Hoe lang wachten op de echte miskraam?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo,
Ik weet sinds vorige week dinsdag dat mijn zwangerschap eindigt in een miskraam. Op de echo was te zien dat het hartje helaas niet meer klopt. Ik was toen 9 weken zwanger. Ik heb er voor gekozen om te wachten tot mijn lichaam het zelf uitdrijft. Inmiddels ben ik 9 dagen verder en is er nog niets gebeurd. Ik heb 1 x wat meer bloedverlies gehad en verder alleen heel licht bloedverlies. Ik wil dit heel graag  op een natuurlijke manier oplossen en niet een medische ingreep. Maar hoe lang blijf ik wachten? Inmiddels krijg ik al een klein zwangerschapsbuikje en dat is wel confronterend.
Wie heeft ervaring met wachten op de uitdrijving?
Gr.
Diana
 
allereerst wat ongelooflijk (#)%#(!%(#%!*%# helaas weet ik waar je doorheen gaat.
2 januari kregen wij een echo en zagen toen een kindje van ruim 9 weken zonder hartslag. Ik was toen ruim 10 week zwanger en het was echt onverwacht. Net als jij had ik ook al een beginnend zwanger buikje en voelde me ook nog goed zwanger.

Uiteindelijk heb ik 12 dagen later een curettage gehad en er was echt nog helemaal niks zelf begonnen bij mij.... dus ook geen krampje of maar licht bloedverlies. Zou dus echt niet kunnen zeggen hoe lang het nog zou kunnen duren voor het echt helemaal komt.

Denk dat het voor iedere vrouw ook weer anders is/ kan verschillen wanneer dat komt.

Misschien zou je je vraag ook nog op het 'zwanger na een miskraam' deel kunnen stellen, helaas zitten daar veel meer vrouwen die miskramen hebben meegemaakt....

groetjes,
Marije
 
Lieve Diana, ik begrijp je volkomen. Vorig jaar mei is ons hetzelfde overkomen. Bij de echo van 9 wkn bleek dat ons kindje gestopt was met groeien bij 8 wkn en een paar dagen. Ook ik wilde graag dat de natuur mij ging helpen. Dat voelde voor mij goed. Zelf vond ik het ook heel prettig om op deze wijze afscheid van mijn zwangerschap te kunnen nemen, hoewel niet iedereen dit begreep. Ik heb uiteindelijk toch bijna 3 weken moeten wachten voordat de miskraam spontaan op gang kwam. Maar het gebeurde uiteindelijk dus toch. In die tussentijd geen bloedverlies. Ik zou zeggen: luister goed naar je eigen intuitie en wat jij (jullie) goed vindt voelen. Zolang je het aankunt en kunt wachten, is het okay. Het gaat erom dat je dit enorme verlies en deze grote teleurstelling op een voor jou passende manier kunt vormgeven. Sterkte! Hoe is het verder met je????
 
ik heb hetzelfde meegemaakt

met 9 weken een kloppend hartje en met 14 weken op de echo een vruchtje van bijna 10 weken. het zat dus al 4 weken dood in mijn lijf. het heeft toen nog een week geduurd voordat het uit zichzelf afkwam.

de gyn vertelde me dat je hersenen een seintje door kunnen geven aan je lichaam, zodat het toch nog vanzelf gebeurt.. waarschijnlijk kwam het daardoor toch nog vanzelf.

ze hebben trouwens ook pilletje die je in moet brengen.. en die kunnen het opwekken. bij mij was het niet meer nodig, maar het is misschien een idee ipv gelijk een curretage.

ik ben nu weer net zwanger, maar heb wat bleodverlies gehad.. ik zit nu dus in een hele onzekere tijd...

sterkte! Carina
 
Bij mij werd het ook ontdekt met de eerste echo.Het heeft nog 2 weken geduurd voordat het op gang kwam.Toen heb ik er nog  2 weken mee gelopen voordat het er helemaal uit was.Ik ben wel blij dat ik heb gekozen om het op een natuurlijke manier te laten komen.Je hebt er dan toch meer vrede mee lijkt wel.Een betere acceptatie.Je kunt het een beter plekje geven.Een vriendin van mij heeft het allebei gedaan,curretage en natuurlijke manier en die vond het laatste ook het prettigst.

Hoe je het ook wend of keert....het blijft natuurlijk kl*te!
Sterkte ermee!
 
Bedankt voor jullie reacties!
Voorlopig wacht ik het allemaal nog even af. Ik heb gisteren mijn verloskundige gesproken en die vertelde me uiteindelijk komt de miskraam vanzelf een keer, maar dat kan bijv. ook met je volgende menstruatie zijn. Ik heb nu wel voor woensdag een afspraak in het ziekenhuis staan. Ik wil dan die pilletjes wel meenemen.
Op zich vind ik het helemaal niet erg om nu nog te wachten. Ik ben alleen wat meer in en rondom huis gebonden, omdat ik toch bang ben dat hét opeens gebeurd. Maar ook daar wil ik wat makkelijker mee om gaan. Anders is het wachten niet te doen.
Gelukkig hebben we een heel lief mannetje van 1 jaar, die voor veel positieve afleiding zorgt. Dus eigenlijk voel ik me wel goed en heb ik ook al redelijk vrede met de situatie, maar het zit nog wel in mijn buik!
 
Hé Diana,

Ook ik weet hoe het is, echt gewoon KUT.
Wat ik destijds heb gedaan was vrouwenmantel thee gedronken, daar kreeg ik m'n miskraam op. Ik bloedde echter heel hevig, en moest naar het ziekenhuis om alsnog gecurreteerd te worden.
Verder weet ik het ook niet, sterkte.
X
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan