Hoi hoi,
Hehe, weer een tijd niet geweest. Ben erg druk met werken ed.
Mijn kraamtijd was heerlijk totdat ik aan het einde van de week geveld werd door een enorme borstontsteking, gepaard met heel hoge koorts, 40,5 was heel gewoon zal ik maar zeggen.
Alles ging goed na de bevalling, de eerste drie dagen geweldig. Totdat ik weer tijdens het voeden (bv) erge last kreeg van zeer pijnlijke tepels. Bij mijn oudste zoon ben ik na 3 weken afzien en huilen van de pijn en voeden met bloed en etter er maar mee opgehouden. Nu probeerde ik het weer, misschien nu beter.............yeah right...NOT!
Na 3 dagen erge pijn, maar toch doorgaan. Aan allebei de tepels diepe wonden waar het bloed uit kwam. Op een avond in de kraamweek legde ik Marten aan de borst en wat schrok ik na ene paar seconden: de trui van Marten zat helemaal onder het bloed!!! Mijn bloed!!!! Schrik schrik, eerst maar afkolven en dat geven.
dat heb ik 2 dagen volgehouden, heb namelijk een veelvraatje van een zoontje, dus ik voelde me een melkkoe oneerbiedig gezegd.
Maar de laatste dag van de kraamweek 's avonds hoge koorts en ja hoor, 1 borst helemaal ontstoken, helemaal rondom....
Ik kreeg verlengde kraamhulp aangezien je dan als hulpbehoevend en niet zelfredzaam wordt gezien. Gelukkig. Had echt iemand nodig...Na een flinke kuur en met hulp van een lactatiekundige de bv afgebouwd omdat de kundige ook zei dat een nieuwe poging geen zin had. Na een week was ik er weer helemaal bovenop en alleen nog moe, moe, moe.......
Al met al een leuke kraamtijd, een geweldige hulp, erg gelachen en serieus gepraat. Goede assistent bij de bevalling ook. Maar de kraamtijd eindigde met een domper door die ontsteking........
Ik kijk er positief op terug, was erg bijzonder, net zoals bij mijn oudste.
Groetjes, Misja, mama van Thijmen en Marten