Ha Diana, wat wordt je geduld op de proef gesteld! Moeilijke periode. Afscheid nemen van je zwangerschap, maar nog niet helemaal. Want je draagt hem of haar nog met je mee. Ik hoop dat je lichaam binnenkort gaat meedoen en je toch een natuurlijke miskraam mag krijgen. Maar volg je gevoel vooral hierin, je moet doen wat voor jou goed voelt. Als jij maar heel bewust hiermee bezig bent. Wat anderen ook zeggen of adviseren. Het kan ook ineens 'genoeg' zijn voor je, dat je het niet meer trekt, en daar moet je dan ook naar luisteren. Maar het kan ook zo zijn dat je in alle rust wacht en afscheid neemt van je droom. Ik heb al die weken afgewacht en had geen enkel bloedverlies; uiteindelijk een curettage gepland. En wat gebeurt er? De nacht voor de curettage krijg ik mijn miskraam. Toch nog heel plotseling. Maar wat was ik blij dat het toch nog op 'mijn' manier ging, het was helemaal 'goed'. Ik heb er nooit spijt van gehad dat ik op deze manier mijn gevoel achterna ben gegaan. Maar goed, dat is nu makkelijk praten. Jij moet er nog doorheen. Ik duim erg voor je dat het mag gaan zoals jij zelf graag wilt. Hou je haaks!
