hormonen.

[Juul tje]

O ja Kluun. Gelukkig zei mijn partner dat Kluun het zo enorm aangedikt had dat ik best mee viel. 
Hebben allebei enorm om dat boek moeten lachen. 
Succes met de hormonen. Ik heb er soms wel last van maar gelukkig niet zo erg als in het boek. En als ik het wel even heb dan zeg ik alvast van tevoren dat ik weet dat ik onredelijk ben, er nu niets aan kan doen, en dat we het er misschien later even over moeten hebben. 

 

[Noorw]

Ik ben nu 19 weken zwanger en herken dit heel goed. Heb ook kluun gekocht voor mijn man, maar hij heeft er nog geen letter in gelezen helaas... Ik heb hem zelf wel gelezen, vond hem erg leuk!
Ik kon ook om het minste of geringste overstuur raken en mijn man reageerde dan meestal een beetje ongeduldig, omdat ik niet uit kon leggen wat er was. Dus daardoor werd ik helemaal verdrietig en bang dat hij boos was ofzo (hij is echt noooooit boos). Een keer over gehad dat ik op zo'n moment eigenlijk nodig heb dat hij me gewoon even knuffelt enzo. Dat doet hij nu wel en dat helpt enorm. Voel me dan meteen weer zo geliefd en "begrepen" (ook al snapt hij er natuurlijk niks van haha). Zou niet graag een man zijn in de omgeving van een hormonale vrouw haha. 

 

[Mapletown]

Hi! Hier ook enorm last van maar eigenlijk pas sinds 20 weken ( ben nu 22 weken).
Om het minste of geringste kan ik over de emmer raken en de kleinste dingen blijven nachten lang in mn hoofd rondspoken. Mn buurvrouw is even ver en zei ook dat het bij haar nu pas begint. We hopen beiden dat het snel voorbij is. Wat voor mij dit weekend na een rotdag heel erg heeft geholpen is dat ik mezelf echt heb gedwongen om met iemand even iets leuks te gaan doen, ook al had ik daar geen behoefte aan. Het scheelde heel veel om gewoon even met iets anders bezig te zijn. Hoop dat deze periode niet te lang duurt, maar zal zeker eens kluun aanschaffen. Misschien verzacht dat de pijn bij vriend lief ;-)

 

[Mapletown]

Hi! Hier ook enorm last van maar eigenlijk pas sinds 20 weken ( ben nu 22 weken).
Om het minste of geringste kan ik over de emmer raken en de kleinste dingen blijven nachten lang in mn hoofd rondspoken. Mn buurvrouw is even ver en zei ook dat het bij haar nu pas begint. We hopen beiden dat het snel voorbij is. Wat voor mij dit weekend na een rotdag heel erg heeft geholpen is dat ik mezelf echt heb gedwongen om met iemand even iets leuks te gaan doen, ook al had ik daar geen behoefte aan. Het scheelde heel veel om gewoon even met iets anders bezig te zijn. Hoop dat deze periode niet te lang duurt, maar zal zeker eens kluun aanschaffen. Misschien verzacht dat de pijn bij vriend lief ;-)

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Zeer herkenbaar! 
Daar naast ben ik ook nog eens gestopt met anti-depressiva (ivm de zwangerschap) wat dus in combinatie met de hormonen niet altijd voor gezellige situaties zorgt (ik ben nu bijna 13 weken). 
Dingen die in het verleden zijn gebeurd en waar ik toen wel mee kon dealen komen nu naar boven en ik word er helemaal gek van, en mijn vriend van mij. 
Het is nu zelfs zo erg dat ik om hulp heb gevraagd bij de huisarts; heb nu wekelijks gesprekken met een GGZ medewerker in de praktijk. 
Ik heb gelijk toen ik wist dat ik zwanger was het boek van Kluun gekocht voor mijn vriend maar helaas wil hij het maar niet lezen -"komt nog wel"- terwijl er juist ook voor NU zo veel handige tips in staan. 
Wat voor mij wel help is bezig blijven, jezelf niet de tijd geven om te gaan zitten malen. Ga leuke dingen doen voor jezelf; in je eentje, met vriendinnen, of quality time met je partner. 
En forceer ook niet het 'samen tijd door brengen'. Ik zou mijn partner op het moment het liefst 24/7 rond mij hebben maar dit zou alleen maar voor nog meer conflicten zorgen. En als hij dan eenmaal weg is om voor zichzelf wat te doen is het ook erg fijn om tijd voor jezelf te hebben.
En als je negetieve gedachtes hebt; krop ze ook niet op! Praat er over, schrijf ze op, doe er iets mee. Maar als je ze in je hoofd laat zitten en er over blijft malen wordt het alleen maar erger. Probeer het ook te relativeren.