Hormonen aahhhggr!

Hoi meiden,

Pluk, jij net weer uit de dip, ik zit sinds vanavond weer lekker in de dip...
Ik merk dat m'n ongi er aan zit te komen en dat m'n hormonen deze keer extra sterk opspelen. Manlief en schoonouders konden niks goed doen vanavond. Ik werd ook erg verdrietig terug in de auto toen ik dus merkte dat ik me er steeds meer alleen in voel staan en dat doet juist zo'n pijn.
Iedereen leeft best goed mee maar echt begrijpen doen ze het toch net niet.
Ach ik hoef ook niks uit te leggen aan jullie!

Het is die verdomde onmacht waar ik dan weer mee worstel en alle frustratie die er dan weer opnieuw uitkomt. Fijn dat ik dit effe van me af kan schrijven dat lucht op. pffftt
lfs. saddy Suus
 
he suus,
ja ik herken dat wel ja, dat je je er zo alleen in kan voelen. Vooral als je je heel depri voelt (hormonen...) dan lijkt t nog meer alsof andere mensen er maar luchtig over doen.
ook toen mn vriend een aantal weekenden weg was, voelde t alsof hij er helemaal niet mee bezig was en me niet steunde. nou ja, ik weet wel beter maar vooral op dit soort momenten is t belangrijk dat je man er voor je is...want vooral andere mensen daarnaast kunnen t moeilijk echt begrijpen denk ik.
op van die momenten dat mensen eigenlijk alleen maar verkeerde dingen zeggen probeer ik niet zo veel mensen te zien...of is dat nou weer de verkeerde manier om er mee om te gaan? t is ook niet altijd mogelijk, maar ik merk wel dat mensen t accepteren dat ik er niet ben als ik me slecht voel. ik hoop dat je vandaag lekker met je man/vriend iets fijns kan doen. dat helpt mij altijd goed, te voelen dat hij er voor me is en iets leuks te doen (weg van thuis) met iemand die je begrijpt. lekker met zn tweetjes. moet je wel wat regen trotseren...ik hoop vandaag eigenlijk ook een gezellig autoritje te maken of in de stad iets leuks te doen. dan ben ik wel heel verwend want gisteren ook al gezellig de stad in geweest met zn tweeen. ons veel te veel vol zitten gieten in t zonnetje op een heerlijk terras...en daarna samen gegeten met een kaarsje erbij. lijkt t je wat?
ik heb mn tempverhoging trowens ook te pakken en door jou advies vrijdagavond ook nog geklust. voor de zekerheid zeg maar... t is wel grappig, heb jij dat ook, dat je dan eerst DE DAGEN verplicht klust en dan als t eigenlijk niet meer nodig is t meteen daar achter aan voor de lol doet...stom he?
He Suus, ik hoop dat je snel weer uit je dipje komt. die hoort er bij moet je maar denken. t is een soort verplichting elke maand en hij gaat gewoon weer over (dat geloof ik ook nooit...) en de mensen om je heen leven echt met je mee, dat weet ik zeker! dat voel je binnenkort ook vast wel weer.
sorry dat ik tegenwoordig zo lang van stof ben...
veel liefs, lis
 
Hoi Lis,

Dank je wel voor je fijne reactie. Het voelt goed om te lezen dat je het ook herkent en me probeert op te beuren. Misschien moeten we idd maar iets leuks gaan ondernemen. Toch maar naar die swingende Braziliaanse band in het bos dan maar.
Jullie hebben het ook erg leuk gehad zo te lezen!

In je vorige berichtje schreef je over die tussentijdse bloeding van dinsdag, ben je inmiddels een beetje aan dat idee gewend dat dat vaker kan voorkomen? Lijkt me raar om aan te wennen overigens. Gelukkig zijn er van die mini-inlegkruisjes voor 'just in case'. Je schreef ook dat je je verhaal op je werk niet kwijt kunt, is er daar helemaal niemand die het weet? Dat moet voor jou dan ook niet fijn zijn, alle afspraken regelen enzo zonder dat iemand het merkt? En geen vertrouwenspersoon om even te vertellen...

Heb je ook het gevoel dat je die kuur zoladex die je de afgelopen 3 maanden hebt gehad ook de rust geeft die het zou moeten geven of is dat nu te vroeg om te kunnen zeggen?
En hoe voelt dat jaar dat jullie het nu zelf moeten proberen voor jou? Ik hoop voor je dat je het gevoel van berusting over je krijgt, dan komt de hele kinderwens ook wat verder weg te staan en lukt het misschien zomaar! Maar ook dat heeft tijd nodig. Ik herken het van mezelf toen ik een half jaar niet op dit forum was ivm het grote loslaten. Het zijn toch van die fasen steeds, soms gaat het beter soms ook weer helemaal niet. De woelige baren van een vrouw met kinderwens, zal ik maar zeggen.

Ik vind het wel fijn hoor dat je zo lang van stof bent. Gezellig!

Tot snel,
liefs van Suus
 
Hoi Suusje,

Wat erg meid voor je, maar zoals je wel weet hoort het er allemaal bij, en de meiden van het forum hebben nu de gelegenheid om wat voor je terug te doen. Ik begrijp je helemaal, het gevoel of je alleen worstelt met dit oneerlijk gedoe.Mannen gaan er anders mee om merk ik wel.en mensen kunnen heel goed zeggen'Ik vind het zo erg voor jullie" Maar ze weten niet hoe het voelt( gelukkig maar hoor...) Maar vergeet niet suus dat er achter regen zonneschijn komt. En dat je andere dingen in het leven moet denken die wel hel leuk zijn. Probeer daar even je aandacht op te vestigen( is moeilijk I Know) maar het helpt een beetje.

Ik hoop dat het wel wat beter met je gaat! En hoop snel weer wat van je te lezen.

Veel liefs Ang..

 
Hee Angje,

Thanks voor je peptalk. Het klopt wat je schrijft, ik weet het ook wel en kan me er meestal ook wel goed bij neerleggen, maar deze keer minder.

Ook mijn man beleeft alles heel anders dan ik en dat bevestigde gisteren idd nog even extra het gevoel van er alleen in staan. Voor hem is het ook niet altijd even makkelijk en hij is echt een grote lieverd die ik nooit meer kwijt wil! Sterker nog ik wil hem zoo graag met z'n kindje in z'n armen zien dat het me pijn doet.

Ik heb net een nieuwe bachspray gekocht dus die zal me wel helpen en lekker naar de Braziliaanse band in het bos werkt ook wel goed als afleiding! Wat je zegt ik richt me wel op de positive things of life.

Hoe gaat het eigenlijk met jou, jij bent zo sterk de laatste tijd, geeft iedereen maar peppietalk! Maar hoe gaat het met kokkie zelf??!!

lfs. Suus
 
Hoi Suus, ik begrijp je ontzettend goed, die gevoelens die jij omschrijft en deze laatste berichtjes zijn ook precies mijn gevoelens. Op het moment ook last van mijn hormonen (eisprong) en manlief kan ook weinig goed doen, en begrijpt me ook gewoon niet. (ik weet niet of ik mezelf zou begrijpen als hij mij was) Ik voel me op het moment ook gewoon kl**e. Kan niet uitleggen waarom? Gezellige peptalk houd ik voor jou he! Sorry hoor meis, maar ben even zelf niet in the mood, om je op te vrolijken.

Liefs Molly.
 
he Suus,
dat klinkt leuk, braziliaanse band in bos. ik wilde zelf lekker gaan tennissen maar er is een toernooi en de auto is ook een beetje aan t sputteren dus nu heb ik een beetje de balen er van...dat gaat tegenwoordig wel veel te makkelijk bij mij, maar daar wordt aan gewerkt!
Er is wel 1 collega aan wie ik wat dingen kwijt kan, dat is wel heel fijn ja. ik zeg dan maar dat ik een controle van die operatie heb als ik naar t ziekenhuis ga en als ik dan zeg dat t goed ging krijg ik van die domme dingen als: 'dus je bent nu weer helemaal genezen verklaard' maar dat komt natuurlijk ook doordat ik niet alles vertel...maar ik vertrouw diegene gewoon echt niet en heb slechte ervaringen met hem, moet eigenlijk iets anders gaan zoeken...pfffffff
over dat bloedverlies: ik heb dat een tijdje geleden nog veel erger gehad alleen zag t er nu anders uit, misschien omdat er toch wat is veranderd in mn buik???? daarom schrok ik eigenlijk. maar t bleek toch hetzelfde te zijn. misschien had ik t toch toen moeten laten behandelen, maar t wordt steeds minder, dus wie weet is t over een paar maanden weg. ik ben er dus wel aan gewend en heb altijd van alles in de tas...
ik heb niet echt rust gekregen van de zoladex, vertrouw er niet zo erg op dat t heeft geholpen. ben sinds die periode eigenlijk een beetje overspannen (t was in combinatie met mn werk erg zwaar)
Maar ik vind t wel heel fijn dat we t nu ' gewoon' kunnen proberen en niet meteen ivf hebben, dat geeft toch nog meer stress dan gewoon de nod-stress. mocht t nog nodig zijn hoop ik daar tegen die tijd klaar voor te zijn. ik kan bij jou wel merken dat je rustiger bent, en dat heeft denk ik wel met die fases te maken. een jaar geleden zou ik hebben gedacht dat ik helemaal in zou storten als ik dit zou meemaken. nou, een rots in de branding ben ik niet en t gaat niet zo heel goed, maar ik lig niet thuis de hele dag in bed...je merkt dat alles dat komt enigszins went, je stelt je er op in, maar dat kost wel tijd en er zijn veel dipjes.
ik heb trouwens die bachdruppels gekocht maar vergeet steeds zon druppelflesje te zoeken. (om te mengen als een echte toverkol) waar haal jij die vandaan? ik wil t toch wel ns proberen...prettig dagje nog, maar je bent waarschijnlijk al weg...groetjes lis
 
lieve suus,

wat je schrijft: dat je je vent zo graag met zijn kleine op de arm wilt zien dat het je pijn doet....

kwordt er stil van....ook omdat ik dat gevoel zogoed begrijp!! ik denk wij allemaal wel maar toch....

ik wil je ook nog ff zeggen dat ik je een heel sterke vrouw vind!!
je bent al (wat ik las) 3 jaar bezig....jeetje....en het meerendeel van de tijd ben je positief ingesteld! mijn complimenten hoor!!

sorry als ik je niet de pep-talk kan geven die je nu op het moment misschien nodig hebt ook al zou ik dat graag willen maar ik weet niet zo goed wat ik je moet zeggen om je een beter gevoel te geven!
misschien is het een schrale troost te weten dat we aan je denken, zoals jij ook vaak aan ons denkt!!

xx kimpansee
 
Terug
Bovenaan