Hoe is het met de pasgeboren babietjes?

En, hoe is het met de newborns? Ik ben erg benieuwd hoe jullie het vinden om ook een 2e (of 3e, 4e, enz) kindje erbij te hebben en hoe jullie peuters erop reageren!
Toen onze Mika geboren werd (afgelopen september), was Lara (30-11-06) absoluut niet jaloers. Ze schonk eigenlijk vrij weinig aandacht aan hem. Nu zijn we een paar maandjes verder en merken we regelmatig dat ze toch wel wat jaloers is, vooral als we met Mika spelen, kletsen of knuffelen. Dan wil zij toch ook wel graag een graantje meepikken...

En 't is best even wennen om ineens 2 kindjes te hebben en alles in goede banen te leiden, vind ik!

Afijn, kom maar op met jullie ervaringen! (en foto's als je dat wilt en kunt!)
 




Ioannis(bijna4) Domenikos(net 5mnd) Billy 2&2mnd

Gelukkig hier geen jaloezie. Nouja, soms is het 'vechten' wie Domenikos mag knuffelen en arme baby wordt vaak geplet of natgekust...
De overgang van 2 naar 3 is niet zo ingrijpend als van 1 naar 2. Oke het is wel wat drukker en ik zeg wel heeeeel vaak even wachten,een momentje....
Ze slapen nu tussen de middag niet (wat hier wel heel gebruikelijk is) en gaan rond 8uur naar bed en slapen heel snel in. Vanaf een uur of 8 's ochtends worden ze meestal 1 voor 1 wakker. Dit is dus het 'winterprogramma'.
Mijn boefjes zijn ondeugende schatten,spannen nu al samen en kunnen heeeeeeeel veel lawaai maken. Ze maken me heel veel aan t lachen en halen vaak t bloed onder m'n nagels vandaan...en zeggen dan:(Billy) hou te wauw (ik hou van jou)
Mijn schatjes patatjes (satje patata~grieks)
 
Mika is van de 4e september. Toevallig dat onze kindjes zo dicht op elkaar zitten!

Ik vind dat je een mooi stel kids hebt; lekker ondeugend en ondernemend!
 
hoi,

Sebastiaan is vandaag 3 weken oud. Op zich loopt het best goed volgens mij, al kom ik nog steeds niet aan meer dan 5 uurtjes slaap op een nacht denk ik.
Ik ben best trots op mijn gezinnetje, maar wat een gedoe met 2 kids!
Sjonge jonge, ik ben heel de dag luiers aan het verschonen, borstvoeding aan het geven, peuter eten geven, baby in bad, peuter in bad, weer een dag voorbij!
Laat staan als ik naar buiten wil!
Duurt weer eens zo lang eer iedereen aangekleed naar buiten kan!
Ik ben nog niet veel de deur uitgeweest. Ik heb ook nog best wat last van mijn hechtingen. het is al stukken beter dan in het begin, maar staan en tillen is vervelend.
Komende week heeft mijn man een weekje vrij, daar heb ik super veel zin in, kunnen we hopelijk eindelijk eens lekker op pad!

groeten Elke
 
Hai!!
OOk hier een kleine erbij! Elise is vandaag alweer 2 weken oud! Wat gaat het toch weer snel. Jules was de eerste dagen best van slag. Zat gewoon niet lekker in zn vel. Maar nu begint het tij te keren. Hij is erg lief voor Elise en geeft haar graag kusjes. Hij vraagt ook zelf of hij haar even op schoot mag. Een fantastisch gezicht!! Maar vaak is dat van korte duur, want na een minuut "geeft" hij haar weer terug.
Nu zijn we vooral veel binnen. Oma woont hier om de hoek en neemt Jules vaak even een paar uurtjes mee. Dat doet ze altijd al, maar nu net wat vaker.
We zullen wel zien wat de toekomst brengt.....
 
Hoi hoi,

Mijn "kleintje" is alweer 10 maanden oud, dus zo klein is Jojanneke al niet meer. Stijn was 16 maanden toen ze werd geboren. De eerste dag vond hij het wel even raar, maar sinds dien is het altijd goed gegaan. Ze kunnen heel veel lol hebben samen, als ze achter elkaar aankruipen rond de tafel, giebelen ze allebei vreselijk.
Over het algemeen is Stijn heel lief voor Jojanneke, maar soms is hij een beetje hardhandig met haar. Wil hij haar bijvoorbeeld knuffelen, dan knijpt hij haar bijna fijn. En als ze in de weg zit, dan pakt hij haar op en zet haar aan de kant. Ik geloof niet dat hij het echt verkeerd bedoeld. Grappig is wel dat zij dus al best weerbaar is, als Stijn is afpakt kan Jojanneke heel boos worden en het soms zelfs proberen terug te pakken.
Wat ik ook heel leuk ( en soms irritant vind) is dat blijkt dat Stijn best weet wat wel en niet mag. Bijvoorbeeld bij mijn ouders staat een tafeltje met fotolijstjes, daar mogen de kindjes niet aankomen. Dit hebben we dus al duizend keer tegen Stijn gezegd, maar telkens doet hij dit weer. Maar Jojanneke kan nu ook bij het tafeltje staan en pakt dan soms ook de fotolijstjes, loopt Stijn naar haar toe: Nee Jojanke, niet aankoemn, mag niet! Soms zelfs inclusief wijzend vingertje. hihi.

Nog even een weer een nieuwe vaste baan en dan wil ik toch wel weer heel serieus gaan nadenken over misschien een derde wondertje ( even manlief overtuigen)

Groeten Carina
 
Terug
Bovenaan