Hoe voelen jullie je?

Hallo Allemaal.


Ik ben inmiddels al wat weekjes geleden bevallen (18-12) en voel me nu echt super! Mijn lijn komt weer enigszins terug en de broeken passen alweer een tijdje (eerlijk bekennen: ik was maar weinig aangekomen, had een heeeeeeel erg super bescheiden buikje, weet niet hoe ik een foto moet uploaden maar ik heb een foto van 35 weken en schaam me er haast voor......hihi)

Verder vond ik de paar dagen wel pittig. Vooral het beurse gevoel de eerste twee dagen was minder. Gelukkig had ik geen hechtingen dus dat scheelt een hoop (heel erg bedankt dokter).
Ben in het ziekenhuis bevallen en Noah moest daarna nog ruim twee weken in het ziekenhuis blijven. Ik ben na 5 dagen naar huis gegaan (omdat ik hem ook na de 8 dagen dat ik mocht blijven niet mee zou mogen nemen) en ben daarna 3 keer per dag naar het ziekenhuis gaan pendelen. Wel pittig zo kort na een bevalling maar ik heb het gevoel dat het mij heeft geholpen.
Nu ben ik niet een type dat makkelijk stil zit en op bed ligt (ondanks 5 weken absolute rust in het ziekenhuis) en ben eigenlijk direct maar door gegaan.

Nu voel ik me echt super en hoop dat bij de volgende(n) mocht het gegeven zijn ik mezelf ook zo goed voel.

Groetjes marion

 
Hallo allemaal,

Ik ben 13 januari bevallen van een zoon Sem Luca. Het was echt een zeer snelle bevalling die veel indruk op me heeft gemaakt. Ik ben bij mijn beide kinderen (dochtertje Demi 24-10-06) ingeleid door een zwangerschapsvergiftiging. Deze bevalling heeft maar 1,5 uur geduurd en is geindigd in een vacuumpompbevalling omdat Sem een sterrekijker was en er niet uit wilde.

Ik voel me nu 3 weken later wel weer aardig goed, wel erg moe van de nachtelijke voedingen maar van onderen doet alles het weer. Ik had 3 inwendige hechtingen en 2 aan de buitenkant waar ik erg last van heb gehad. De verloskundige heeft me dan ook an een paar dagen verlost van een te strak zittend exemplaar, wat een opluchting. Nu nog even de laatste aambeien weg en dan ben ik tevreden met de snelheid van het herstellen.

Nu nog een RITME vinden in huis met twee kinderen, ik moet zeggen dat me dit wel even is tegengevallen hoor. Mijn dochter gaat gelukkig 3 dagen naar de creche, dus heb ze maar twee dagen allebei. Mijn vriend heeft in tegenstelling tot de vorige keer maar een paar dagen vrij gehad en is nu veel voor zijn werk weg, ook 's avonds. Daarnaast dan nog koken, wassen, opruimen etc, hoe moet dat straks als ik weer aan het werk ben....  Ach we zien het allemaal wel, voorlopig tot 19 mei vrij!

 
Ik ben ruim 2 weken geleden bevallen en sinds afgelopen weekend weer een beetje mens. Ik had wat hechtingen die ineens, te vroeg,  losgelaten waren, dus dat was erg ongemakkelijk met zitten e.d. aangezien het nu uit zichzelf moest helen (moest met groene klei de boel dichtsmeren en dan paar uurtjes later weer afspoelen, raar maar waar, maar het had wel effect!). Dat koste me lichamelijk gezien erg veel moeite, met daarbij ook nog de zorg voor onze 21 maanden oude puberende dochter én snachts weinig slapen omdat zoonlief niet in zijn bedje wilde slapen, maakte me wel een beetje neerslachtig op momenten. Gelukkig was mijn man wel thuis en gaat het op dit moment een stuk beter. Ik kan weer zitten, bukken enz. zonder rekening te hoeven houden met de wond en mijn dochter is ook weer gezelliger nu alles weer een beetje in het normale ritme gaat. Ook onze nieuwe aanwinst slaapt nu lekker in zijn eigen bedje, maar wil nog wel zo'n 3 x per nacht lekker eten. Maar dat hoort er gewoon bij. Ik ben dus nog wel moe, maar dat zal de komende jaren vast niet overgaan .
Oh ja, met naspoelen ben ik snel gestopt, dat had zo weinig effect vond ik, ik spoelde voor mijn idee overal, behalve langs de plekken waar het nodig was. Ik ging gewoon een paar keer per dag onder de douche. Vloeien is nu stuk minder en ik gebruik snachts geen verband meer, kan het boeltje een beetje ademen (overdag toch maar verband met een plastic laagje aan de onderkant, want anders zit je meteen aan de mega grote en dikke  verband vast, of zijn er andere merken die wel 'ademen'??).
Iedereen succes met herstellen!
 
Ha kersverse moeders,

Ik wil ook even mijn zegje doen, want ik lees allemaal bekende verhalen. Loïs is nu 15 dagen en ze doet het erg goed. Ze huilt echt niet veel vaak alleen om voeding en als haar iets dwars zit (vieze luier of boertje). En dat vind ik al zwaar. Want je kunt niet even zeggen: nu wil ik even niet. Je moét gewoon. Soms kan dat ineens zo benauwen. Dat je altijd verantwoordelijk voor haar bent. Ook 's nachts komt ze om de 3/4 uur en daar word je zo moe van, dat ik soms al brak uit bed kom en 's middags nog 2 uur slaap om een beetje op de been te blijven.
En als ze wel eens zomaar huilt, dan kan ik het slecht verdragen omdat ik denk dat haar dan iets dwars zit en ik niet weet wat. Als ik alles gecheckt heb (honger, luier, boertje, krampjes) en ik weet niet waarom ze huilt, dan kan ik dat best moeilijk vinden en niet weten wat ik moet doen. (huil ik zelf soms mee!)  Dat geeft me soms ook wel spanning. Dan hoop ik dat ze gewoon lekker gaat slapen en als ze wakker ligt, hoop ik zo erg dat ze in slaap valt en niet zomaar gaat liggen mekkeren, want dat vind ik zo zielig en dan heb ik het gevoel dat ik iets verkeerd doe of dat ik ergens in ben tekort geschoten. Herkenbaar?
Maar voor de rest....... ondanks onzekerheid/moeheid/spanning... als ik haar uit haar bedje til of als ze tegen me aan ligt kan ik zo genieten van zo'n echt mensje met alle menselijke trekjes. Zo schattig als ze zich uitrekt, gaapt, gekke gezichten trekt en lachstuipjes heeft. Dat maakt alles weer helemaal goed.
En dan houden wij ons voor dat het tijdelijk is.... dat slaaptekort en die vermoeidheid.... het wordt steeds beter.. voer een paar weken slaapt ze door (hoop je). Dus we proberen ook nog maar veel bewust te genieten van het hele kleine want na een paar weken is dat er ook af en ik vind het toch wel heel erg mooi!

Succes en veel slaap en energie toegewenst......
 
Jeetje, wat een bekende verhalen allemaal zeg!
Ik had helaas geen snelle bevalling, 36 uur duurde die van mij. Een flinke knip gehad en loop met een flink aantal hechtingen rond. 30 in totaal.
Ook bij mij lieten de eerste 2 los. De verloskundige zei dat ik mijn benen een paar weken bij elkaar moest houden en geen dingen moest gaan sjouwen. (Hmm, ik heb een kind, wat moet ik daarmee dan? Laten liggen?) Pas nu, bijna 3 weken na de bevalling, kan ik eindelijk weer wat recht op mijn gat zitten. Voorheen hing ik wat schuin. Slaap krijgen we overdag niet en snachts ook niet. Ons meisje krampt namelijk de hele dag door. En dat betekent dus ook dag en nacht gehuil. Al een hele boel is ondernomen. Nieuwe flesjes, nieuwe spenen, nieuwe voeding, niets werkt. Vrij frustrerend. Op aanraden van huisarts middeltje bij drogist gehaald "Infacol". Pas vannacht hebben we voor het eerst een beetje kunnen slapen haha! (Misschien tip voor andere ouders die met baby's zitten met heftige krampen. Te verkrijgen bij DA, apotheek, etc. Kost 7,99.)
Maar buiten dit allemaal om, tsja, het is cliche, maar het is me het allemaal waard. Want we hebben een prachtige, lieve meid!
 
Hallo meiden!

Hoe voel ik me?? Vooral heel erg moe!!! De kleine meid doet het heel goed. Ik had een snelle bevalling. Niks ingeknipt, gescheurd of hechtingen...
In een aantal van jullie verhalen herken ik veel, omdat ik dat wel had na mn eerste bevalling. Vooral ook het deel daarna, dat je niet weet waarom die dan huilt en dat je zelf lekker een potje mee gaat zitten janken! En dat ik toen heel erg moest wennen aan het moeder worden! Het idee dat je daar je hele leven verantwoordelijk voor bent. en dat dat kleine wezentje helemaal van jou afhankelijk is!
Nu ben ik al 2 jaar moeder. Ik vind het erg vermoeiend om er s nachts uit te moeten om te voeden en dat je s morgens niet wat langer kan blijven liggen omdat er dan een peuter op je wacht die aandacht wil.
Mn man helpt waar die kan, maar is gewoon aan het werk, dus moet ik het vooral zelf oplossen.... Ook het feit dat ik borstvoeding geeft helpt dan niet echt mee.
Omdat ik me verder wel goed voel ben ik geneigd om heel veel weer zelf te doen. Stofzuigen, wassen, enz. Maar merk dan wel dat ik s avonds weer erg veel buikpijn heb. Waarschijnlijk mn baarmoeder,dus een teken dat ik het rustiger aan moet doen!!
Ach... het komt allemaal goed!! Alleen die gebroken nachten zullen wel nooit wennen!!
Succes allemaal!
Gr Antoi
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan