Fonske,
Je hebt gelijk hoor! en nee, waarom moet ik boos zijn?
Ik weet ook wel dat ik het gewoon tzt meteen ga vertellen en hun reactie afwacht en daar weer op probeer in te springen, maar dat neemt niet weg dat ik het moeilijk vind..
Verdriet van een ander kan ik helaas niet wegnemen, wel verzachten en daar doe ik mijn best voor.. En als ik weet dat mijn dierbare verdriet hebben grijpt mij dat gewoon aan. dan zit ik "gezellig" een traantje mee te pikken..
Dit is gewoon een onderwerp wat ik moeilijk vind omdat ik zelf zó gek ben van kinderen dat alles wat daarmee van doen heeft me wel aangrijpt/interesseert of bezig houd.
Mijn eigen grootste nachtmerrie was dan ook om niet zwanger te kunnen raken.
En ook al hebben wij er maar 4 a 5 maanden over gedaan, die weken vond ik al zenuwslopend! Dus laat staan als je al zo lang aan het hopen bent op..
Tsja,... Ook al weet ik veel dingen positief te benaderen/buigen, ook ik blijf maar een mens, eigenlijk een zacht gekookt ei
Bedankt allemaal voor jullie persoonlijke verhalen!
Zo zie je maar weer dat zo'n klein kindje je wereld op vele manieren op de kop kan zetten.. zowel positief als negatief..
Esmé mv Kay