hoe voelen jullie je?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo lieve mensen,
Ik heb 4 weken geleden een miskraam gehad. Ik voel me nog steeds niet echt geweldig. Ik voel eigenlijk op het moment niet zo veel. Niet veel blijdschap niet veel verdriet. Af en toe moet ik wel even huilen. Hoe gaat het met jullie?
Groetjes,
Maria
 
Hoi Maria,
Bij mij is het nu ongeveer 7 weken geleden.
Ik herken je gevoel wel.
Ik wilde zelf niet in heel veel verdriet blijven hangen, maar kon natuurlijk ook niet heel blij zijn.
Momenteel gaat het wel weer goed met me.
Ben inmiddels 2x ongesteld geworden en ik weet dat ik het fijn vond om de 1e keer ongesteld te worden. Het gaf weer het gevoel dat mijn lijf wel weer goed werkte.
Je moet even door deze moeilijke en rare tijd heen en iedereen reageert daar weer anders op.
Ik hoop voor jou dat jij je ook weer snel redelijk goed voelt.
Ik ben vooral bezig om snel weer zwanger te worden, dus dat is mijn afleiding.
Groetjes van Caroline
 
Hoi Maria
Het is viir mij nu ruim twee weken geleden, het gaat met ups en downs.
Lichamelijk ben ik weer 100%, wel wat zwaarder.
Maar in mijn hoofd zitten nog steeds af en toe watten, ik was heel teleurgesteld, maar echt verscheurend verdrietig ben ik niet geweest,
Net na de m.k. voelde ik mij hyper en vol energie , pas na een dag of vijf begon ik mij net een zombie te voelen, net of ik alles vanachter matglas zag en meemaakte, uitdrukkingsloos, wel lachen maar niet blij zijn enzo.
Ik wijd dat gevoel aan hormonen, ik was ook soms ineens heel kwaad om niets,en bere-chagerijnig
dat is gelukkig wel al over dat is n.l onbegrijpbaar voor de rest hier in huis.

sterkte Jeanette
 
Hoi Maria,

mijn laalste miskraam is nu bijna 4 weken geleden.
Ben lichamelijk nog niet helemaal de oude, nogsteeds wat bloedverlies. Verder gaat het op en neer. Overdag gaat het wel goed, maar 's avonds wordt het toch moeilijker, omdat je dan de tijd heb om na te denken.

Ook vind ik het erg moeilijk om allerlei baby's in de omgeving te zien. Het lijkt wel of het de gewoonste zaak van de wereld is om een gezond kindje te krijgen.

Maar we houden moed! En gelukkig is mijn man er voor me om me te steunen.

Sterkte en tot snel, Floor
 
Dag Maria,
Bij mij is het ongeveer een week geleden toen alle elende begon.
Ik was toen bijna 7 weken zwanger.
Ik ging het proces in,dat vele hebben doorgemaakt, nog gaat het niet goed met mij, ik moet mij daar de tijd voor gunnen, maar dat lukt niet altijd.
Achteraf bekeken snap ik niet op de manier hoe het is gebeurt, want bloeden deed ik haast niet, heb alleen even hevige pijn in de onderbuik gehad.
Toen de dagen van afwachten wat de natuur zou gaan doen, maar dat deed niks,volgens de huisarts is het allemaal voorbij en zal het hooguit een paar weken geleefd hebben.
Vanmiddag de echo om te kijken of alles allemaal inderdaad weg is.
VRESELIJK VIND IK DAT! voor mij gevoel is er niks meer, maar toch denk je ook aan de andere kant, maar dan maak ik ilussies.
Het zal wel goed zijn voor de verwerking dat ik het dan beter kan afsluiten.
groetjes Nicky
 
Hoi maria,het is nu een week geleden en ik was 6,5 week zwanger,ik denk er wel elke dag aan maar moet zeggen dat ik me alweer helemaal richt op de toekomst en sta te popelen om verder te gaan,wel heb ik erg veel last van mijn hormonen die nog steeds niet in balans zijn,ene moment depri en andere moment hyperactief of dan weer boos enz.Erg leuk voor thuis hier maargoed ze kunnen er gelukkig heel goed mee omgaan al heb ik wel vaak medelijden met mijn man en zoon.

Ik denk dat het heel belangrijk is om het een plaatsje te geven zodat je weer verder kunt,in ieder geval iedereen hier sterkte en succes voor de komende tijd toegewenst
Liefs
Snoopy
 
Hoi Maria,

Bij mij is het nu 2 weken geleden dat ik mijn 2e miskraam heb gehad en tjsa hoe ik me voel, dat is heel verschillend. Overdag gaat het wel, net als Floor zegt, maar 's avonds ga ik weer piekeren. Heb ook momenten dat ik ontzettend boos ben, iedereen lijkt wel zwanger te zijn en bij mij is het alweer 2x misgegaan. Maar goed, het zal wel even duren voordat je zoiets echt verwerkt hebt. Ik zal blij zijn als ik weer ongesteld word, dan kunnen we er weer voor gaan. Maar vind het ook moeilijk om positief te blijven, ben gewoon bang dat het nooit zal lukken. Maar zo mag ik niet denken, daar is het nog te vroeg voor! Nou meid, veel sterkte nog, probeer je gedachten te verzetten, ook al is dat moeilijk. En gelukkig kun je op dit forum je hart luchten!

Groetjes Ingrid
 
Lieve mensen,
Bedankt voor jullie reacties. Soms kan je je wel een beetje alleen voelen als het leven weer verder gaat. En mensen die het niet hebben meegemaakt het volgens mij niet echt begrijpen dat je nog verdrietig bent. Of dat denk ik al snel. Ik hoop ook dat ik snel ongesteld word. Dan heb je toch het gevoel dat alles weer een beetje normaal werkt. Mijn huisarts zei ook dat dan je zwangerschapshormonen ook weer (grotendeels denk ik) uit je lichaam verdwenen zijn. Ik voel me ook wel erg chagerijnig de laatste dagen.
Op zich zie ik er ook wel tegen op om gelijk weer zwanger te zijn. Dat lijkt me wel moeilijk, om er dan van te kunnen genieten.
Ik wens jullie ook veel sterkte toe. En het is inderdaad fijn om even je hart hier te kunnen luchten. Bedankt!
Groetjes, Maria
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan