Ik ben nu in de 6eweek, en mijn vriend is er eigenlijk helemaal niet mee bezig. Ik heb de behoefte om er over te praten maar hij niet. Hij is wel trots en blij, maar laat dat helemaal niet merken. En zegt er nu nog niet echt een binding mee te hebben. Ik heb het hier best wel moeilijk mee. Ligt dat aan mannen in het algemeen? het is natuurlijk ook nog erg pril.. Ik hoop dat het bij hem straks allemaal wat meer gaat leven als ik wat dikker wordt en als hij de echo ziet.
hoe staat je vriend/man tegenover de zwangerschap?
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Dat komt later wel 
Mijn vriend zei tijdens de eerste weken dat het nog niet echt iets was, wij vrouwen zien een kikkervisje als een baby, hun kennelijk niet. Nu ik verder ben in de zwangerschap en hij kan het kindje ook voelen is dat helemaal omgeslagen en praat ie over zijn ZOON alsof ie er al is!)
Mijn vriend zei tijdens de eerste weken dat het nog niet echt iets was, wij vrouwen zien een kikkervisje als een baby, hun kennelijk niet. Nu ik verder ben in de zwangerschap en hij kan het kindje ook voelen is dat helemaal omgeslagen en praat ie over zijn ZOON alsof ie er al is!
)hoi hoi
wees gerust, bij jou gieren de hormonen en verandert er direct van alles, voor hem is het allemaal nog heel abstract. in de toekomst ergens komt er een kleine. Maar geloof me wanneer de echo-foto's komen en het hartje hoort en die buik begint te groeien dan komt het echt wel hoor. die van mij is supertrots en blij maar in het begin snapte hij niet echt hoe het kwam dat ik zwak en misselijk was maar geen griep ofzo. het was nog zo abstract.
wees gerust, bij jou gieren de hormonen en verandert er direct van alles, voor hem is het allemaal nog heel abstract. in de toekomst ergens komt er een kleine. Maar geloof me wanneer de echo-foto's komen en het hartje hoort en die buik begint te groeien dan komt het echt wel hoor. die van mij is supertrots en blij maar in het begin snapte hij niet echt hoe het kwam dat ik zwak en misselijk was maar geen griep ofzo. het was nog zo abstract.
Inderdaad; het komt straks wel goed!
Bij ons was het ook zo, hij was wel blij enzo, maar sinds de echo bij 18 weken is ie helemaal een 'vader'. Praat over zijn dochter, wat ie allemaal gaat doen, haar kamertje etc. etc.! Een hele verbetering moet ik zeggen hoor
Bij ons was het ook zo, hij was wel blij enzo, maar sinds de echo bij 18 weken is ie helemaal een 'vader'. Praat over zijn dochter, wat ie allemaal gaat doen, haar kamertje etc. etc.! Een hele verbetering moet ik zeggen hoor
De vader van mijn meisje straks wil helemaal niks met me meer te maken hebben, dus het kan altijd erger... Maar snap dat je toch erkenning wil hebben met je vriend maar voor hun is er nog niet te zien of te merken maar dat zal best wel veranderen! Al heb ik dit helaas zelf niet meegemaakt. Vader van mijn zoon geloofde niet eens dat hij de vader was.. .tja door het comdoom heen zwanger geworden en hij was niet eens klaargekomen dus hoe blames him?
Minkemuurtje, helaas; dit is een mannenkwaal. Mijn man is absoluut een hele lieve vader, maar tijdens de zwangerschappen moet ik hem er aan de haren bij sleuren. Hij is echt blij, maar het wordt pas leuk als de kleine een half jaar is.
Ik blijf desondanks vertellen wat me bezig houdt en wat ik graag van hem wil. EN verder zoek ik het lekker bij vriendinnen, want veranderen kan ik een man toch niet.
Ik blijf desondanks vertellen wat me bezig houdt en wat ik graag van hem wil. EN verder zoek ik het lekker bij vriendinnen, want veranderen kan ik een man toch niet.
Herkenbaar, zoals degenen die voor me schreven. Ik kan het me ook nog voorstellen wel - mijn vriend legt het ook goed uit, het is nog heel onwerkelijk voor hem. Ook de echo's nog wel maar dat was hetzelfde voor mij. Na de positieve combinatietest werd het voorzichtig genieten voor mij en wat meer beseffen voor hem. En nu mijn buik wat meer groeit ook maar we blijven allebei vrij nuchter (op de enkele hormonale piek bij mij na haha). Wel was hij al snel praktisch bezig maar met 6 weken echt nog niet hoor. Laat het maar even bezinken... ik heb mijn vriend verteld dat ik graag wil delen wat ik voel en meemaak, hij zegt ook dat hij het zich moeilijk kan voorstellen - en daarom de zwangerschapskalender doorstuur die ik per mail krijg. Zo kan hij 'objectief' meelezen met de veranderingen. Misschien een idee? En je hebt altijd dit forum nog!