Hoe streng zijn jullie?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Die kleine meid (9 maanden) van mij is ondeugend..!!
Dan schuift ze ergens naartoe en wil ze uiteraard op alle manieren bekijken wat ze ermee kan.. (lees: in de mond, op de grond laten vallen, scheuren ... etc ... ach jullie kennen dit vast wel). Ik zeg dan 'Nee Djenna' en zet haar ergens anders neer. Ze kijkt me dan aan van 'denk je dat ik achterlijk ben' en schuift er gewoon weer naar toe. Ze onthoudt dondersgoed wat ze wilde en laat zich niet snel afleiden.  Op dit moment kan ze nog niet kruipen (alleen rondjes draaien en op de buik schuiven)  dus ze is nog niet zo snel, dus  haal ik het voorwerp gewoon weg of ik zet haar gewoon weer weg. Maarja, straks gaat ze natuurlijk wel kruipen en lopen en komt ze overal bij.

Ik denk dat ik voor een tussen oplossing ga. Ik haal weg wat gevaarlijk voor d'r kan zijn of waarvan ik echt niet wil dat het kapot gaat.  Ik wil wel wat laten staan, want ze moet toch ook leren dat ze niet overal aan mag komen... anders kan ik nooit meer ergens op bezoek  

Dus mijn vraag aan jullie is:
Hoe streng gaan jullie straks (of misschien nu al) zijn. En halen jullie alles weg waar ze niet aan mag komen? Ik ben heel benieuwd!

Liefs, Olga
 
heyhey

je hebt gelijk. je kan niet alles weg halen.
natuurlijk moet het huis kindvriendelijk zijn. dus planten, glas en alles wat haar pijn kan doen of schadelijk is, gaat bij mij hoger zodat ze er niet bij kan.
maar er zijn ook dingen waar ze niet aan mag zitten. nu niet, en straks ook niet.
aan de zijkant van mijn tafeltje staan boekjes. favoriet van nathalia om er aan te zitten. dat mag niet van mij.

ik moet zeggen dat ik er nog heel veel moeite mee heb om mn kind op haar kop te geven.
zoals jou kindje doet, doet de mijne dus ook. echt zo'n gezicht trekken van, t intreseert me niet wat je zegt en ik doe t lekker toch wel.
meestal moet ik dan even wegdraaien om te lachen, maar ja, dat is natuurlijk ook weer fout.
ik vind t moeilijk hoor.

succes met je ondeugd hihihihi

groetjes, do

 
Geweldig he, die ontdekkingstocht!!! Hoort helemaal bij de ontwikkeling, dus lekker laten ontdekken wat mag/kan. Ik zet zelf (straks) alle gevaarlijke dingen weg. En zorg dat er veel alternatieven zijn waar ze wel aan mag zitten...... denk ik nu. Maar ik weet ook van de andere kids dat ieder kind z'n eigen aanpak daarin heeft. De een 'luistert' nu eenmaal beter dan de ander.
Ik vind tegenwoordig de hapjes een opgave, maar moet er ook weer zo om lachen...: Leah maakt er een enorme braspartij van. Maar goed, ook weer iets om te leren. Leuk, soms lastig, hihi.
 
Mijn zoontje tijgert rap de woonkamer rond, en heb alles weggehaald waar hij niet aan mag zitten of wat kapot kan, en van die stopcontactdingen (klinkt heel logisch maar weet niet hoe het heet) voor de stopcontacten geplakt, die zitten namelijk boven de vloer.
Verder  heb ik de salontafel helemaal leeg, als hij gaat lopen mag hij daar echt alles op doen, als het er niet meer uit ziet, schuurt mn man die wel weer op, maar dan heeft hij wel zijn eigen plekje,  en de vensterbanken etc moet hij gewoon leren om vanaf te blijven, zal in het begin wel lastig zijn.

verder zijn we (voornamelijk ik) wel streng en consequent, want nee is, is nee.
en overleggen mn man en  ik veel, maar als de een nee zegt is het bij de ander ook nee.
en zie wel, dat het opvoeden nu al begint, bijv. zo mag hij van ons niet tijdens het eten met zn vingers in zn mond zitten, hier zijn we mee begonnen toen hij fruit en groente kreeg, en zie wel dat hij het al niet meer doet, en als hij het doet, kijkt hij er zo vreselijk ondeugend bij, en als ik zeg nee nee, dan haalt ie ze er ook wel weer uit, met zn ondeugende grijnsje.

ik persoonlijk denk dat als je strikte regels voor je kindje stel, dat ze iedere x  weten  waar ze aan toe zijn, dat kinderen veel beter in hun velletje zitten omdat ze hun grenzen weten, (ook al proberen ze die grenzen vaak uit, maar dat hoort bij kind zijn)

liefs marina
 
Hoi,

Ik zie het met Evi ook al wel hoor. En ik vind ook echt dat nee nee is. Zo heeft zij inderdaad met het eten ook de neiging haar handjes in haar mond te stoppen. Het is een hele tijd goed gegaan als ik nee zei, maar orige week maakte ze er gewoon een spelletje van! En toen ik een beetje bozig Nee zei, keek ze echt zo naar haar papa en begon te lachen. Het kleine duiveltje! Ze weet het dus inderdaad echt wel. k heb het maar opgelost door haar handjes iedere keer uit haar mond te halen en niets te zeggen en als ze dat at zonder die handjes haar de hemel in geprezen.
Gevaarlijke dingen haal ik inderdaad gewoon weg, maar andere dingen niet omdat ze inderdaad moet leren dat ze niet overal aan kan en mag zitten.

Succes!
 
Heeeel streng, ha ha ha
Doreen is nu 8 maanden en maakt er een spelletje van om aan de gordijnen  in de keuken te hangen als wij eten. Dit doet ze al vanaf het moment dat ze er heen kan rollen. En nu helemaal.
We zeggen steeds nee, en eh. Daarna zetten we haar er met de rug naar toe en geven haar een alternatief.
Vaak begint ze dan te lachen en doet het zo weer. Na een paar keer dit herhaald te hebben zetten we haar in de kamer op haar speelkleed. Dit helpt altijd wel.
Ben wel streng. Maar hou van grenzen en duidelijkheid. Daarbinnen kan heel veel.
Liefs,
Karlien
 
hoi hoi,

Tja was is streng? Wat de een streng vindt, vindt de ander niet streng. Ik ben van mening dat je gewoon duidelijk en consequent moet zijn. Je kindje weet dan ook wat je van hem of haar verwacht. En ja hoor bij ons is nee ook nee en blijft het ook nee.
Ik herken het probleem helemaal. Onze meid (7.5 maand) kan sinds kort kruipen en dat is natuurlijk geweldig. Wij zijn supertrots, maar beseffen ook heel goed dat we nu op onze hoede moeten zijn. Er zijn een aantal dingen die we hebben weggehaald, omdat die te gevaarlijk zijn. Ook hebben we dingen die ons dierbaar zijn en op de grond stonden een andere plek gegeven. Maar de rest wat rondstaat blijft staan en daar moet ze vanaf blijven. Hoe eerder ze leert dat er ook dingen zijn waar ze niet aan mag hoe eerder dat ze het weet. En ik wil inderdaad dadelijk ook gewoon met haar op bezoek gaan bij andere mensen. En dan niet bang te hoeven zijn dat ze daar iets kapot maakt. De radio staat bij ons ook in een open kastje op hoogte waar ze aan kan. Die kan helaas nergens anders staan dus ze moet leren dat ze daar gewoon vanaf moet blijven.
Als ze ergens aangaat en wij zeggen nee dan pakken we ook haar hand weg of we zetten haar ergens anders neer. Blijft ze er een aantal keren naar terug gaan dan zetten we haar gewoon in de box. Ze weet bij sommige dingen al goed dat het niet mag, maar probeert het gewoon. En inderdaad ook met een gezicht dat een en al ondeugd uitstraalt.
Ik vind het heerlijk en geniet ervan, het hoort gewoon bij de ontwikkeling en dus ook bij de opvoeding. En dat doet iedereen gelukkig  op zijn eigen manier.

Veel succes
Groetjes anne
 
Hoi,

Ook ons mannetje van bijna 9 maand is super ondeugend!!!
Maar wij zijn ook consequent en nee is ook echt nee. Ik zeg het eerst altijd een paar keer en daarna haal ik steeds zijn handje weg. Yordi wordt dan erg boos, maar blijft het gewoon steeds weer proberen. Wat dat betreft is hij een echt volhoudertje.
Daarna bied ik hem meestal een alternatief aan, zoals een stuk speelgoed, maar daar toont hij dan geen intresse in, want aan de radio of iets dergelijk zitten is toch veel leuker en helemaal omdat het niet mag.
Ook wij hebben wel dingen omhoog gzet of weg gezet wat gevaarlijk waren, maar voor de rest laten we hem gewoon zijn gang gaan en moet hij gewoon leren wat wel en niet mag.
Zo hadden wij eerst alles onderop de salontafel liggen, maar nu ligt alles bovenop en yordi speelt heerlijk onderop de tafel. Hij heeft er een spelletje van gemaakt, door erop te klimmen en via de andere kant er weer af.


Even een fotootje van Yordi onderop de tafel.
Ook weet hij al donders goed waar hij wel en niet aan mag zitten, maar hij probeert het toch steeds weer. En als ik nee of eh zeg, dan kijkt hij achterom en begint dan meteen te lachen. De ondeugd.

Liefs marielle
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan