Hoeveel je werkt maakt denk ik niet zoveel uit. Je kan je kindje niet alleen laten, dus dan regel je opvang. Bijvoorbeeld familie, gastouder of kinderopvang. En hoeveel je dat wil doen is aan jezelf. Ik heb positieve verhalen over 4 dagen kinderopvang gehoord en ook kindjes die het zelfs 1 dagje erg moeilijk vinden. Je hebt er ook niet altijd een keuze in. Als het financieel gezien moet.
Zelf ben ik wel een echte handson mamma geworden. Sinds ze geboren is, is ze eigenlijk mijn grootste hobby geworden. Ik wil gewoon niet teveel missen. Ook al kan het best zwaar zijn en is het altijd non stop werk. Ik hou ervan om met haar bezig te zijn. Ik werkte al 3 dagen en mijn man 4. Dus ze gaat 2 dagen naar de opvang. Maar als het een slim idee zou zijn, dan zou ik zo thuisblijfmoeder willen zijn. Nooit van mezelf verwacht. Ik ben dus iemand die het niet fijn vind om er ook nog werk voor mezelf naast te hebben.
Verder is het vanaf 6 uur in de ochtend hard werken. Ik heb vooraf nooit zo gezien hoeveel extra taken je er voor en na je werk bij krijgt. De dag starten met voeden, wassen en aankleden, ontbijt is een heel circus geworden, niet meer ff snel een broodje in de keuken naar binnen schuiven, en we hebben er ook honden bij, en dan moet ze naar de opvang. Tegen de tijd dat ik achter mijn bureau zit heb ik er al een paar uur op zitten ?
En ook als je thuis komt is het eten koken, het circus aan tafel, nog even spelen, wat ze na een opvangdag niet lekker zelfstandig doet, naar bed brengen zijn we wel een half uurtje mee bezig. En dan kom je 19.30 beneden, moet alles nog opgeruimd worden van het eten. Dus tussen 6 en 20 zijn we gewoon druk bezig op werkdagen.
Op thuis dagen hetzelfde maar dan is er nog een middagdutje en kun je huishouden een beetje combineren. Een jonge baby slaapt meer. Maar die van ons had daar ook heel veel hulp bij nodig. De eerste paar maanden sliep ze letterlijk alleen op mij. Of hooguit in de kinderwagen als ik ging lopen. En in slaap krijgen was na heel veel huilen en wiegen. Slapen doen ze 45 min en dan kun je weer starten met voeden en verschonen. In die tijd was ik gewoon non stop met een huilende of slapende baby bezig en had ik vaak geeneens tijd om te eten of te douchen. Maar ik had een lastige hoor, zat zelf ook vaak een potje mee te janken. Dat werd na 4 maanden ofzo wel veel beter en de routine bracht rust. Toen kon pappa ook meer zorg doen waardoor ik wel even naar vriendinnen kon, of even zelf naar buiten, een boekje lezen ofzo.
Leven met kleine kinderen is druk, veel werk, en je voelt je vaak gesloopt. Maar toch ben ik zwanger van de tweede want het is zo leuk ??