hoe vind je het om het geslacht van je baby wel/niet te weten?

Bij de oudste wisten wij van niks. Was overigens wel heilig overtuigd van het feit dat het een jongentje zou zijn.... en dat bleek te kloppen. Vond het wel leuk om te speculeren, maar eigenlijk WIST ik het gewoon zeker. En anderen speculeren maar een eind in de rondte.
Na de bevalling was ik vooral enorm opgelucht dat het achter de rug was, ons kindje op mijn buik lag en op het eerste oog gezond. Toen ze zeiden een jongen... was ik absoluut niet verbaasd of verrast, vond het alleen maar logisch haha.
Bij de 2e wisten wij het wel. En dat vond ik dus wel heel leuk hoor. Na de echo een pakje gekocht in de stad. Niet als eerste pakje dat bleef neutraal... je weet immers maar nooit, maar vond het heel speciaal om samen al te weten 'wie' er in mijn buik zat. Overigens hebben wij aan niemand vertelt dat wij het wisten, dus vragen nooit gehad. Wel altijd lekker lol gehad om mensen die een overtuiging hadden waarvan wij allang wisten dat het niet klopte!
Na de bevalling!!? Zelfde opluchting en blijdschap: na 9 maand een 2e gezond kindje op mijn buik, wauw! Dat gevoel was echt in niks anders. Hij was zo anders dan we verwacht hadden, hij leek veel minder op zijn grote broer dan we hadden gedacht etc etc.

Nu weten we het dus nog niet, want Junior werkte niet mee. Morgen hebben we nog het vervolg op de screeningsecho en wie weet. Ik heb echter zo'n vermoeden dat het net zo'n eigenwijs is als die we hier nu al rond hebben lopen en het nog net zo zal liggen. Nou ja dan weten we het niet... en is het afwachten of mijn gevoel van deze keer weer klopt.

groetjes,
Marije
 
Hallo allemaal,

Ook wij houden het een verrassing. We zien wel wat het wordt, al zegt ons gevoel een meisje!
Aan de ene kant lijkt een jongen me leuk (samen spelen, al die leuke kleertjes kunnen nog eens gedragen), maar tegelijkertijd is een meisje ook super (ik kom uit een gezin met vier meiden, was erg gezellig!). En een voordeel is dat je dan weer allemaal nieuwe spulletjes kunt kopen, hahaha.
Kortom, het maakt ons niets uit.

groeten,

Erica
 
Hoi,

Ben zwanger van mijn 1e meisje!! Vorige week tijdens de 20-wkn echo gezien en specifiek om gevraagd. Het praktische kon me niet zo veel schelen. Wel vind ik vooral dat het bijdraagt aan mjin belevingsgevoel. Vind het ondanks de groeiende buik, de trappeltjes soms nog steeds een erg abstract idee om zwanger te zijn.... en dus over een paar maanden echt mama te zijn. Ik heb het voor mijn gevoel dus echt nodig om te weten, kan ik me net iets beter inleven en een (eindelijk) beetje wegdromen bij het idee.

Het verrassingselement is net zo groot bij de 20 wkn echo als bij de geboorte, denk ik. Dus daar zou ik het niet om laten.

 
hoi!
leuk om te lezen wat jullie er zelf allemaal van vinden!
wij hebben gisteren de 20 weken echo gehad en alles wat goed!! heel erg fijn!
we hebben toch besloten dat we niet wilden weten of het een jongen of een meisje is, dus toen ze bij dat punt aangekomen was zei ze dat we maar even de andere kant op moesten kijken haha. ik deed dat maar m'n vriend niet! maar hoe goed hij ook keek, hij kwam er niet echt wijs uit. we hebben een dvdtje laten maken en die hebben we later beeldje voor beeldje af zitten spelen om te kijken of we toch stiekem een piemeltje of niet zouden zien.... maar het is toch wel lastig, we dachten een keer een piemel te zien maar ook een keer de streepjes die je van het meisje zou moeten kunnen zien (de vk zei dat er dan 2 streepjes te zien zijn)... tja.... het kan dus alle kanten op.
moet zeggen dat dit speculeren ook wel heel erg grappig is!
groetjes,
sabine
 
Ik heb volgende week de 20 weken echo en we willen graag weten wat het wordt. We zijn ook te nieuwsgierig om het niet te vragen hihi. Mensen zeggen dat het geen verrassing meer is, maar dat is het toch altijd? Ondanks dat je weet wat het wordt jongen/meisje dan blijft het een verrassing als je het voor het eerst ziet.

Ik snap al dat geheimzinnig gedoe rond het geslacht van de baby niet zo. Waarom zou je het niet mogen weten? Het is alleen maar makkelijker, je kan jezelf er geestelijk op voorbereiden wat het wordt. Gerichter spulletjes kopen. Het maakt ons niet uit wat het wordt hoor, we zijn met allebei harstikke blij !

En als wij het weten, dan weten ook al de mensen om ons heen het, want ik kan het niet geheim houden hoor, ik verpraat mezelf toch hihi! enneh...ze komen er uiteindelijk toch wel achter wat het wordt toch?
 
Hoi meiden,

Ik probeer me nog steeds in te denken hoe het zou zijn als ik al wist wat het zou worden. Natuurlijk ben ik wel heel nieuwsgierig. Ik kan alleen dat gevoel van juist een teleurstelling niet van me afzetten, en niet omdat het geslacht me niet zou bevallen want dat maakt me niets uit maar gewoon het gevoel dat de verrassing er af is en je nog maanden daarna zwanger bent. Tja...voor de een is het geweldig maar voor mij geloof ik niet.

Ik kwam een kennis van me tegen een vroegere buurman van mijn ouders, oud opatje inmiddels. Zijn dochter is zwanger en hij vertelde mij dat ie al wist dat het een meisje zou worden en dat hij zelfs de naam al wist. Pff wat blijft er dan nog over denk ik dan. Nee ik hou het lekker gewoon bij het niet weten tot het laatste moment.

Groetjes Petra (enne ieder lekker gewoon doen wat ie wil hoor, ik ben beetje een zeur en geef de hormonen maar de schuld haha)
 
hoi!
nou, ik kom mijn mening even herzien.... we hebben de dvd heelheel uitgebreid bekeken (we waren toch wel heel erg nieuwsgierig) en ik moet zeggen dat ik toch wel een heel sterk vermoeden heb van het geslacht...en ik vind het toch leuk!!! echt supergaaf!! nu weten we het natuurlijk niet zeker want wie weet zitten we wel naar een armbotje te kijken of wat dan ook haha, maar ik denk dat we over een week of 8 een pretecho laten maken en dan zekerheid vragen... ik loop al de hele dag te stuiteren van blijheid!! jippie!!
sabine

 
Terug
Bovenaan