hoe voelen weeen????

Bij mij braken m'n vliezen en ik had meteen persweeen. Deze heb ik nog 1 uur en 20 minuten op moeten houden, omdat de verloskundige er nog niet was en ik dacht dat het ontsluitingsweeen waren. Het voelde aan alsof ik onwijs moest poepen, maar ik zo verstopt zat dat er niks uit wilde komen. Overigens dacht ik dat het onwijs pijn zou doen, maar dat was dus helemaal niet zo. Het was een soort van buikkramp wat ik voelde. Trouwens 10 minuten nadat de verloskundige er was, was mijn meissie er! (en ik maar denken dat het ergste nog moest komen).

Groetjes,
Natasja, trotse moeder van Anne (29 november)
 
Hoe dus "echte" natuurlijke weeen aanvoelen kan ik je niet vertellen. 4 dagen voor de bevalling kreeg ik beenweeen, pijnlijk maar draaglijk. Daarna  besloot mevrouw te stoppen en moest ik ingeleid worden.
Op weg naar het ziekenhuis wat vruchtwater verloren, dus niet ingeleid. 's Nachts wat voorweeen gehad, maar niet sterk genoeg. In de ochtend kwam m'n vk en werd besloten om een weeenopwekkend infuus te geven.
Jemig, das dus superpijnlijk, alsof iemand je aan het doorzagen is. En je moet ze nog weg zien te puffen ook. Toen eenmaal de persweeen begonnen had ik geen energie meer en is onze dochter met de vacuumpomp gehaald. Die pomp heb ik helemaal niet gevoeld, ik was alleen maar blij dat ze er eindelijk uit was.
En men zegt dat je de pijn zo weer  vergeet, Yeah right, ik dus niet.
Maar......... ik ben nu toch weer zwanger van  onze tweede. Onze dochter is nu bijna 20   maanden en ben nu ruim 10 weken zwanger.
Ik hoop alleen dat het dus echt waar is, dat een tweede wat makkelijker komt haha.
De pijn kon ik op zich wel verdragen, de ellende met een infuus is dat je niks kunt, niet in bad, niet lopen, niks.


Miriam.
 
Hoe ontsluitings weeen aanvoelen kan ik je niet echt vertellen, ik heb alleen wat meer krampjes gehad, maar omdat ik al wat last had van de darmen kon ik die daar niet echt van onderscheiden.

De persweeen bij mij deden eigenlijk niet zo'n pijn, het was idd net als of je heel nodig je moet ontlasten zoals ze dat zeggen. Maar ik had wel meer pijn verwacht.
Maar lang heb ik ook niet last gehad vanze want onze dochter was inclusief de rit naar het ziekenhuis in een half uur geboren.
Dus ja sommige mensen voelen ook vrij weinig waaronder ik.
Ben benieuwd hoe het nu gaat met de tweede
 
Hi,

Om het maar even (voor mezelf) vast te leggen en niet na de geboorte te vergeten (want dat hoor je zo vaak):
Zit er nu middenin en het voelt alsvolgt;
Rugweeën-> het begint zoals mijn menstruatiepijn, zeurend onderin de rug. Dan zwelt het aan en op t hoogtepunt voelt t alsof mijn botten uitelkaar worden getrokken. Scherp even.
Het is nog te doen, omdat je weet dat er ook pauzes zijn en het hoogtepunt, althans nu, niet eeuwig duurt.
Van mijn haptonoom heb ik de methode gekregen om me naar de pijn toe te concentreren en me proberen voor te stellen wat er in mijn buik gebeurt. Handen om   de baby (om je buik). Dat maakt het ook dragelijk, de gedachte dat je het samen met je baby doet. En dus gewoon rustig door blijven ademen.

Groetjes,

sascha

 
Hoi,

De ontsluitingsweeën voelden aan als golven van ongi krampen. Maar dan 100 tot 1000 keer zo erg. Ook omdat je baarmoeder veel groter is. Het komt echt aanrollen, wordt steeds erger, erger, heel heftig en neemt dan weer af. De laatste 3 cm. ontsluiting vond ik het ergst. Ik moet erbij zeggen dat ik een opgewekte weeënstorm had, waardoor ik geen tijd tussen de weeën had. Ze kwamen vanaf wee 3 continu. Dus de een verdween en de volgende kwam gelijk.
De persweeën deden bij mij geen pijn, dat was meer of je heel erg moest poepen. Ik vond de persweeën een verademing.

Groetjes
 
Hoe voelen weeën.   tja ze zeggen dus, dat merk je meteen... nou NOT.
Ik heb een vrijdags controle gehad en toen bleek ik al 3 cm ontsluiting te hebben. Ik had toen ook al telkens harde buiken. Deze harde buiken waren schijnbaar al lichte weeën.
Ik ben 's avonds bij mijn schoonouders gaan eten en ik moest af en toe toch ff mijn harde buiken wegblazen(puffen deed ik nog niet aan). Prettig waren ze nog niet echt.
's Nachts gewoon naar bed gegaan, maar om 6:00 werden ze toch vervelend. en werd ik om het kwartier weer uit mijn slaap gehaald door een harde buik. Ik kon het goed hebben, tenzij ze in mijn rug schoten (mijn rug is al zo slecht).
Ik vond de weeën pas pijnlijk toen ik in het ziekenhuis was en mijn bleodsuiker kritisch ver was gedaald.
Ik moest aan het infuus(stond zelfs al in mijn dossier, mijn gyn had dat met uitroeptekens vermeld), maar daar dacht de dienstdoende gyn anders over dus hebben ze te lang gewacht.
Achteraf vind ik het jammer dat ik om pijnbestrijding heb gevraagd!!
En ja pijn hoort erbij, maar als je een goede ademhaling kan opbouwen kan je echt veel hebben!!!

En je zal je vk altijd kunnen bellen als je vragen hebt of als je denkt wat te hebben.
Als je in ieder geval iets hebt wat je niet vertrouwd en het komt met een regelmaat terug, kan je haast zeggen dat het weeën zijn.

Succes, liefs  Alma
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan