Hoe zeg je dat.. pff..


Fonske,

Je hebt gelijk hoor! en nee, waarom moet ik boos zijn?

Ik weet ook wel dat ik het gewoon tzt meteen ga vertellen en hun reactie afwacht en daar weer op probeer in te springen, maar dat neemt niet weg dat ik het moeilijk vind..

Verdriet van een ander kan ik helaas niet wegnemen, wel verzachten en daar doe ik mijn best voor.. En als ik weet dat mijn dierbare verdriet hebben grijpt mij dat gewoon aan. dan zit ik "gezellig" een traantje mee te pikken..

Dit is gewoon een onderwerp wat ik moeilijk vind omdat ik zelf zó gek ben van kinderen dat alles wat daarmee van doen heeft me wel aangrijpt/interesseert of bezig houd.

Mijn eigen grootste nachtmerrie was dan ook om niet zwanger te kunnen raken.
En ook al hebben wij er maar 4 a 5 maanden over gedaan, die weken vond ik al zenuwslopend! Dus laat staan als je al zo lang aan het hopen bent op..

Tsja,... Ook al weet ik veel dingen positief te benaderen/buigen, ook ik blijf maar een mens, eigenlijk een zacht gekookt ei  

Bedankt allemaal voor jullie persoonlijke verhalen!
Zo zie je maar weer dat zo'n klein kindje je wereld op vele manieren op de kop kan zetten.. zowel positief als negatief..

Esmé mv Kay
 
Ik begrijp wel wat je bedoelt.
Ik heb er anderhalf jaar over gedaan om Hjerre te krijgen en was net bij een gyneacoloog geweest. Hij vertelde dat wanneer ik kinderen wilde ik bij hem terug moest komen om verder te praten. Omdat ik op dat moment ( september 2005) niet zo lekker in mijn vel zat besloot ik om volgend jaar eens terug te komen. In dat jaar waren goede kennisen van mij getrouwd ook met de gedachte om snel aan kindjes te beginnen. Rond dezelfde tijd als wij kregen zij het nieuws dat hij helemaal onvruchtbaar was. Dat vond ik vreselijk om te horen en er was eigenlijk niet veel meer te doen dan inseminatie.
In december dat jaar kwamen we er achter dat ik zwanger was! Natuurlijk waren we dolgelukkig en dat zijn we nog steeds met Hjerre. Maar ik vond het wel vreselijk omdat tegen hen te vertellen. Het is dan ook precies het type dat alles voor de baby al klaar hadden staan......
Natuurlijk waren ze blij voor ons, ondanks hun eigen verdriet. Gelukkig raakte ze zelf door een donor een paar maanden later ook zwanger!
Mijn zwangerschap heeft er ook voor gezorgd dat het bij stelletjes begon te kriebelen. Precies 9 maanden na Hjerre heeft mijn beste vriendin een dochtertje gekregen terwijl ze nooit aan kinderen wilde beginnen. Ik heb het van begin tot eind mee mogen maken! Geweldig.!

Nu ben ik weer zwanger en da in 1 keer! Dat vind ik natuurlijk fantastisch, maar dat in 1 keer klinkt zo...als perfect...eng eigenlijk. Weer zit ik met die kennissen.

Het blijft gewoon ongelooflijk moeilijk!

Groetjes Hanneke
 
Hoi Esmé,

Lief van je, dat je zo rekening houdt met hun gevoelens. Ook ik heb aan de andere kant gezeten. Na 5,5 jaar ziekenhuis-ellende, hormoonkuren, 2 IVF behandelingen en2 miskramen bij 11 en 17 weken heb ik mijn aandeel in zwangerschapsellende wel gehad. Vriendinnen om mij heen werden (gelukkig voor hun) wel probleemloos zwanger en ondanks dat ik er best even weer verdrietig door was dat het bij mij nog niet wilde lukken was ik wel heel blij voor hun, want ik gunde het niemand anders om hetzelfde mee te moeten maken als ik. Ik was heel blij dat zij het mij als (bijna) eerste kwamen vertellen dat ze zweanger waren of er aan gingen beginnen, dat gaf mij een gevoel van respect, waardering en medeleven in mijn situatie. En ja ik was af en toe emotioneel, maar daar was altijd begrip voor en ik heb hun vreugde toen ook echt wel kunnen delen. Ik weet zeker dat jij dat ook kan, uit jouw reakties op het forum lijk je me echt een schatje! Steun ze en wees open en eerlijk!! Misschien een raar vergelijk, maar ik vergeleek mijn "niet zwanger kunnen worden probleem" met een ziekte als kanker bijvoorbeeld, moet jij, als gezond persoon, je dan ook schuldig voelen omdat jij dat dan niet hebt? Zo probeerde ik het maar te zien. En gelukkig is het bij mij uiteindelijk heel goed gegaan, want ik heb nu een prachtige gezonde dochter!!!

Liefs Monique
 
Terug
Bovenaan