Ik ben benieuwd naar ervaring van mensen die de hond bij de bevalling hebben gehad zowel positief als negatief. het is de bedoeling dat ik thuis ga bevallen en we twijfelen of we de hond erbij betrekken of niet. We moeten overigens ook nog overleggen met de verloskundige.
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
hond bij de bevalling
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Hoi,
Wij hebben ook een hond. Ik ben 25 december bevallen van onze 2e dochter Jennifer en wij hebben onze hond gewoon laten lopen in het huis.
We hebben een rottweiler vrouwtje en het was voor haar de eerste keer dat ze een bevalling heeft meegemaakt. Ons oudste dochtertje was al een half jaar toen wij onze hond kregen.
Tijdens de bevalling wist ze eigenlijk niet zo goed wat ze moest doen. Ze liep telkens van de keuken in de gang de woonkamer in en dan maar snel weer terug naar de keuken. Ze was aan de ene kant heel nieuwschierig wat er allemaal gebeurde maar aan de andere kant vond ze het ook maar raar want het vrouwtje maakte af en toe van die rare geluiden. Op het moment dat Jennifer werd geboren lag ze in de keuken want zij hebben haar aangeleerd dat ze niet op de slaapkamers mag komen (wij wonen in een flatwoning).
Ik zelf heb het ook niet als hinderlijk ervaren dat ze af en toe kwam kijken bij me tijdens de weeen want dat kan natuurlijk ook gebeuren dat jezelf op dat moment de hond even niet om je heen kan verdragen.
Nadat Jennifer was geboren hebben we Tosca (onze hond) gelijk kennis laten maken met haar, ze snuffelde wat en ging lekker liggen slapen.
Aan de ene kant vind ze Jennifer heel interessant maar ja die spontane bewegingen zijn ook best wel eng hihi.
We hebben gelukkig nog geen jaloerse gevoelens gezien bij haar.
Wel is ze momenteel schijnzwanger maar daar hadden we ons al een beetje op voorbereid dat de kans groot was dat ze dit zou krijgen (ze is al eerder schijnzwanger geweest) hierdoor is ze extra waakzaam en beschermend maar niet hinderlijk.
(ze heeft er gelukkig niet echt last van zodoende dat de dierenarts ook zegt laat haar maar lekker eventuele behandeling kan alleen maar nadelig zijn voor de hond zelf)
Maarja dat kan ook bijna niet anders met alle andere luchtjes in huis hihi dat ze schijnzwanger is geworden.
De verloskundige was gelukkig niet bang voor honden dus die vond het geen probleem dat Tosca gewoon rondliep.
Ik zou gewoon met je verloskundige overleggen en kijken naar haar reactie als hun er geen probleem mee hebben en jij denkt nu ook dat je er geen probleem mee zal hebben wat houd je dan tegen.
Je kan altijd tijdens de bevalling je hond nog ergens anders in huis plaatsen waar ze niet bij je kan komen als je je hond ff niet om je heen kan hebben.
Succes!
Groetjes Anja.
Wij hebben ook een hond. Ik ben 25 december bevallen van onze 2e dochter Jennifer en wij hebben onze hond gewoon laten lopen in het huis.
We hebben een rottweiler vrouwtje en het was voor haar de eerste keer dat ze een bevalling heeft meegemaakt. Ons oudste dochtertje was al een half jaar toen wij onze hond kregen.
Tijdens de bevalling wist ze eigenlijk niet zo goed wat ze moest doen. Ze liep telkens van de keuken in de gang de woonkamer in en dan maar snel weer terug naar de keuken. Ze was aan de ene kant heel nieuwschierig wat er allemaal gebeurde maar aan de andere kant vond ze het ook maar raar want het vrouwtje maakte af en toe van die rare geluiden. Op het moment dat Jennifer werd geboren lag ze in de keuken want zij hebben haar aangeleerd dat ze niet op de slaapkamers mag komen (wij wonen in een flatwoning).
Ik zelf heb het ook niet als hinderlijk ervaren dat ze af en toe kwam kijken bij me tijdens de weeen want dat kan natuurlijk ook gebeuren dat jezelf op dat moment de hond even niet om je heen kan verdragen.
Nadat Jennifer was geboren hebben we Tosca (onze hond) gelijk kennis laten maken met haar, ze snuffelde wat en ging lekker liggen slapen.
Aan de ene kant vind ze Jennifer heel interessant maar ja die spontane bewegingen zijn ook best wel eng hihi.
We hebben gelukkig nog geen jaloerse gevoelens gezien bij haar.
Wel is ze momenteel schijnzwanger maar daar hadden we ons al een beetje op voorbereid dat de kans groot was dat ze dit zou krijgen (ze is al eerder schijnzwanger geweest) hierdoor is ze extra waakzaam en beschermend maar niet hinderlijk.
(ze heeft er gelukkig niet echt last van zodoende dat de dierenarts ook zegt laat haar maar lekker eventuele behandeling kan alleen maar nadelig zijn voor de hond zelf)
Maarja dat kan ook bijna niet anders met alle andere luchtjes in huis hihi dat ze schijnzwanger is geworden.
De verloskundige was gelukkig niet bang voor honden dus die vond het geen probleem dat Tosca gewoon rondliep.
Ik zou gewoon met je verloskundige overleggen en kijken naar haar reactie als hun er geen probleem mee hebben en jij denkt nu ook dat je er geen probleem mee zal hebben wat houd je dan tegen.
Je kan altijd tijdens de bevalling je hond nog ergens anders in huis plaatsen waar ze niet bij je kan komen als je je hond ff niet om je heen kan hebben.
Succes!
Groetjes Anja.
Als vk wil k geen loslopende dieren in de slaapkamer. Een hond kan onvoorspelbaar reageren als de vrouw pijn heeft en hij denkt dat de vk het bazinnetje pijn doet. De hond die mij gebeten heeft, alleen omdat ik even met de baby in mijn armen stond omdat de moeder een foto van mij met de baby wilde zal ik ook niet vergeten. En volgens de fam had hij nog nooit iemand gebeten. Ik moest toen een tetanusprik halen bij de huisarts en die zei dat hij altijd honden de kamer uitstuurt voor het geval dat.
Een collega van mij had een keer een kat op de slaapkamer. De baby werd geboren, zij stond even het kindje uit te zuigen en die kat is boven op het kind gesprongen. Een hele nare ervaring.
Een collega van mij had een keer een kat op de slaapkamer. De baby werd geboren, zij stond even het kindje uit te zuigen en die kat is boven op het kind gesprongen. Een hele nare ervaring.
Is goed om te weten. Gelukkig is onze kat niet zo'n allemans vriend en verdwijnt hij snel naar het raampje in de badkamer als er vreemden in het huis rondlopen. Dus ik vermoed dat we hem de hele bevalling niet zullen zien en pas weer verschijnt als iedereen het huis heeft verlaten en moch hij toch voor onrust zorgen dan zal mijn vriend hem wel naar z'n ouders brengen denk ik. En ja, de kat hoort er bij ons toch wel bij... Ik neem het risico dat hij misschien boven op ons kindje springt dan maar voor lief en als de vk er niet bij is er nog altijd een risico dat dat gebeurt. Zo lang wij er bij zijn kan er niet veel misgaan denk ik zo en de babykamer mag hij toch niet in.
groetjes,
ietske
groetjes,
ietske
Helemaal met de verloskundige eens! Je hoort het dus hoe honden kunnen reageren, ook al hebben ze nog nooit iemand gebeten en ook al denk je je eigen hond te kennen. Zo ´n situatie kan bedreigend zijn en hun instinct zegt het bazinnetje te beschermen.
Ook bij katten weet je het maar nooit, hoewel dat misschien wat mindere risico met zich mee draagt, zou ik dat ook helemaal willen uitsluiten.
Ook bij katten weet je het maar nooit, hoewel dat misschien wat mindere risico met zich mee draagt, zou ik dat ook helemaal willen uitsluiten.
Hoi,
Wij hebben een Berner Sennerhond en ik ben afgelopen oktober bevallen van ons tweede kindje. Toen de eerste Lotte werd geboren was Balou (de hond) 3 maanden oud en heeft er nie veel van meegekregen, omdat ik naar het ziekenhuis moest en ze gewoon in haar bench zat. Toen we 2 dagen later thuis kwamen begroette ze ons enthousiast en was helemaal gek van Lotte.
Nu ik afgelopen oktober ben bevalling (ze is nu net 2 jaar de hond) en was de hele avond al nie bij mij weg te slaan....snapte nie waarom....maar dat werd me om 21.30u duidelijk. De weeën begonnen en ze werd steeds zenuwachtiger en ging maar bij mijn voeten liggen, nie handig met rugweeën maar ja ze bedoelde het goed.
Omdat ik naar de praktijk moest (omdat manlief en vroedman elkaar nie begrepen dat het om weeën gingen grrrrrrr) en weer terug kwam waren de weeën nog heftiger en om de 2 min.
Balou was nu helemaal nie meer bij mij weg te slaan en mijn man heeft haar maar aandacht gegeven en bij mij vandaag weten te houden. Wat wilde ze me graag likken en troosten.
Toen ben ik gaan douchen en nog geen kwartier later is nog net op ons bed geboren in bijzijn van de vroedman (die hem aan kon pakken)....ons manneke Jozua.
Omdat onze hond ook nie boven mag komen was hij gewoon in de kamer.
Vanaf dat moment is ze onzettend gaan kwijlen........toen de vroedman beneden alle gegevens opschreef was ze nie van zijn zij geweken zo van jij hebt iets gedaan maar ik weet niet wat maar het zit wel goed!!!!.
De volgende avond zei gj ... Balou kwijlt zo en ik zei dan moet Jozua naar beneden om kennis te maken.
Balou heeft hem direct geaccepteerd en hield spontaan op met kwijlen. De kraamhulp zei al ik dacht dat hij dat standaard deed (nou gelukkig nie bah).
Maar sinds Jozua er is is ze gigantisch waaks geworden en blaft nu op alles...voorheen alleen om de deurbel, maar nu om elke geluidje.......grappig om te zien hoe ze ons beschermd (maar ja ze heeft een grote waffel en een heel klein hartje....mijn man zei al je geeft haar een plakje worst en ze nemen de inboedel mee).
Maar ik ben het er inderdaad mee eens dat je een hond of kat niet bij de bevalling aanwezig moet laten zijn.....je weet nooit hoe ze daarop reageren en ja ze beschermen altijd het eigen volk en de vk is dan toch een indringer hé.
Groetjes van Mieke
Wij hebben een Berner Sennerhond en ik ben afgelopen oktober bevallen van ons tweede kindje. Toen de eerste Lotte werd geboren was Balou (de hond) 3 maanden oud en heeft er nie veel van meegekregen, omdat ik naar het ziekenhuis moest en ze gewoon in haar bench zat. Toen we 2 dagen later thuis kwamen begroette ze ons enthousiast en was helemaal gek van Lotte.
Nu ik afgelopen oktober ben bevalling (ze is nu net 2 jaar de hond) en was de hele avond al nie bij mij weg te slaan....snapte nie waarom....maar dat werd me om 21.30u duidelijk. De weeën begonnen en ze werd steeds zenuwachtiger en ging maar bij mijn voeten liggen, nie handig met rugweeën maar ja ze bedoelde het goed.
Omdat ik naar de praktijk moest (omdat manlief en vroedman elkaar nie begrepen dat het om weeën gingen grrrrrrr) en weer terug kwam waren de weeën nog heftiger en om de 2 min.
Balou was nu helemaal nie meer bij mij weg te slaan en mijn man heeft haar maar aandacht gegeven en bij mij vandaag weten te houden. Wat wilde ze me graag likken en troosten.
Toen ben ik gaan douchen en nog geen kwartier later is nog net op ons bed geboren in bijzijn van de vroedman (die hem aan kon pakken)....ons manneke Jozua.
Omdat onze hond ook nie boven mag komen was hij gewoon in de kamer.
Vanaf dat moment is ze onzettend gaan kwijlen........toen de vroedman beneden alle gegevens opschreef was ze nie van zijn zij geweken zo van jij hebt iets gedaan maar ik weet niet wat maar het zit wel goed!!!!.
De volgende avond zei gj ... Balou kwijlt zo en ik zei dan moet Jozua naar beneden om kennis te maken.
Balou heeft hem direct geaccepteerd en hield spontaan op met kwijlen. De kraamhulp zei al ik dacht dat hij dat standaard deed (nou gelukkig nie bah).
Maar sinds Jozua er is is ze gigantisch waaks geworden en blaft nu op alles...voorheen alleen om de deurbel, maar nu om elke geluidje.......grappig om te zien hoe ze ons beschermd (maar ja ze heeft een grote waffel en een heel klein hartje....mijn man zei al je geeft haar een plakje worst en ze nemen de inboedel mee).
Maar ik ben het er inderdaad mee eens dat je een hond of kat niet bij de bevalling aanwezig moet laten zijn.....je weet nooit hoe ze daarop reageren en ja ze beschermen altijd het eigen volk en de vk is dan toch een indringer hé.
Groetjes van Mieke
Hai hai,
Ik heb vandaag maar eens met mijn vk overlegd tijdens de controle. Zij is van mening dat huisdieren er gewoon bij horen en als ze vervelend worden, te waaks, of in de weg lopen, pas dienen te worden verwijderd van het toneel.
Ik denk dat het gewoon ook erg belangrijk is oe de vk op je dier reageert. Ik zou graag ook niet bevallen met een hond in mijn omgeving en ook geenbevalling willen begeleiden met een in mijn burt, gewoon omdat ik er doodsbang voor ben. En en angstige vk lijkt me nou niet echt een gunstige invloed hebben op het bevallingsproces.
Maar goed er zijn nou eenmaal rassen honden die wat agressiever zijn aangelegd ook al hebben ze nooit eerder een vlieg kwaad gedaan in dez nieuwe situatie kunnen ze door de andere luchtjes zo van gedacht veranderen en een hap uit delen. Maar ik denk dat eigenaren van dobermansen rotweilers ed dat zelf ook wel weten.
groetjes,
Wietske
Ik heb vandaag maar eens met mijn vk overlegd tijdens de controle. Zij is van mening dat huisdieren er gewoon bij horen en als ze vervelend worden, te waaks, of in de weg lopen, pas dienen te worden verwijderd van het toneel.
Ik denk dat het gewoon ook erg belangrijk is oe de vk op je dier reageert. Ik zou graag ook niet bevallen met een hond in mijn omgeving en ook geenbevalling willen begeleiden met een in mijn burt, gewoon omdat ik er doodsbang voor ben. En en angstige vk lijkt me nou niet echt een gunstige invloed hebben op het bevallingsproces.
Maar goed er zijn nou eenmaal rassen honden die wat agressiever zijn aangelegd ook al hebben ze nooit eerder een vlieg kwaad gedaan in dez nieuwe situatie kunnen ze door de andere luchtjes zo van gedacht veranderen en een hap uit delen. Maar ik denk dat eigenaren van dobermansen rotweilers ed dat zelf ook wel weten.
groetjes,
Wietske
hoi,
ik zou het ook niet doen.... ik ben het helemaal met vk eens dat dieren hoe lief ze ook zijn onberekenbaar zijn in vreemde en voor hun soms angstige situaties.
als jij heel erg pijn hebt voelenzij dat heel erg aan en dat is voor hun heel erg ze weten niet meer wat ze moeten doen, dat bevestigd het laatste heel lieve verhaal over een bevalling met de hond erbij ook, het arme beest wist niet meer waar hij het zoeken moeste nging ervan kwijlen, dat is toch zielig voor zo', beest?
het laatste berichtje van wiepwiep wil ook ook tegenspreken, jeetje alsof mensenmet een dobberman en rottweiler op moeten passen, er worden meer kinderen gedood en gebeten door goldenretrievers dan door wat vor ander soort hond!!!!!dus de soort maakt helemaal niet uit. een dier is een dier, hoeveel we er ook van houden ze blijven onberekenbaar!
gr brenda
ik zou het ook niet doen.... ik ben het helemaal met vk eens dat dieren hoe lief ze ook zijn onberekenbaar zijn in vreemde en voor hun soms angstige situaties.
als jij heel erg pijn hebt voelenzij dat heel erg aan en dat is voor hun heel erg ze weten niet meer wat ze moeten doen, dat bevestigd het laatste heel lieve verhaal over een bevalling met de hond erbij ook, het arme beest wist niet meer waar hij het zoeken moeste nging ervan kwijlen, dat is toch zielig voor zo', beest?
het laatste berichtje van wiepwiep wil ook ook tegenspreken, jeetje alsof mensenmet een dobberman en rottweiler op moeten passen, er worden meer kinderen gedood en gebeten door goldenretrievers dan door wat vor ander soort hond!!!!!dus de soort maakt helemaal niet uit. een dier is een dier, hoeveel we er ook van houden ze blijven onberekenbaar!
gr brenda