hoe vinden jullie de bevalling op HRT moment en nu achteraf.?

A

ANONYMOUS_USERNAME

je hoort van iedereen dat de pijn gauw vergeten is als jeje kindje heb.!!
ik hoor de meest enge verhalen en vraag me af hoe jullie er nu achteraf op terug kijken.

ik heb niks te klagen

9 maanden een goede zwangerschap gehad zonder klachten.!
bevalling was een makkie binnen 5 uurtjes.
ik had rugweeen,die voel je maar kon ze makkelijk weg puffen.
1 moment trok ik het niet,
dat was toen persdrang begon en de verloskundige er nog niet was (ik was te snel hiih) en ik dus nog niet mocht persen.!!
niet gescheurd,geknipt of gehecht.

dus voor mij niet traumatisch en zou het zo weer doen.!

kus
 
Ook ik heb geen trauma van de bavalling opgelopen, heb een geweldige zwangerschap gehad, heb tot 5 weken voor de uitgetelde datum nog 3 dagen gewerkt, op een kinderdagverblijf.
Heb allen 3 dagen voor de bevalling geweldige pijn in mijn onderrug gehad en toen is de bevalling ingeleid, 3 uurtjes late was meneer er, het was niet fijn zo'n heftige weeen maar ik heb er niks mee geleden. Yari was geboren en weg was de pijn in mijn onderrug.
Heerlijk...........
Groetjes Marina.
 
Bij mij was het iets minder. Ik heb een goede zwangerschap gehad, tot de laatste week. Toen ben ik opgenomen in het ziekenhuis met zwangerschapsvergiftiging. Ik was er gelukkig niet ziek vfan ofzo. Met 41 weken hebben ze besloten (mede ook vanwege de zwangerschapsvergifitiging) me te gaan inleiden.
Nou ik had nog nooit een wee gehad en een uur na het inleiden (ben ingeleid om 8.15 uur) kreeg ik ineens wee-en om de 2 minuten. Ze kwamen echt te snel en te hevig, kon ze niet wegpuffen. Ze hebben nog geprobeerd of een warm bad hielp maar nee. Ik had toch meer nodig dus werd besloten tot een ruggeprik. (zodat de scherpe kantjes eraf waren, dus niet helemaal verdoofd) Op het moment dat ze die gingen zetten had ik al perswee-en maar ik moch dit niet zeggen daar want dan zouden ze de prik niet zetten omdat ze bang waren dat ik daar zou bevallen.
Toen ging het wel weer en terug op de verloskamer had ik al 7 cm ontsluiting en een half uur later 10 cm. Ik mocht gaan persen. Dit ging voor mij vrij redelijk en had weinig pijn. Maar de hartslag van de kleine ging omlaag en daarom hebben ze 2 keer een krasje op haar hoofd gemaakt. Daar wat bloed van afgenomen en naar het lab gedaan om te kijken of ze aan het verzuren was. Dit was gelukkig niet. Dus mocht verder persen. Het duurde de verloskundige toch wat lang en uiteindelijk is onze dochter met een vacuum pomp gehaald. En is ze om 18.18 uur geboren.
Al met al was het geen pretje maar alle moeite waard. Op het moment voor de ruggenprik dacht ik dat ik doodging. Verschrikkelijk. Toch kijk ik er achteraf goed op terug. Alles is verder oke verlopen en als ik af en toe verhalen hoor van andere dan mag ik in mn handen klappen hoor.

Liefs Kirsten, mama van Tyche
 
Mijn zwangerschap is alles goed gegaan maar de bevalling vond ik een groot drama en verschrikking. Mijn weeen kwamen veel te snel ineens en daardoor werd ik zo uitgeput dat na velen uren ineens mijn weeen ophielden.
De v.k. kwam langs (ik zou thuis bevallen)   en die heeft mijn vruchtwater gebroken maar die zei dat ik naar het z.h. moest gaan omdat ik was uitgeput en een vreselijke pijn had die ik niet meer kon volhouden.In het z.h. zou ik een verdoving krijgen.
Dus we zijn als een gek erheen gereden maar toen we aankwamen bleek ik al een volledige ontsluiting te hebben en dus geen verdoving maar gelijk persen.
Er werden weeopwekkers gebruikt in de hoogste stand maar mijn weeen bleven weg.Mijn kleintje had het erg moeilijk in mij en zijn hartslag ging heel hard achteruit en ik moest in de meest vreemde posities persen als ik eindelijk weer een wee had. Na anderhalf uur werd ik ingeknipt en werd ik op mijn buik geduwd en toen kwam eindelijk mijn mannetje na bijna 14 uur.

We hadden al heel lang geleden ervoor gekozen voor 1 kind, nou, gelukkig maar want ik heb nog nachtmerries van de bevalling!! Die pijn zou ik nooit meer vergeten en nu nog heb ik pijn door die verrotte inknip.
Het moment dat mijn kleine ter wereld kwam is het mooiste wat er is maar de rest erom heen....

liefs

di silva
 
Hoi hoi,
Ik heb eigenlijk ook niet te klagen gehad, zwangerschap verliep goed, kreeg na 6,5 maand last van mijn   bekken waardoor ik al vroeg moest stoppen met werken
Op het laatst vond ik het wel zwaar met die hitte, ben ook 10 dagen over tijd gelopen
Maar toen op de eerste koele dag diende dan tocht uiteindelijk mijn kleine man zich aan.
Binnen 10 uurtjes was hij er en ik moet zeggen over de bevalling:appeltje eitje!
Op deze manier zou je er wel 10 willen zou je zeggen.
Ik was er de hele tijd goed bij en de pijn is me achteraf gezien ook reuze meegevallen.Maar het mooise vas toen ze het kleine manneke bij mij legde, en ben ook nu nog zeer tevreden over hem, hij doet het goed en is heel lief!!
gr. joyce
 
Ik heb een hele goede zwangerschap gehad, na de eerst paar weken een beetje misselijk te zijn geweest verliep de rest heel goed. Ik heb tot 4 weken voor de uitgerekende datum fulltime doorgewerkt.

De bevalling ging iets minder makkelijk. 's avonds om 20.00 uur kwamen de weeen, ik kon ze alleen niet liggend opvangen ik heb dus de hele nacht op een stoeltje bij het bed gezeten en als er een wee kwam (om de 3 minuten) dan stond ik aan de rand van het bed. De onsluiting vorderde maar langzaam. Om 01.00 uur had ik 3 cm, om 07.30 uur 5 cm, om 11.30 uur 6 cm(toen dacht ik echt dat er nooit een eind aan zou komen) en om 13.00 uur eindelijk 9cm, bijna mocht ik persen. Maar na ruim 1,5 uur persen moest ik met persweeen in de auto naar het ziekenhuis. Daar is Thomas met de vacuumpomp na een kwartier om 15.10 uur geboren.

Toen hij er eenmaal was, was ik de pijn snel vergeten (behalve de pijn van de hechtingen), maar ik moet voorlopig nog even niet denken aan een eventuele volgende bevalling.

Groetjes, Ria
 
Hoi hoi

Mijn bevalling verliep totaal anders dan ik had verwacht en dat vind ik
geloof ik ook meteen het moeilijkst! Ik had me zo verheugd op het moment
dat ze je beebje bij je op je buik leggen en dat zat er voor mij dus niet in
omdat ik uiteindelijk dus toch een keizersnede kreeg. Ik heb ook eigenlijk
nog een beetje moeite om alles te verwerken en een plekje te geven.... Soms
als ik eventjes alleen ben kan ik wel huilen. ik kan niet precies zeggen waarom,
maar ik had het denk ik gewoon anders verwacht en het heeft allemaal erg veel
indruk op me gemaakt.....

Verder ben ik wel dolgelukkig en die keizersnede zou ik zo weer doen!
Is me echt 100% meegevallen!

Kus Annet
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan