Haai ladies,
Had bij het vorige topic al een korte update gegeven, maar hierbij nog een keer!
Ben vandaag 36wk5dgn en het gaat eigenlijk goed met me. Ik had vorige week veel last van gerommel en mijn hormonen. Ik kon vorig weekend BLIJVEN huilen, nu weer wat stabieler. Ik merk dat ik gewoon snel aan mijn taks zit en dat ik dan nu kan zeggen dat ik me prima voel en over een uur kan zitten te janken omdat ik er zo klaar mee ben. Ik ben die wispelturigheid wel een beetje zat nu. Ik heb gewoon weer zin om mijn sterke, energieke zelf te zijn, maar probeer zoveel mogelijk te bedenken dat dit nogal een krachtsinspanning is!
Ik ben veel moe, ik slaap de laatste week gelukkig weer best aardig. Ik word wel 4-5 keer per nacht wakker soms, maar slaap daarna weer door. Dat is beter dan van 3-5 uur wakker liggen.
Verder word ik nu echt minder mobiel. Meer druk op mijn bekken en soms echt buikpijn en steken in mijn 'doos' (sorry voor 't woord

.
Maar ja, het kan bij mij nog ruim 5 weken duren dus ik probeer me niet gek te maken. Ik moet ook nog wel wat rommeldingetjes regelen, dus heb mijn tijd ook nog wel even nodig.
Even doorbikkelen allemaal he!?
@Josanne: wat vervelend is dit voor jou. Ik kan me het dilemma goed voorstellen. Mijn zus was hoogzwanger met het overlijden van mijn opa 2 jr geleden. Dat valt helemaal niet mee. Weet je, mijn oma haalde er best veel troost uit dat er nieuw leven kwam na het overlijden van haar man. Dit is de essentie van het leven. En qua timing: je kunt hier echt geen invloed op uitoefenen. En misschien is dat maar goed ook. Veel sterkte!