hoe reageerde de mensen bij jou?

A

Anoniem

Guest
ik ben enorm bang dat ik 2 vervelende reacties krijg, 1- mijn schoonouders
2- mijn ouders.

omdat we nu in de crisis leven zegt mijn moeder vaak tegen mij dat kinderen veel geld kosten en dat ik nog moet genieten van me leven (ik ben van mening dat ik MÉT kind ook kan genieten maarja ouders he mijn ouders zijn al wat ouder dus meer van de oude generatie)

en 2de mijn schoon ouders mijn schoonmoeder gaat janken (ja letterlijk)
en mijn schoonvader met een verschrikkelijke geniepe lach zegt hij dan denk ik gefeliciteerd of helemaal niet of hij zegt niks en gaat weer verder achter de computer

(dit weet ik omdat ik dit eerder heb mee gemaakt toen wij het vertelde dat we gingen samen wonen!) verschrikkelijk hart verscheurend was dat.
je verwacht een bepaalde reactie en het was het precies tegen over gestelde


maar nu, ik bezig met zwanger worden en het LIJKT er op als het op me
hoofd staat geschreven want mijn moeder en zijn moeder hebben me een beetje door
hoe? tja naja ik intresseer me alleen in dingen doe ik wel met meerdere dingen maar blijkbaar zoals ik al zei gloeien mijn eierstokken door me broek/shirt heen!

afijn. hoe to the point ;   hoe reageerde jouw omgeving en wanneer heb je het verteld?!
 
Hoihoi HBBeestje,

Ik wil je even een hart onder de riem steken!!! Wat heeeerlijk dat je zwanger wil worden en je liefde aan een kindje wil geven.Word het de 1e of ben je al mammie??   Wbt die reactie's, ik kan me heel goed voorstellen dat het pijn doet er verrot is, maar laaaat ze denken en zeggen wat ze willen, jij gaat van je kindje houden en krijgt 100% liefde terug, en dat kindjes duur zijn, tja, wat is niet duur???? En liefde is uiteindelijk met geen goud of goed te betalen!!!
Ik kan alleen maar op goeie reactie's rekenen omdat elk kindje welkom is, mn moeder is al 22 x oma maar er is nog plaats genoeg in dr hart voor meer, hahaha en mn schoonmoeder zit er volgens mij al op te wachten dat ik weer zwanger wordt dus...


Succes ermee meid, komt allemaal goed.!!!
trouwens, zou je (schoon)moeder van geluk janken of eh???

Liefs XXX JIG
 
hahah nou ik weet het niet zeker als ze jankt van geluk of van verdriet dat der zoon zo groot wordt

ja t is echt hahahaha

maar dit zou dan me eerste zijn maar ik ben het nog niet ben nog bezig
met me topic wie o wie zwangert er met me mee! hahaha

bedankt voor je reactie

HBB
 
Als eerste: succes met klussen en gun je van harte dat je snel zwanger bent!

wat jammer dat je verwacht dat je (schoon)ouders niet leuk reageren.... dat zijn juist degenen van wie je verwacht dat je blij met jullie. Waardoor kwam het dat ze niet blij konden zijn dat jullie gingen samenwonen??? Zijn ze daarom niet blij als jullie zwanger zullen zijn?  
Ik vind het heel erg als mensen  je het niet gunnen of niet blij met je kunnen zijn. ik heb hetzelfde gehad met mijn zus. Zij belde mij om te vertellen dat ze weer zwanger was (2e kindje) ik kon haar toen van harte feliciteren en melden dat wij ook zwanger waren.  Ik had daarvoor (halfjaar daarvoor) een miskraam gehad en was helemaal blij. Zij feliciteerde me helemaal niet en zei alleen maar 'O! nou dan kunnen we er samen wel over praten!'  En toen ik haar weer in levende lijve zag feliciteerde ze me nog niet. Ze baalde er gewoon van dat ze nu niet meer de enige was die zwanger was. Haar meisje en ons meisje zijn 2 dagen na elkaar geboren.... stiekem vond ik dat wel leuk omdat we de aandacht van de familie moesten delen in het kraambed... vond ik niet erg... zij wel. Want dat had ze van tevoren al aangeven: 'Ik hoop niet dat het tegelijk geboren wordt, want dan heb ik eerst alle aandacht en dan jij!' Dat je dat ook nog zo durft te zeggen..... mag je ook wel een plaat voor je kop hebben.... ik weet dus hoe het voelt en dat is echt helemaal niet leuk en zeker als het je ouders zijn!

Misschien kun je ze er vast op voorbereiden door af en toe te laten doorschemeren dat jullie het wel erg euk zullen vinden als er gezinsuitbreiding zou komen... bla bla.
En trouwens: tegen de tijd dat jullie een kleintje hebben is de crisis alweer een heel eind uit het dal opgeklommen hoor! Als mensen rekening zouden moeten houden met crises dan waren we allang uitgestorven..... hihi

Succes hoor!
 
mijn schoonouders hebben een beetje het idee
dat ik hun zoon van hun hebt afgepakt
maar mijn vriend had al niet zo veel contact
maarja toch vinden ze dat zo. me schoonmoeder
denkt wel eens meer dingen
vind het ook niet leuk en zie er wel enorm tegen op.

mijn ouders ook want we hebben het niet te breedt momenteel
maarja dan krijg je al gauw te horen
ja moest je daar nou wel mee beginnen want
het kost een hoop geld en blabla

tjee lekkere zus zeg. alleen maar o. nou daar moet
je het mee doen dan tjonge jonge. beetje erge jaloezie
schrijf der een brief dat het je verschrikkelijk pijn doet
en dat jij het geluk wat zei ervaart ook hebt ondergaan
en dat ze moet inzien dat jij ook graag gefeliciteerd wordt
wou zei toch ook. ....


ja nou dat hebben we dus gedaan vaak over babys en
toen kreeg ik al zulke reacties van
het kost geld (mijn moeder)
jullie wachten maar ff (dat zei me schoonmoeder ECHT)
heeft me echt verdriet gedaan.

en idd over die crisis
ik zei ook al tegen me vriend ja het kind is er morgen niet hoor
als het gebeurd dat duurt nog 9maanden
in 9maanden kan een hoop gebeuren

maarja kort zicht hebben mensen! :D
ik niet ik zie tegenwoordig meer dingen positief haha!!
 
Jammer is dat als schoonouders er zo over denken. In plaats van te genieten van het feit dat ze er een dochter bij hebben, zijn ze bang dat ze hun zoon kwijt raken. Heeft alles te maken met het feit dat ze hun kind niet kunnen loslaten.... Vooral de schoonmoeders van de dames. Moeder wil  de enige vrouw in het leven van haar zoon zijn. Alles moet hij het liefst met haar bespreken,  ze willen niet dat ie volwassen wordt. Want volwassenen beslissen zelf, ze willen zeggenschap houden. Kijk er maar voor uit als jullie werkelijk zwanger zijn en een kleintje hebben.... misschien dat ze zich overal mee bemoeien. Probeer dus nu maar vast wat steviger in je schoenen te staan. Geef grenzen aan en laat niet met je sollen. Want zo'n opmerking van: "Wachten jullie nog maar een poosje!" is ver over de grens. Jullie zijn volwassen en oud en wijs zat om aan kinderen te beginnen. Zij mogen niet stellig zeggen dat jullie moeten wachten, wie zijn zij om dat zo te doen. Klinkt als een flinke dominante schoonfamilie. Ik zou op dat moment gelijk er iets van zeggen: "We zijn oud genoeg om zelf daarin te beslissen en we hebben liever niet dat u dit soort opmerkingen maakt!" Ongevraagd advies niet accepteren of zeggen dat je dat niet nodig hebt, als het de spuigaten uitloopt.

Heel veel succes ermee, heb trouwens meerdere aanvaringen met mijn zus gehad ook in de zwangerschap. ik ga daarover  rustig het gesprek aan maar zij zit zo anders in elkaar dat ze het  soms gewoon niet begrijpt. Ze is sociaal echt zwakker dan de gemiddelde persoon. jammer is dat want zo begrijp je elkaar soms niet goed. Wat anderen aanvoelen, voelt zij totaal niet aan.... op dit moment gaat het goed: we kunnen wel over de baby's kletsen gelukkig en we hebben zelfs een gezellige dag gehad toen zij een dagje bij mij kwam  (ik probeer er wel een beetje energie in te steken het is wel mijn zus!)  
 
absoluut maar ja
hoe kan jij nou weten dat je 2dagen na haar bevalt
en dat je dan zon opmerking krijgt. vindt het wel heftig maar oke
vergeten gaat misschien niet makkelijk maar vergeven wat sneller omdat het
toch een bloedverwant is.

en natuurlijk een tante voor jouw dochter!

ja dominant zijn ze zeker, vandaag was ik er ook ik vertelde iets
en ze LUISTERDE niet eens, dus toen zei ik
hebben jullie het wel gehoord, anders praat ik voortaan wel tegen een boom hoor
die praat ook niet terug.

toen was de toon gezet :p maar ben erg benieuwd hoe het is als het zover is.

bedankt nog voor je reactie en de tip!

liefs
 
Hoi hoi,

Ik wou ook nog even hierop reageren want ken het gevoel helaas.
Wij hebben tegen mijn moeder en schoonouders gezegt dat we bezig zijn met een kindje vanwege onze woonsituatie moest dat wel.
Mijn schoonouders moesten even slikken hebben gevraagd of we het zeker weten en dat het niet een opwelling is en we hebben duidelijk gemaakt dat het goed bedacht is en dat we het echt willen en toen was het eigenlijk goed.
Maar met me moeder heb ik er echt ruzie omgehad en dat vond ik erg jammer.
Mijn moeder, oma en overggrootoma zijn alle 3 jong moeder geworden en ik kreeg te horen dat ik moest wachten en dat ze het niks aan vond en dat soort dingen.
Sindsdien is ze wel iets losser en laats ze soms merken dat ze het wel leuk vind maar toch ook nog moeilijk laatst zei ze ja dan is je zusje ongeveer 10 (heb jong zusje) dat ze tante wordt en toen heb ik gezegt is waarschijnlijk wel eerder...ze is nu 7.
Me vriend heeft me echt goed moeten helpen hoor om neit echt boos te worden op me moeder ... dus mijn tip is blijf vooral rustig als je iets zegt of dat je zwanger wilt worden of zwanger bent soms is het eerst een schrik en is het daarna gewoon goed.
Ik zie het dan ook zo hun leven veranderd dan ook ineens me moeder wordt dan oma en dat vind ze gewoon beetje raar idee.

Dus blijf vooral rustig en laat hun mening naast je liggen jij moet veder met je man en kindje hun niet jullie zijn je eigen familie aan het beginnen en moeten het zien te redden dat moesten hun ook.
Hoop dat je er iets aan hebt.

Liefs babygirl.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan