Hoezo liever bij Papa....???

Grappig die ontwikkelingsverschillen!

Vilmar's kussen gaan als volgt: hij kijkt je aan pakt je hoofd vast en doet zijn mond open : voila  een heerlijke natte kwijlzoen!  hihi
 
Ik moet toch zeggen dat onze dochter eigelijk altijd wel naar mij toe trekt.
Niet heel sterk, maar je ziet het wel!Als ik bijv weg ben sávonds dan legt me man
der op bed, en vaak begint ze dan echt te huilen en merk je gewoon dat ze het
niet fijn vindt dat ik er niet ben!Want als ik er op bed leg huilt ze vrijwel nooit!
Maarja ik ben ok de hele dag bij der, misschien schilt dat?

xxx
 
Ja, ik denk dat 't wel uitmaakt!

Wij werken allebei 4 dagen, en besteden bijna evenveel tijd met hem.
Toch ben ik bijv. makkelijker om Vilmar even alleen te laten, hij moet ook leren om alleen in de box te spelen zodat ik dingen kan doen. Mijn vriend doet dat zo weinig mogelijk zodat hij de hele dag met hem 'omzeult' !

Ach, je kunt nooit genoeg liefde krijgen denk ik maar!
 
Zolang ik werk is de aandacht van Lara prima tussen papa en mama verdeelt. Maar zodra ik langer dan een weekend vrij ben (zoals de afgelopen dagen) dan trekt Lara ineens heel sterk naar mij toe. Niet leuk voor m'n man, want zodra ik in d'r zicht kom wil ze niets anders dan naar mij toe. Maar goed, als ik morgen weer ga werken is het meteen weer in balans...
Ik denk ook dat die kleintjes fasen hebben waarbij ze meer naar mama of juist meer naar papa toe trekken; probeer maar zo geduldig mogelijk deze fase door te komen!
 
hey, en voel je niet schuldig over dat je het niet leuk vindt; het is gewoon een kutgevoel als je eigen kindje je een soort van "afwijst", terwijl je juist zo'n lieve moeder wilt zijn!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan