Hoe verder na 2 miskramen

<p>Hi allemaal, <br /><br />Zoals de titel al verraad heb ik twee miskramen gehad. In december met 6 weken, deze kwam uit zichzelf en in maart met bijna 12 weken een MA, curettage gehad 7 weken geleden. Wij zijn beide nog jong, 23 en 24.<br /><br />Het ziekenhuis heeft een chromosoomonderzoek en stollingsonderzoek aangeraden omdat we nog geen kindje hebben maar ik twijfel heel erg. Ene kant wil ik niet de "medische molen" in maar ik durf ook echt niet opnieuw zwanger te worden zonder iets meer duidelijkheid te hebben of het domme pech is geweest of dat er iets achter zit.  <br /><br />Zijn er meer dames die dit (jammer genoeg) hebben meegemaakt en hoe het verloop daarna is geweest want ik heb niemand in mijn omgeving die iets soortgelijks heeft meegemaakt dus dat praat heel moeilijk. <br /><br />Liefs van mij</p>
 
Hoi Anna,
wat naar dat je dit hebt moeten meemaken. Ik wil je allereerst laten weten dat alles wat je kiest, goed is. 
Ik heb zelf 3 miskramen gehad, 2x een MA bij 8-10 wkn en ertussen een spontane MK bij 6 wkn. Na de 2e hebben we het onderzoek laten doen dat jou ook is aangeboden. Met name omdat we niet nog een keer door de ellende wilden gaan, als er een kans bestaat dat een afwijking de oorzaak is. 
Er is bij ons niks gevonden. Daarna dus nog een 3e MK en nu ben ik weer zwanger, 8 wkn en met een kloppend hartje (voor het eerst). 
Ook al er niks gevonden wordt, kan het dus goed komen. 
En ik vond het zelf erg fijn om met iemand professioneel te praten. Wil je niks opdringen, maar mocht je interesse hebben laat maar weten. 
Heel veel sterkte. 
 
Hi w_p,

Bedankt voor je lieve reactie!

Gefeliciteerd met je zwangerschap, wat ontzettend fijn!
Hoe sta je nu in deze zwangerschap? Hopelijk kan je er ondanks alles wel van genieten!

Ik kan me (nu) nog niet voorstellen dat ik van een volgende zwangerschap kan genieten, pas als ik 20 weken ben ofzo haha.

Ze zeiden inderdaad al dat de kans er klein is dat er door het onderzoek iets gevonden zal worden maar toch zou ik het wel willen doen. Als er een oorzaak gevonden word waar ze iets tegen kunnen doen sluit dat natuurlijk alsnog niet uit dat het niet mis kan gaan maar voor me gevoel geeft dat wel wat zekerheid en houvast.

Ik zit er zelf aan te denken om een gesprek met mijn nieuwe huisarts hierover te gaan voeren, even zien hoe zij hierin staat en of zij nog adviezen of tips heeft.

Als jij nog goede adviezen of tips hebt dan hoor ik het heel graag want ik weet niet zo goed wat ik met mezelf aan moet nu haha.

Liefs
 
Laat je goed informeren (geen internet dus) maar door een arts. En maak daaruit de keuze wat voor jullie op dit moment goed voelt. Zoals je zegt.. jullie zijn jong. En dat maakt het zeker niet minder pijnlijk maar geeft wel ruimte en je gevoel te volgen en de tijd te nemen die jullie nodig hebben om te herstellen en alles te verwerken voor je verdere stappen onderneemt. Xx
 
 
Dag Anna,
 
Wat een rotsituatie en zo herkenbaar. 
Ik heb in december een miskraam gehad met 5 weken en helaas in april een ma met 8 weken. We hebben besloten om eerst het chromosoomonderzoek te doen en daarna het stollingsonderzoek. We weten dat de kans klein is dat daar iets uitkomt, maar dan kunnen we die iig uitsluiten. Nadeel is wel dat we in de tussentijd niet opnieuw zwanger mogen worden en dat wringt, want ik wil zelf zo snel mogelijk weer proberen..
 
xxx
 
Dag Anna, 
Ook ik herken je situatie. Na mijn eerste miskraam op 16 weken hebben ze een chromosoon onderzoek gedaan en het stollingsonderzoek. Daar is niets uitgekomen...Het voordeel is wel dat je het weet. Dat je niet steeds twijfelt en denkt zou ik niet beter een onderzoek laten doen etc. En moest er toch iets uitkomen dan weet je ook weer meer.
Na mijn eerst miskraam heb ik er nog een tweede gehad op 6 weken en ik vond het wel heel frustrerend om niet te weten waarom.
Mijn derde zwangerschap is uitgedraaid op de geboorte van mijn zoontje.
Nu heb ik net weer een miskraam op 9 weken gehad en het gevoel van "waarom" blijft door mijn hoofd spoken. Maar zoals gezegd ik heb de testen laten doen en daar is niks uitgekomen dus ik neem het maar zoals het komt.
PS: zeggen "we zijn nog jong" hoeft niet, een miskraam krijgen doet pijn hoe jong je ook bent!
 
 
Hoi AnnaR, 
ook ik heb de afgelopen 1,5 jaar twee miskramen gehad. Met 8 en 5 weken. 
Bij de eerste kwam ik erachter via een echo en ben ik een uur later het vruchtje verloren. Bij de tweede wist ik nog niet dat ik zwanger was en voelde ik me slecht. Omdat ik wel bloed verloor maar niet echt ongesteld was heb ik toch maar getest. Positief. Maar de buikpijn vertelde me dat dit vruchtje niet lang bij me bleef. 
De verloskundige bood ons het chromosoomonderzoek aan. Maar wij doen dat niet. Er zitten namelijk nogal wat kosten aan vast is ons verteld. En daarbij komt dat er maar in heel weinig gevalen een afwijking gevonden word. 
Als jij en je vriend graag een kindje willen, ga er dan voor. Iemand zei tegen mij: als het jou tijd is zet je een gezond kindje op de wereld. En dat vond ik toen echt bullshit, maar nu ben ik weer zwanger (5 weken) en voel ik me ontzettend goed. Er van genieten is nog een beetje lastig, maar ik ben wel gelukkig. 
Mocht je twijfels blijven houden dan kun je nog eens gaan praten met de huisarts of verloskundige. En als je hier dingen kwijt wil dan mag dat ook.
Veel sterkte! Als je lichaam er klaar voor is dan komt dat kleintje wel?
 
Ik lees even mee.. hier ook 2 miskramen maar beide vroeg (5 en 6wk). We gaan het nog een keer proberen als het nu weer een miskraam wordt dan gaan we verder laten kijken. 
Zo frustrerend allemaal. Ergens denk je "mooi,  we zijn kennelijk wel vruchtbaar" maar anderzijds,  waarom gaat het nou steeds mis.. pech? Of zit er toch iets onder.. en wat dan,  is het te verhelpen of niet? Pff.. nou ja,  de aanhouder wint denk ik altijd,  dus we gaan ervoor!
 
Terug
Bovenaan