijn ze ook zo bezig met de zwangerschap?? haha ik ben altijd zo benieuwd hoe dat soort dingen bij andere gaan...

liefs gridje
 
Vanaf het begin heeft hij al enorm veel rekening met mij gehouden.
Geen zware dingen tillen, boodschappen doen, mijn humeurigheid ontzien, benen masseren, rug masseren, de hond extra uitlaten, écht te veel om op te noemen. Als ik het zonder hem had moeten stellen, was ik radeloos geweest denk ik. Bij een dip, heeft hij mij er weer bovenop gepraat. Daarom heb ik onwijs veel ontzag voor de dames onder ons die het zonder partner moeten stellen!!!
Die van mij is alleen nooit zo enthousiast geweest, over niets, meer het gereserveerde type. Hij zegd enorm nieuwsgierig te zijn naar hoe ons kindje er straks uit ziet en naar de bevalling uit te kijken. Hij denkt zelfs dat ie het leuk gaat vinden de bevalling whaha!
Als ik 'm vraag of hij er tegen op ziet; zegt ie: nee, het komt zoals het komt....

Groetjes
 
Die van mij is ook heel lief hoor: toen ik zo ziek was de eerste 16 wkn zei hij nog: ja, als ik het een dagje van je over kon nemen deed ik het zo!
Hij maakte de eerste paar maanden altijd het eten klaar, omdat ik moest spugen als ik alleen al eten rook!
Verder hoef ik niets te dragen en houdt hij veel rekening met de zwangerschap etc.

Voor overig vindt hij het trouwens leuker als het kind geboren is, dat had hij met de andere twee ook. En het is zo leuk om je man zo trots met zijn pasgeboren kind te zien knuffelen. Echt geweldig!!!

Liefs Renata.
 
Toevallig heb ik daar een paar dagen terug eens bij stil gestaan. Eigenlijk vond ik dat hij er helemaal niet zo mee bezig was. Vraagt er  niet vaak  naar, voelt nooit aan mijn buik, gaat niet mee naar controles, begint niet zelf over wat er nog allemaal gedaan moet worden. En omdat ik er constant mee bezig ben kwam het op mij over als desinteresse.
Maar als ik er goed over nadenk ontziet ie me wel aan alle kanten. Doet alle boodschappen, wilt ook niet dat ik teveel in het huishouden doe, geeft geen reactie als ik weer eens mijn humeur op hem afreageer, klaagt niet over mijn gebrek aan libido, klaagt niet als ik te moe ben om leuke dingen te doen. En hij heeft natuurlijk geen baby in zijn buik waardoor  hij iedere minuut van de dag eraan herinnert wordt dat 'we' zwanger zijn. Dus is het misschien ook niet zo gek dat hij er minder mee bezig is. En ik moet zeggen als ik er over begin dat hij wel net zo enthousiast erover mee praat. Ik kan blijkbaar alleen niet verwachten dat hij er zelf over begint. Nouja, als dat het enige is...heb ik eigenlijk een hele goeie vent!

groetjes, Anne
 
hoi hoi
nou die kerels van jullie leven wel heel erg mee.
hij wil wel van alles voor me doen hoor,maat ja ook hij werkt de hele dag en als ik daar dan op moet wachten,loopt mijn was wel erg op.
ik doe dus gewoon alles zelf en om heel eerlijk te zijn voel ik me daar het prettigst bij.
ben tenslotte niet ziek alleen zwanger.heb zelfs laatst nog liggen slepen met tuintegels en zand,dat vondt mijn man ook niet echt geweldig hoor.
maar ja mijn man heeft epilepsie en mag dus niet auto rijden,en het zand moest toch weg.verer leeft hij wel mee met me en zegt dan ook elke keer dat dit echt de laatste is want hij kan het niet langer aanzien als ik me s,avonds echt naar boven sleep en lig te woelen in bed.dus zodra de kleine is geboren gaat hij naar het ziekenhuis.
liefs sil
 
Tja,
Hij geniet als ik van de bewegingen van de baby geniet. Vorige week heeft hij hem/haar voor het eerst pas echt gevoeld. Verder komt hij sinds afgelopen week standaard een uur eerder thuis omdat ik rustig aan moet doen ivm met verhoogde bloeddruk. Dat is wel lekker, nu is hij er om 16.30 uur dan kan ik rustig gaan koken en doet hij nog wat andere dingen, stopt bijv. vast de kleintjes in bad, of ruimt vast de kamer op. Verder doet hij wat hij nog tegen komt en stuurt mij op tijd naar bed! We hebben wel de afspraak dat ik zelf moet aangeven wat wel en niet lukt. Dat gaat prima zo.
Francien
 
leuk om te horen dat jullie mannen ook zo meeleven.

Mijn man werkt in ploegendienst en is dus ook best veel thuis. Dat scheelt dat hij daarom veel huishoud taakjes kan doen. (ik denk dat het ook wel anders was geweest als hij iedere dag van   vroeg tot laat zou werken).

Hij wordt straks ook een beetje huisman.. hihihi Hij gaat ook wat minder werken zodat  hij straks ook voor de kleine kan zorgen. (zijn papa dag / middagen noemt ie dat)
En ik lekker ook kan blijven werken... Heerlijk.....

liefs gridje
 
Soms heb ik ook wel eens het gevoel dat het mijn vriend weinig doet, maar als ik verder na denk en beter op hem let weet ik wel anders.  
Hij is nou eenmaal niet het type dat de hele dag over mijn buik aait en er tegen praten zal hij al helemaal niet doen!! Wel geeft hij elke avond als ik eerder naar bed ga een kus op mijn buik. Maar ik moet zelf zijn hand pakken als de kleine druk aan het doen is zodat hij het ook voelt.  En na een paar schoppen vind hij het wel weer mooi geweest.
Dat hij me uit zich zelf weinig uit handen neemt komt gewoon door mij zelf. De was doe ik gewoon liever zelf en  ik heb er een hekel aan om als een pop op de bank te zitten en zelfs bijvoorbeeld geen drinken  meer  mag pakken. Daarbij komt ook nog eens dat wij gelijktijdig thuis komen en eigenlijk altijd samen koken. Het huis schoonmaken doen we ook altijd al samen maar dat doen we nu gewoon wat rustiger aan. En als ik het hem vraag doet hij het allemaal wel voor me hoor!  En zodra ik te veel heb gedaan, heb ik echt niets meer te vertellen bij hem. Dan neemt hij het wel over hoor!!
Aan de kleine dingen merk ik gewoon dat hij geniet. Zijn ogen beginnen te glimmen als  iemand tegen hem iets zegt over de baby. En van de week heb ik nog net kunnen voorkomen dat hij alles wat er van Zwitsel in het schap van de drogist stond gekocht werd!! ha ha ha!! Verder is hij elke afspraak in het ziekenhuis en nu bij de verloskundige mee geweest. En er  wordt  elke dag gecontroleerd of ik wel mijn fruit op heb een melk heb gedronken.

Ach ja, iedereen beleeft het op zijn manier!!
 
Terug
Bovenaan