Hai Anne,
Ja ik begrijp heel goed wat je bedoelt. Irene (mijn oudste) kon op haar derde verjaardag ook niet blazen en wij konden haar niet zover krijgen dat ze het ging proberen.... Ook met andere dingen was ze wat onzeker (zit ook wel in haar karacter). Nou heb ik gelukkig nog een echtgenoot die helpt bij het opvoeden. Als ik niet tot haar door kan dringen of als ik het niet begrijpelijk voor haar kan uitleggen, lukt het hem soms wel (of andersom). Ieder kind heeft bepaalde "knopjes" die je moet zien te vinden. Soms werkt een bepaalde uitleg, maar met andere dingen werkt mijn uitleg niet..... Dan is er een andere uitleg/benadering nodig.....
Ik denk dat ik het het beste kan vergelijken met mijn schooltijd van vroeger. Natuurkunde vond ik altijd een leuk vak en mijn leraar vond ik fantastisch, maar zijn proefwerken snapte ik echt niet.... Een andere leraar heeft mij toen die proefwerken uitgelegd (op een andere manier dus, dan mijn eigen leraar deed) en toen snapte ik het wel!
Een kind alleen opvoeden is wel te doen, maar wel ontzettend zwaar! Ik kan nog (als ik te moe of niet lekker ben) even de andere kant opkijken en dus gedrag negeren, omdat mijn man dan inspringt en de kinderen dan toch helpt of corrigeert..... Jij moet dat helemaal zelf doen en ook jij zult je af en toe niet goed voelen of te moe zijn. Maar bij jou neemt dan niemand anders het over en moet je het later alsnog zelf doen.... Ook loop je ertegen aan dat je kind jouw uitleg niet altijd snapt (wat dus bij alle kinderen voorkomt), maar er is ook niemand die het op een andere manier kan uitleggen.... Je zal zien dat sommige dingen zich vanzelf oplossen, als hij straks naar school gaat. En met kinderen is het zo, dat het ene kind sneller het één leert, en het andere kind sneller is met andere dingen.
Ik was trouwens nooit op forums te vinden.... ik vond dat altijd een beetje "eng". Ben wel heel handig met computers en ook op internet, maar vond de forums die ik zag wel erg "roddel"achtig. Pas na de geboorte van mijn derde dochter vond ik dit forum. Heb eerst een tijdje anoniem meegelezen, maar vond op een gegeven moment dat ik best mijn ervaringen kon gaan delen... Ik heb met Irene het wiel zelf moeten uitvinden en liep tegen een muur van onbegrip van de medische mensen aan. Dit wens ik niemand toe! Ik probeer dus nu mensen te helpen door mijn ervaringen te delen....
Nou ik moet nu de kinderen klaar maken voor school (mijn oudste en mijn buurjongen), mijn middelste haar brood op laten eten en nog even de baby voeden. Kom vanmiddag nog wel weer even op het forum kijken....
Groetjes Nynke
te behandelen deed ik onder andere blaas-spelletjes.