Hoe gaat het met iedereen?

Hoi,
Het is idd erg rustig hier op het forum maar het reageren is nou niet altijd even makkelijk dus ook ik geef toe dat ik nog maar zelden reageer. Erg jammer!!!
Hier gaat het op het moment wat minder. We zijn nu bezig met bloedonderzoek bij Chloë. Ze is al vanaf ongeveer dec erg moe, bleek, slecht luisteren (wat vaak komt doordat ze erg moe is). Nu zijn we in jan al bij de ha geweest en die vond haar er ook niet uit zien zoals het hoort. Na controle van hb leek deze op het randje te zitten waar eigenlijk geen verklaring voor was. Ze eet geen hopen maar wel vrij goed en gezond. Nu dacht dehuisarts dat het kon komen omdat ze erg dnel groeit en het lichaam niet aankan. We kregen een recept voor 6 weken ferro (ijzerdrankje) mee en we moesten daarna weer terug komen. In het begin leek het wat beter te gaan maar daarna leek het alsof we weer terug bij af waren. Nu heeeft ze ook al een poos last van een erg droge huis, schilferig waar we ookal creme voor hadden, valt het ons en ook op het kd op dat ze erg veel drinkt en dus ook erg veel plast. Dit allemaal bij de ha voorgelegd en nu denkt hij aan diabetes. Ook hij zag dat chloë er nog niet goed uit zag (gelukkig) want was al bang door mijn bezorgdheid dat ik het allemaal wat zwaar zag.
Nu hebben we afgelopen vrijdag nuchter moeten bloedprikken en heeft hij ook de nier en lever functie laten prikken, komende vrijdag moeten we terug en dan ben ik erg benieuwd wat er uit komt.
Heb al wat gegoogeld maar dat heeft me geen goed gedaan...
Nou ja, ondanks dit is ze verder een vrolijke meid met haar peuterpuberteit. Ze is er ook echt aan toe om naar de basischool te gaan.
met Rowan gaat het na zijn onderzoeken voor zijn nieren en operatie aan de urinebuis erg goed. Hij ontwikkeld zich prima en we hoeven nog maar 2 x per jaar op controle, 1 x in roermond zelf en 1 x in het azm.
Sinds 2 weken loopt hij en nu is het baby er helemaal vanaf. Hij en chloë dat gaat ook super, Chloë is een echte bezorgde maar soms ook wilde zus.
Nou sorry voor het hele verhaal!!
Groetjes van een trotse mama.
Pally mv Chloë en Rowan
 
Met ons gaat het ook wel goed en zo zijn gangetje.
De ene week gaat het beter met Rebecca dan de andere week. De ene week is dan ook 'zwaarder' als de andere.
Ik lees hier regelmatig dat de kids aan school toe zijn, moet je na gaan hoe dat met Rebecca is....ze loopt 1 jaar op haar leeftijdsgenootjes voor en op sommige gebieden zelfs 2 jaar.
Ik had vorig jaar al het idee dat ze aan school toe was en ze gaf dat zelf ook steeds aan: "Waarom mag ik nog niet naar school?" "Ik wil ook naar school, ik wil leren!"
2 weken geleden ging het vrij goed met haar en dacht ik dat ze wat stagneerde in haar ontwikkeling. Maar deze week gaat ze weer met sprongen vooruit. Ze maakte voor het eerst een puzzel met 100 stukjes binnen een half uur. Ze leest kleine woordjes en maakt optel- en aftrek sommen met getallen tot 5. Dit geeft wel aan hoe ver ze voor loopt. Op dit gebied kan ze al makkelijk naar school, maar op sociaal gebied zou dat nog niet kunnen. Daarin is ze niet sterk (hoor je vaak bij hoogbegaafde kinderen).
Gelukkig is ze de laatste maanden wel heel zelfstandig gaan spelen en heeft ze een levendige fantasie, dat is echt een pluspunt.
Ze fietst nu ook heel graag (met zijwielen) en dat was vorig jaar ook een drama.
Verder wil ze zo graag dingen doen en kunnen die wij doen en dat frustreert haar enorm.
Soms heb ik het ook echt wel moeilijk met/om haar. Zoals zondag, toen zei ze: "Mama, de kinderen van de observatiegroep en peuterspeelzaal praten niet zoals wij". Ze bedoeld dat er kinderen zijn die nog niet zo goed kunnen praten als volwassene en dat ze die dan niet begrijpt/verstaat. Toen dacht ik ook, kind waar let je toch allemaal op en wat gaat er in jou gedachten allemaal om!!
We hebben aan de voorkant van het huis een groot autovrij speelplaats en nu het zonnetje veel schijnt zijn we daar (met vele andere kinderen) elke dag wel te vinden als het even kan. Wat ik daar zie is dat kinderen nog steeds dol zijn op Rebecca en enthousiast reageren op haar, maar dat Rebecca elk jaar meer afstand neemt van die kinderen. Dat doet ook wel pijn ergens bij mij en vraag me af waar die ontwikkeling naar toe gaat. Soms ben ik dan wel bezorgd om de toekomst, ik hoop zo dat ze geen buitenbeentje wordt op school.
Verder hopen we deze maand een gesprek te hebben met de orthopedagoog (eindelijk!!!) die naar de autistische kenmerken heeft gekeken bij Rebecca d.m.v. observatie.
Maar verder is Rebecca een heel gezonde meid, waar we heel dankbaar voor zijn. Ze brengt een hoop humor in ons gezinnetje en gezelligheid. Ze doet ons regelmatig versteld staan, maar zijn dan ook echt trotse ouders. Het zal allemaal niet vanzelf gaan hier, zeker straks tijdens de basisschooltijd, maar we hopen dat we Rebecca kunnen blijven steunen met veel geduld en liefde.
Tussen mijn man en mij worden de irritaties gelukkig minder en vormen we meer een team (net als voorheen) om Rebecca samen (en op 1 lijn) te blijven steunen/opvoeden enz.

Groetjes, Marianne
 
Met ons gaat het ook wel goed en zo zijn gangetje.
De ene week gaat het beter met Rebecca dan de andere week. De ene week is dan ook 'zwaarder' als de andere.
Ik lees hier regelmatig dat de kids aan school toe zijn, moet je na gaan hoe dat met Rebecca is....ze loopt 1 jaar op haar leeftijdsgenootjes voor en op sommige gebieden zelfs 2 jaar.
Ik had vorig jaar al het idee dat ze aan school toe was en ze gaf dat zelf ook steeds aan: "Waarom mag ik nog niet naar school?" "Ik wil ook naar school, ik wil leren!"
2 weken geleden ging het vrij goed met haar en dacht ik dat ze wat stagneerde in haar ontwikkeling. Maar deze week gaat ze weer met sprongen vooruit. Ze maakte voor het eerst een puzzel met 100 stukjes binnen een half uur. Ze leest kleine woordjes en maakt optel- en aftrek sommen met getallen tot 5. Dit geeft wel aan hoe ver ze voor loopt. Op dit gebied kan ze al makkelijk naar school, maar op sociaal gebied zou dat nog niet kunnen. Daarin is ze niet sterk (hoor je vaak bij hoogbegaafde kinderen).
Gelukkig is ze de laatste maanden wel heel zelfstandig gaan spelen en heeft ze een levendige fantasie, dat is echt een pluspunt.
Ze fietst nu ook heel graag (met zijwielen) en dat was vorig jaar ook een drama.
Verder wil ze zo graag dingen doen en kunnen die wij doen en dat frustreert haar enorm.
Soms heb ik het ook echt wel moeilijk met/om haar. Zoals zondag, toen zei ze: "Mama, de kinderen van de observatiegroep en peuterspeelzaal praten niet zoals wij". Ze bedoeld dat er kinderen zijn die nog niet zo goed kunnen praten als volwassene en dat ze die dan niet begrijpt/verstaat. Toen dacht ik ook, kind waar let je toch allemaal op en wat gaat er in jou gedachten allemaal om!!
We hebben aan de voorkant van het huis een groot autovrij speelplaats en nu het zonnetje veel schijnt zijn we daar (met vele andere kinderen) elke dag wel te vinden als het even kan. Wat ik daar zie is dat kinderen nog steeds dol zijn op Rebecca en enthousiast reageren op haar, maar dat Rebecca elk jaar meer afstand neemt van die kinderen. Dat doet ook wel pijn ergens bij mij en vraag me af waar die ontwikkeling naar toe gaat. Soms ben ik dan wel bezorgd om de toekomst, ik hoop zo dat ze geen buitenbeentje wordt op school.
Verder hopen we deze maand een gesprek te hebben met de orthopedagoog (eindelijk!!!) die naar de autistische kenmerken heeft gekeken bij Rebecca d.m.v. observatie.
Maar verder is Rebecca een heel gezonde meid, waar we heel dankbaar voor zijn. Ze brengt een hoop humor in ons gezinnetje en gezelligheid. Ze doet ons regelmatig versteld staan, maar zijn dan ook echt trotse ouders. Het zal allemaal niet vanzelf gaan hier, zeker straks tijdens de basisschooltijd, maar we hopen dat we Rebecca kunnen blijven steunen met veel geduld en liefde.
Tussen mijn man en mij worden de irritaties gelukkig minder en vormen we meer een team (net als voorheen) om Rebecca samen (en op 1 lijn) te blijven steunen/opvoeden enz.

Groetjes, Marianne
 
Hier is het soms ook pittig, net als Marianne hierboven beschrijft. Wij hebben aanstaande dinsdag een kennismakingsgesprek op dezelfde observatiegroep als waar Rebecca is geweest, en de dag erna begint ze daar. Ze gaan haar testen op hoogbegaafdheid en daarnaast hoop ik dat ze ons kunnen helpen hoe wij haar kunnen begeleiden in haar niet afhoudende stroom vragen en diepzinnige gesprekken. laats was ze op een vakantiebijbelfeest en aan het einde van de dag kende ze nota bene de bijbeltekst uit haar hoofd, terwijl ze tijdens het aanleren daarvan met mij aan het kletsen en knuffelen was! Wij zijn aardig vermoeid aan het raken door ons o zo geliefde maar ook o zo bijzondere kind... Lydia is sociaal-emotineel gelukkig wel erg aan school toe, dus gaat de orthopedagoog ism ons toch proberen Lydia eerder naar school te krijgen. Vier en vanaf komende week 5 dagdelen peuterspeelzaal is gewoon echt niet genoeg voor haar. School zou haar de uitdaging die ze zo hard nodig heeft bieden en daarnaast structuur, ipv 3 verschillende peuterspeelzalen per week. Volgens een kleuterjuf die haar wat beter kent functioneert ze nu gewoon op begin groep 3 niveau, en dat is niet handig voor een 3-jarige. Ze denkt overal over na, vroeg me van de week: wat betekent waarom? Vanavond was ze helemaal vd kook omdat ze zich opeens realiseerde dat opa al erg oud is en dus een keer kan doodgaan. En dan komt iedereen ons een handje geven (geen idee hoe ze daar bij komt!) en als je doodgaat word je vanzelf een skelet. Zelf wil ze weten of haar knuffels mee mogen naar de hemel, en ons dressoir :S
Dus hier ook aardig pittige tijden.
Groetjes, Rianne en Lydia (21-07-2006)
 
Zo, eindelijk jullie weer gevonden!!

Hier gaat alles zijn gangetje.

Met Lyanne gaat het goed, begint eindelijk minder van die heerlijke buien te krijgen. Ze wil zo graag naar de grote school en bij de grote groep naar de gym, maar daar moet ze nog even mee wachten. De meeste tijd speelt ze met haar broer Vince, wat niet altijd goed gaat, maar dat kan ook niet. Heerlijk om die twee samen te zien spelen en lachen!

Met Vince gaat het ok, woensdag 24 maart worden zijn neusamandelen verwijderd en misschien ook zijn oortjes doorgeprikt en buisjes, aangezien hij vanaf zijn geboorte constant verkouden is en deze winter al 5 oorontstekingen heeft gehad. Maar verder gaat het goed, een echte jongen, klimt overal op, doet alles wat niet mag en plaagt het liefste zijn grote zus!

Met mij gaat het redelijk, 14 april weer naar de gyn, dan gaan we bespreken hoe nu verder, maar dat wordt hoogstwaarschijnlijk weer een operatie om de blaas op te hangen, voorwandcorrectie en een bandje om de urinebuis. Ben dus nog steeds niet aan het werk, zie regelmatig leuke functies in de krant staan, maar niemand neemt mij nu aan, omdat ik over een tijdje dus weer 6-8 weken uit de running ben!

Maar voor nu lekker genieten van onze 2 grote schatten!!

Groetjes, Marieke mv Lyanne 18-08-2006 en Vince 02-11-2008
 
Ik had een paar dagen geleden al een hele lap tekst getypt, maar hij bleef niet op het scherm plakken, haha!

Wat leuk om te lezen hoe het met iedereen gaat!
Met ons gaat het goed, al is mijn vriend al een dikke week geveld door rugpijn... gelukkig zit er verbetering in, al gaat het vandaag weer wat minder goed.

Met de meiden gaat in ieder geval alles goed; Isis is al een flinke dame van 3,5, en ook nog groot voor haar leeftijd dus ze wordt vaak een stuk ouder geschat. Qua gedrag is ze wel écht 3,5, dus dat zorgt nog wel eens voor verwarring bij vreemden, haha! Het is een heerlijk knuffelig en dromerig meisje, maar er zit zeker ook genoeg temperament in, hoor. Ze laat niet over zich heen lopen en heeft een gezonde dosis zelfvertrouwen. Ze kan erg goed naast kinderen spelen maar ze speelt de laatste tijd ook steeds met samen met andere kindjes (haar zusje, of kindjes op het kdv). Ze heeft op het kdv ook een paar dikke vrienden. Over een half jaar gaat ze naar school, ik ben blij dat dat nog eventjes duurt want ík ben er nog niet klaar voor, maar Isis ook nog niet. Ze mag nog lekker even een half jaartje peuter zijn.

Met Nika gaat ook alles goed, ze wordt volgende maand alweer 2 jaar! Het is een behoorlijk pittig dametje dat zich érg goed uit kan drukken. Ze praat enorm goed voor haar leeftijd, en anders maakt ze non-verbaal wel duidelijk wat ze wil, haha! Ze is erg expressief; als ze blij is dan stráált ze, en als ze boos is word je er bijna bang van...

Met mama gaat het even ietsje minder; ik zit sinds een tijdje zonder werk en ben volop op zoek naar iets nieuws, maar dat wil nog niet zo vlotten. Ik merk dat ik daardoor even wat minder goed in m'n velletje zit, geen drama's ofzo maar het gaat gewoon eventjes iets minder lekker. Komt wel weer goed, het scheelt al weer een hoop dat het vandaag zo'n lekker weer is want dat doet m'n humeur veel goeds!

Nou maar hopen dat deze tekst wel wil blijven plakken... ;-)

Groetjes,
Myrna
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan