Hoe hebben we het overleeft???

Ik ook tenen tussen spaken, bloedneuzen te over en die groene limonade, woehoe daar werd je vrolijk van, hahaha


@reisa: t is idd luchtig bedoeld, neem het niet te zwaarbop. Brent zit ook echt in een echt autostoeltje, traphekjes staan klaar voor installatie en wij gebruiken ook een babyfoon...

 
Zeggen mn moeder en schoonmoeder ook regelmatig als ze op de kinderen passen;) Dat jullie nog leven is gewoon een wonder.

En dan had mn moeder echt alles wat er in '85 voor veiligheidsspul te koop was in huis...zelfs met (schaar) traphekjes ben ik voor mn 3e al een keer van de trap gerold.

Mn schoonouders hadden geen auto dus mn schoonmoeder ging met 3 kinderen (een voor, een achter en een in de buikdrager) om boodschappen.

Hoorde kindersterfte toen gewoon bij het leven? Nu mag geen kind meer dood gaan, en dat is ook moeilijk. Maar als ik soms nog mensen hoor dan heeft van mijn moeders generatie een op de 5 vrouwen wel op de een of ander manier (ook door miskramen door onwetendheid over voeding tijdens de zwangerschap)een kindje verloren. Dan verbaast het mij hoe sterk die moeders nu zijn geworden!
 
ooww die groene limonade was smerig!!!!

ik weet nog de verjaardagsfeestjes en dan ergens heen. Hoe geweldig was het om in de kofferbak te liggen haha. Was altijd ruzie wie er in mocht liggen. Dat zou ik met Viviënne nooit doen.

CB is soms iets te overdreven volgens regeltjes en grafieken.
 
Ik vind dat men tegenwoordig heel erg op de details gericht zijn. En we worden zo aan het handje gehouden dat we er niet meer aan gewend zijn ons gezond verstand te gebruiken. En misschien ook wat minder met ons zelf bezig zijn en altijd onze kinderen in het oog houden. Tijd voor mezelf heb ik als mn kinderen op bed liggen of als ik werk.
 
ik snap ook wel wat je bedoelt toch ben ik er van overtuigd dat dingen niet voor niks moeten worden veranderd Maar toch vindt ik ook dat je er als ouders vaak erg onzeker gemaakt wordt hierdoor Mijn ouders deden dingen vaak op gevoel ik en mijn zusje denken over dingen vaak 2 keer na wat de kinderen en veiligheid betreft.
 
wat een boeiende reacties. Het stuk is eens geschreven door een vriendin van mijn zus, om wat luchtigheid aan allerlei regels te geven, niet om de regels en veiligheidsvoorschriften, of voedingsvoorschriften in twijfel te trekken, maar gewoon om weer even met twee benen op de grond ook vooral zelf na te blijven denken...
 
Terug
Bovenaan