hoe vinden jullie de bevalling op HRT moment en nu achteraf.?

Eigenlijk wilde ik die dag helamaal niet bevallen. Het was op dezelfde
datum als mijn schoonvader is overleden 2 jaar geleden. Het was heel
erg plotseling.   Dus die dag wilde ik eigenlijk overslaan. Het was
dus heel dubbel. Dolblij met je kindje, maar met je hoofd toch ook bij
je schoonvader.



Maar het begon gelijk al heel heftig met om de 3 minuten weeen. Het
heeft dus niet "rustig"op kunnen bouwen. Tegen de tijd dat ik mocht
persen namen de weeen heel erg af. Ik kon nog maar net 2 keer meepersen
met een wee. En uiteindelijk na een uur persen was hij er eindelijk.
Hij begon gelijk met huilen en werd op mijn buik elegd. Wat jammer was
is dat ik toen bijna gelijk werd afgevoerd naar de ok. Mijn eerste
gedachten was dat je inderdaad de pijn niet meer voelt als hij op je
buik ligt. Maar nadat ik gehecht ben dacht ik er wel weer andrs over.
Ik heb er een paar dagen nog best last van gehad en bleef ook
voldhouden "dit nooit meer". Maar inmiddels vind ik dat het best is
meegevallen. Ik ben in 8 uurtjes bevallen en heb er verder weinig aan
overhouden (behalve een supermooi kindje). Dus misschien toch tzt nog
eentje. (hihi, laat mijn man het maar niet horen).



Groetjes Natasja

 
Hey Tess84,
 
ja, ik heb nog een behoorlijke last ervan. Zitten is nog steeds pijnlijk. Ik gebruik nu Calendulan-gelei en heb daardoor geen last meer van wondvocht en dat scheelt weer een beetje. Maar maandverband in, is echt uit den boze want dat schuurt vreselijk langs die plek.
Over 2,5 week moet ik terugkomen voor nacontrole bij de v.k. Ik laat dan mijn laatste hechting verwijderen (er zit er nog 1) want als ik het nu laat doen.... ik moet er nog niet aan denken.
 
Maar jij hebt een een onwijs heftige bevalling gehad,zeg!!! Poe he! Ik hoop dat je gauw opknapt, want je wordt er echt niet vrolijk van.
 
liefs
di silva
 
Hoi
Ik heb echt een zware rot bevalling gehad maar het resultaat mag er zijn!
Moest na controle op (vrijdag)  in het ziekenhuis blijven want ik had een te hoge bloedruk en zou maandag ingeleid worden. Balen! Ik had de hele dag krampen echt krampen die ik nog niet  had gehad en dacht dat het weeen waren, dus niet! Tot 02.00 s'nachts heb ik mijn man gebeld dat ik zo'n pijn had dat moest hij maar even weten vond ik! Om 02.30 kwam mijn man. Pas om 06.00 uur had ik dan eindelijk 3 cm ontsluiting maar om 13.00 nog steeds 5 cm dus aan het infuus ctg werd inwendig op het hoofdje geplaatst en ik kreeg een prik voor de pijn niet dat het echt hielp, maar ik had slaap nodig want ik had de hele nacht niet geslapen en ik was zo moe en had zo'n pijn. Om 17.15 kwam de gynecoloog en kwam ook even kijken hoe ver ik was 9,5 cm hij rekte de boel even en ik had voledige ontsluiting even rusten en dan persen maar ik had geen persdrang en de vk zei gelijk dat de gynecoloog moest komen met de vacuum! Dat duurde een half uur en ik heb al die tijd geperst als een gek, de boel ondergekotst maar het lukte niet. Daar kwam de gynecoloog met de vacuum en ik was bang echt bang. De vacuum wilde er niet in 4x geprobeerd de 5e x met grof geweld. Ik kon het bed wel uitspringen! Werd met 4 man vastgehouden en de gynecoloog maar trekken ik heb het uit gegild echt uit angst! En steeds maar roepen sorry sorry dat ik zo doe!!!!
18.45 is Thomas geboren en ik was gelijk opgeknapt. De schade viel mee!

Dit was niet de bevalling wat ik in gedachten had en ik baal van mezelf dat ik zo in paniek raakte! Als ik op tv een bevalling een vrouw zag gillen dan dacht ik "doe normaal mens"En nu heb ik het zelf ook gedaan! En wat ook erg was die gynecoloog was nog een leuke vent ook!!!!!!!!!!!!!!!! Had ik weer!
Maar goed ik ben het allemaal weer vergeten echt. Van tevoren maak je je heel zenuwachtig voor zo'n bevalling maar als je eenmaal bezig bent dan kan je het allemaal niets schelen hoe je er bij ligt enz. Als ik weer zwanger zou zijn van een tweede dan zal ik wel bang zijn voor de bevalling omdat ik dit heb meegemaakt dan zal het wel weer even in gedachten komen. Maar dat duurt nog wel even ga eerst genieten van mijn kleine ventje want hij is zo groot!!
Dit was mijn verhaal!
groetjes Esther
 
Haha moest wel lachen om jou stukje esther. Boeien dat je zo geschreeuwd hebt. Denk je dat je de enige bent? Maar ik snap wat je bedoelt hoor. Dacht ook bij het zien van 'de bevalling' ofzo van 'stel je niet aan'.


En di silva, ik ben al redelijk opgeknapt hoor. Behalve last van mn hechtingen dan maar moet ook over 2 weken op nacontrole dus dan zullen we horen wat te doen. Bedankt voor de tip van die gelei!
 
hoewel dit mn derde kind was,vond ik deze bevalling echt het pijnlijkste,terwijl de bevalling van mn eerste een mega ramp was,duurde 96 uur,echt een drama,maar de pijn van mn laaste bevalling was echt verschrikkelijk.
de bevalling zelf heeft maar 6 uur geduurd,ging best goed allemaal eigenlijk,tot dat ik ineens persdrang kreeg,toen moesten we razend snel naar het ziekenhuis,ik had al 10 cm ontsluiting en mocht meteen persen,maar ik kreeg haar niet er uit,ik riep maar steeds ooo het is een grote baby help!en de verloskundige zei steeds nee hoor,hooguit 7,5 misschien nog net 8 pond,maar groter niet.
nou goed eindelijk kwam dr hoofdje dr uit,en toen zat ze vast,ik heb het ook echt uit gegild niet normaal meer,ik was zo bang,en die pijn toen was vreselijk,na lang trekken en veel geduw op mn buik enzo,kwam ze er eindelijk uit,maar met de schouders dwars inplaats van normaal,ze woog 9 pond dus was ook nog flink,het was echt eng maar wel heel mooi.
groetjes diana mamavan naomi damien en rosalie
 
hoi hoi

nou mijn gehele zwangerschap is prima verlopen, heb bijna nergens last van gehad en vond het prima te doen...

de bevalling was minder.....

in de nacht van vrijdag op zaterdag braken mijn vliezen.(om 2.30).........het was niet helemaal helder dus moest naar het ziekenhuis....daar aan de ctg gelegen tot 9.00 weer gekeken naar vruchtwater dit was nu helder.......ik had hele lichte weeen dus nog niet echt heel veel last ....ik mocht kiezen of naar huis of blijven..

ik koos ervoor om naar huis te gaan..

de hele dag bijna nergens meer last van.....tot 14.00 toen kwamen er weeen deze waren erg onregelamtig en ik kon ze heel makkelijk opvangen...

om 19.00 kwam de vk even kijken en ik had grrrrrr........&$@#$*   nog helemaal geen ontsluiting.... lekker dan....

toen hij weg was ... wist ik niet wat me overkwam ik voelde opeens hele heftige weeen in mijn rug en de zijkant van mijn beide bovenbenen,, ze waren er zo ineens en kwamen heel senl achter elkaar...
na een uurtje weer de dokter gebeld en er was iets ontsluiting..

daarna kwamen ze nog heftiger en pijnlijker, ik lag stomd, hing onder de douche op de wc aan mijn vriend , kroop over bed.. etc etc.. maar kon geen manier vinden om ze weg te puffen,,,,,, daarbij kwamen ze binnen een halve minuut......ik riep de hele tijd .. ik ga dood hoor.. ik was zo moe en had zoveel pijn en ik wist me gen raad..
dus weer een uur later de dokter gebeld    en toen had ik 4 cm ontsluiting......

ik was zo radeloos dat ik die man in mijn blote billen om zijn nek heb gehangen tegen hem gezegd dat ik dood ging. hem gesmeekt heb me te helpen......en ik weet niet allemaal wat nog meer (erg genant als ik erover nadenk)

ik kon niet meer...
op een gegeven moment besloten dat ik naar het ziekenhuis mocht om daar iets te krijgen voor de pijn.....ik was zo blij.......

de ambulance kwam om ongeveer 23.00 ( met zwaailichten :)
ik had iets meer als  4 cm ontsluiting   en daar lag ik met weeen in de auto.........een paar buren keken bij het raam en keken verschrikt.....

in het ziekenhuis aangekomenwas ik zo blij dat ik iets zou krijgen en vroeg er meteen om.... maar helaas................het ging niet door...... ik ben nog nooit zo boos en teleurgesteld geweest..... en heb gevloekt volgens mijn vriend....( ahum)
ik eiste iets voor de pijn.. want ik kon het niet meer aan.. ik was zo bang dat ik het niet zou redden, het deed zo'n pijn en ik kronkelde alleen maar..

het bleek dat ik door de rit die hooguit 20 minuten duurde opeens 8 cm ontsluiting had en hierdoor niets meer voor de pijn mocht hebben, want dan zou ik mijn kindje in gevaar brengen.................

dus hup onder de douche daar gebprobeerd de pijn te verzachten .....ze wreven over mijn rug en ik over mijn benen.....ondertussen kreeg ik al persweeen maar moest ze wegpuffen....

daarna mocht ik onder de douche vandaan en omdat ik zo op was en geen energie meer had mocht ik aan het lachgas,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,om de laatste paar cm onsluiting op te vangen......

dit was heerlijk!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ik voelde bijna geen pijn meer en ik lag en heel realaxed bij ik pufte op comando en voor de rest kon niets me meer schelen........

de laaste cm heb ik dan ook prima kunnen handelen...

daarna mocht ik gaan persen (heerlijk geen been en rugweeen meer) en na 1,10 minuten persen kwam mijn dochtertje te wereld.. onze sophie..zo mooi..

ik ben wel flink ingeknipt omdat.het allemaal wat lang duurde en de weeen minder vlot achter elkaar kwamen en ik uitgeput raakte ..........

ik heb wond best veel last gehad ruim een week niet kunnen zitten ......maar op dat momnet had ik zoiets al knip je me helemaal open ik wil ervan af.........

op dit moment denk ik vooral savonds nog wel eens terug aan de bevalling.. ik vond het heel heftig en was echt soms bang dat ik doodging......

en als ik terugdenk aan wat ik allemaal heb gezegd en hoe ik aan de vk heb gehangen en heb gedaan,,, dan geneer ik me best wel.....

maar ja......het rare is dat ik de details helemaal niet meer zo goed weet en alles lijkt alsof het in een roes gebeurde....


liefs tobi
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan