Hoera, Foort en Bram zijn geboren!!!!!!!

Hoi meiden, Foort en Bram zijn vandaag al weer 4 weken oud en heb gewoon geen tijd om een berichtje voor jullie te plaatsen, druk, druk, druk, hier in het zeeuwse!

Allemaal bedankt voor jullie lieve reacties en jullie ook allemaal gefeliciteerd met jullie kleine en voor degenen die nog moeten: ik wens jullie allemaal een hele prettige bevalling........ik vind "Sterkte" zo'n zwaar woord!

Nog even in vogelvlucht ons verhaal over de bevalling:
De bevalling is me hardstikke meegevallen. Op 28 januari moesten we ons 's morgens om 8u melden op de kraamafdeling van het ziekenhuis, ik zou die dag ingeleid worden, ik was toen precies 38 weken zwanger en aan het "eind van mijn latijn". De gyn. had op maandag de kindjes uitgebreidt bekeken en vond dat het wel kon, ze schatte ze beiden tussen de 2500 en 2800 gram, dus geen reden om me nog langer rond te laten lopen. Ik moest immers al sinds 27 december om de dag op controle.

Om 8.30u hebben ze een gel ingebracht om de baarmoedermond weker te maken en wat extra ontsluiting te krijgen. Om 12.15u kwam de vk kijken en had toen 2cm en toen heeft ze mijn vliezen gebroken. Ik ben toen meteen naar de verloskamer gebracht en het feest ging beginnen. Tegen 13u kreeg ik via een infuus weeenopwekkers toegedient, die ieder uur een tandje opgevoerd werden. Meteen werd ook alles in gereedheid gebracht voor de kindjes. Dus de bedjes werden klaargelegd met de kleertjes die we ze graag aan wilden doen, kruikjes werden iedere 2 uur ververst om alles warm te houden en ieder half uur kwam de verpleegkundige even checken of we (mijn lief en ik) alles nog onder controle hadden en dat hadden we. Mijn lief pufte heerlijk met me mee, ook al was hij nooit mee naar yoga geweest, maar hij was echt een bikkel, hij was zo lief en in de weer voor me, om het allemaal zo comfortabel mogelijk te maken, echt, top, ............opnieuw verliefd....hahaha.

Om 16u had ik 3 cm ontsluiting en ook al best wat weeen, die nog erg meevielen, weggezucht.Maar ik kon het nog makkelijk aan en wist dus, dat ik er nog lang niet was. Ik had nog geen hoge golven of bergen hoeven te beklimmen.
Om 19u kwam de vk weer meteen toen zat ik opeens op 7cm ontsluiting, dus ja, het zou vandaag toch echt wel gaan gebeuren. Inmiddels hadden we om 16u ook wisseling van de wacht gekregen, want de avondploeg kwam. Dus we kregen een nieuwe verloskundige en 2 (omdat we een tweeling kregen, hadden we er 2)nieuwe verpleegkundigen, alle 3 super toffe dames trouwens.

Om 21u kwam de gynaeocoloog vragen hoe het ging en ja, het ging wel, ik was in trance geraakt van mijn weeen en had alles nog steeds onder controle en vroeg me af wanneer de hoge bergen zouden komen................hij ging eens meten en echt ongelooflijk, maar ik had volledige ontsluiting, wat een verrassing, ik had het niet verwacht nl. dat ik al zo ver was.

Hij ging de verloskundige en de verpleegkundigen waarschuwen en die waren er bijna meteen. Ze hebben ons nog even een spoedcursus persen gegeven in 30  seconden  en als ik persdrang had (en dat had ik) mocht ik gaan persen. Dus om 21.10u ging ik aan de slag en het ging best snel (vonden wij zelf), want om 21.30u is Foort geboren. Omdat ik nog een keer moest bevallen, heeft Foort maar enkele tellen op mijn buik gelegen en is toen meteen naar de kinderarts gegaan om hem te onderzoeken, want ik moest natuurlijk weer verder. Daarna zijn de vliezen van Bram gebroken en bij de volgende persdrang mocht ik weer aan de slag en ja, dat ging vanzelf, een klein persje en om 21.37u is Bram geboren en daarna meteen de placenta.

Het is een enorme rijkdom om papa en mama te worden en te zijn, wij hadden nooit verwacht dat het zo bijzonder zou zijn. Na 5 spannende jaren van verdriet, spanning, teleurstelling en heel vaak de draad weer oppakken om er toch voor te gaan is het dan eindelijk zover. Niets is er meer belangrijker is ons leven dan onze prachtige zonen, de rest kan ons echt gestolen worden!

Posten zal ik hier niet meer zo vaak doen, maar ik denk wel aan jullie hoor!

Liefs, Leonie


NB: ik probeer een mooi fotootje van mijn mannetjes bij te voegen, maar ik heb geen idee hoe dat werkt...........kan iemand mij dat vertellen?
 
En dit zijn ze dan.............Foort (rechts) en Bram, samen in een bedjes, zo hebben ze tot en met vandaag geslapen, maar ik ben ze nu met pijn in mijn hart apart aan het laten slapen, want ze beginnen elkaar behoorlijk wakker te houden, kijken of dit lukt zo.



Liefs, Leonie
 
Hoi Leonie,
Wat een prachtige bevalling had jij, had ik niet verwacht bij een tweeling.
En wat een mooie mannetjes. Ben zelf vorige week bevallen van een prachtige
dochter en was gewoon ontroerd door je verhaal, groetjes Miranda
P.S wat genieten he!
 
hoi leonie!

ik heb jullie kaartje in het ziekenhuis zien hangen!
zag de namen staan en wist gelijk dat het van jou moest zijn!
leuk kaartje!

ik heb een week voor de bevalling in het ziekenhuis gelegen, dus had alle tijd de kaartjesmuur te bekijken!

wie was jou gyn? bij ons heeft dokter moorthamers ons geholpen. niet dat het mij veel uitmaakte op dat moment!

geniet maar lekker van je mannetjes!
groetjes!
 
Hoi Carina, ik heb tijdens mijn zwangerschap bijna altijd bij dr. Slothouber gelopen, heel soms had ik dr. Weber en de laatste controle had ik dr. van de Plasse. De bevalling is eigenlijk helemaal gedaan en begeleidt door vk Anne-Marie en dr. Morthamers stond er aan de zijlijn bij, maar omdat alles zo voorspoeding ging, heeft hij eigenlijk niets hoeven doen, wel een aardige man trouwens.

Wij hebben het kaartje zelf ontworpen, omdat we voor een tweeling eigenlijk helemaal geen leuke kaartjes konden vinden en we houden ook niet zo van beren en ook niet van die kaarten waar een baby van een ander op staan (anne greddis).

Was je altijd al in Goes onder controle, of normaal in Vlissingen? Ik liep dus ook bijna dagelijks in Goes, maar niets anders dan lof hoor, ze waren zo lief voor ons. Dan ken je Corrie van de cathering zeker ook wel........daar moesten wij toch altijd zo om lachen, zo'n echte roddeltante, ze wist  alles van iedereen. Ze zorgde ook erg goed voor mijn man, want hij kreeg ook 2 dagen lekker te eten van haar.

Wat een leuke naam zeg......Swen, net even anders dan Sven, maar dat maakt het des te leuker al zeg ik het zelf.

Gaat het goed met Swen? Met onze zonen (klinkt leuk he?) gaat het uitstekend, ze slapen, eten en groeien goed. Foort het alleen nog steeds moeite met het dag- en nachtritme en zo houdt hij Bram ook een beetje wakker, maar goed, dat komt vast wel goed, ze zijn ook nog maar net 4 weken.

Tot horens!

Groetjes, Leonie
 
hoi hoi!

ik ben de eerste weken onder behandeling geweest bij dokter de boer ivm meerdere miskramen. met 14 weken kon ik gewoon naar de verloskundige in middelburg.

met 36 weken ben ik weer overgedragen aan de gyn. dit ivm een verwijd nierbekken bij de kleine Swen.
met 37 weken ben ik opgenomen in het ziekenhuis omdat mijn bloeddruk te hoog was en daarom hebben ze de bevalling op gang gebracht en is Swen met 38+4 geboren. bij ons heeft ook de verloskundige de bevalling gedaan en stond moorthamers erbij te kijken.

Wij vonden Swen leuker dan Sven. en Swen komt ook minder vaak voor. wat wel een probleem wordt voor hem later, is dat iedereen zal denken dat hij Sven heet... dus zijn naam verkeerd gaan schrijven. achja, dat overleefd hij ook wel.
Hoe zijn jullie eigenlijk op de namen gekomen?

Met de kleine man gaat het super! 10 maart hebben we nog een echo van de niertjes, maar ik verwacht niet dat er iets bijzonders uitkomt.

deze mede zeeuw gaat zorgen dat er wat te eten op tafel staat straks!
groetjes

 
Ha Leonie,

Gefeliciteerd met je twee zoontjes!!! Gaat alles goed?

Ik ben op 27-1 bevallen van twee zoontjes, Pepijn en Hugo. Ik was al opgenomen met zwangeschapsvergiftiging en heb Hellp syndroom gekregen, ze zijn met spoed gehaald met een keizersnede.

Pepijn heeft nog 3,5 week in het ziekenhuis gelegen omdat ze bijna een maand te vroeg zijn geboren maar we genieten nu volop van onze mannetjes thuis. Onze dochter vindt het ook helemaal geweldig.

Groetjes, Floor
 
Terug
Bovenaan