HSG trauma

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi Damens,

Ik moet echt even mijn verhaal kwijt, ik heb gister mijn HSG gehad en dicht was een echte nacht merrie. Ik wil er wel even bij zeggen dat alles wat ik nu ga vertellen niet bedoelt is om jullie angstig te maken maar ik moet dit gwoon even kwijt.

Ik was al heel erg bang voor wat er komen zou gaan, maar goed om 14.00 moest ik in ziekenhuis zijn en mocht 2x naproxen innemen tegen de pijn. Ik had twee hele lieve gynecologen die mij zouden helpen bij het onderzoek. Ze stellde me erg gerust en vroegen of mijn man zeker wist of hij erbij willde zij omdat het vaak geburt is dat er mannen flauw vielen.

Nou daar mocht ik gaan liggen dan ijskoude handen en voeten ze vertelde elke stap die ze ging doen. Toen ging die soort van eendenbek naar binnen en kreeg ik een klem aan de binnenkant van mijn baarmoeder.Dit was al heel pijnelijk en de tranen schoten in mijn ogen. In totaal had ik ongeveer 5 instrumenten aan me bundelen en god mag weten waarvoor dit allemaal dienden. Toen ik heel even was bij gekomen riep ze de rontgen meneer erbij voor het maken van de foto's. Ze waarschuwde me dat ze zo de vloeistof ging spuiten en dat dit even vervelend kon zijn. Ik heb nog nooit zo een pijn gevoeld ik heb het uigegegilt van de pijn en ik kon gewoon niet meer ik voelde de slang van links naar rechts gaan en op dit moment lopen de tranen weer over me gezicht als ik denk hoeveel pijn het deed. Ze konden het niet goed zien en vermoedelijk zaten ze dicht. Het moest nog een keer met meer vloeistof om het nog 1x te proberen. Nee ik wilde niet meer, maar toen me man op me ingesproken had liet ik het toch maar toe. Anders moet ik terug komen. Nog meer pijn erbij, de tweede keer was nog erger maar duurde wel korter.

Toen alles klaar was bleek mijn eilijders schoon te zijn. Maar toen viel mijn man flauw. Hij is normaal altijd heel sterk en had al veel meegemaakt met mij in het ziekenhuis, maar om zijn vrouw zoveel pijn te zien lijden was te veel voor hem. ook was het erg warm en had hij een veel te zwaar lood schort om. Daar lag ik dan met een pijnelijke doos en half naakt op de brancar terwijl er dokers binnen werden geroepen om mijn man op een brancar te leggen. Ik kon nog net zijn hoofd vasthouden anders was hij van mijn brancar gevallen. ik kon op dat moment erg rustig blijven. Maar nu komt alles eruit. Wat normaal een onderzoek van 10 minuten moest zijn duurde bij mij door al het gedoe 1,5 uur. Ik was misselijk en kon haast niet lopen.  Ik heb nu nog  veel last van napijn en moet nog steeds pijnstillers innemen. Ook verlies ik nog bloed, en doet lopen nog pijn.Ik weet niet of dit normaal is maar denk dat ik maandag nog even het ziekenhuis ga bellen.

Het was echt een trauma voor mij en voel me heel erg emotioneel. ik heb steeds flits beelden die weer naar die pijn gaan en het moment dat mijn man wegviel. ik neem hem niets kwalijk het was echt heel zwaar en ook voor hem werdt de spanning te veel van alles. Gelukkig hoef ik de komende drie maanden niet meer naar het zieknhuis en kunnen we evn bijkomen van deze ellenden.

Liefs van Mariska en sorry voor het lange verhaal
 
Hoi Mariska,

Wat vervelend dat het zo'n nare ervaring voor je was.

Ik heb zelf een HSG in 2003 gehad. Ik vond alleen het moment dat ze de vloeistof inspoten even vervelend, maar verder heb ik er helemaal geen last van gehad.

Het is allemaal al vervelend genoeg, dus zo'n nare ervaring kun je er dan eigenlijk helemaal niet bijhebben. Gelukkig waren de eileiders wel open, dat is dan tenminste postitief.

Ik hoop dat je het vlug kunt vergeten en wens je veel sterkte.

Liefs Sanneke
 
He hoi,

Jep voor sommige vrouwen is het erg gevoelig. Ook bij mij was het zeeer gevoelig......ik herken je verhaal helemaal (enkel viel mijn man niet flauw).

Ik voelde me helemaal van de waps maar was wel enorm blij dat alles er goed uitzag. Even een paar dagen rustig aan gedaan en wat pijnstillers geslikt. Het was een ware marteling. Goed dat je het even van je afschrijft. Balen voor je dat je ook bij dat kleine groepje vrouwen hoort. Maar goed dat je het niet van tevoren wist........

Sterkte ermee

Veel liefs
Sjan
 
Hoi mariska,

wat ontzettend akelig dat je er zoveel last van hebt gehad. En dat het ook zolang duurde. En dat onprettige gevoel van half naakt op die tafel liggen herken ik ook zo. Vond dat verschrikkelijk. En dan kan je ook nog niks doen op het moment dat je man flauw valt.

Wat zul jij een rot dag hebben gehad (en ja je man ook want het is niet niks je vrouw te zien pijnlijden, had hij nog wel mazzel dat ie niet hoefde te voelen).

Nou doe het rustig aan, gaat het ondertussen wel weer, of hebt je nu ook nog veel pijn?

Heel veel sterkte en voorlopig heb je het ergste weer gehad


Groetjes Belle
 
Hoi lieve meiden,

Ik heb soms nog wel vlagen van pijn maar gelukkig gaat het wel weer. ik was wel enorm opgelucht dat alles goed was. Wel heb ik nog veel emoties die ik moet verwerken het was best allemaal er heftig. maar ja gelukkig heelt tijd alle wonden. Bedankt voor jullie begrip.

Liefs van Mariska
 
Dit is precies mijn verhaal. Het is gewoon een klote onderzoek!! Het deed meer pijn dan de punctie bij ivf vond ik!
Bij mij zat de boel dicht en ze bleven maar pompen. Uiteindelijk is er operatief 1 eileider opengemaakt en die andere is verloren gegaan. Ik ben met die ene open eileider wel een keer spontaan zwanger geraakt na de hsg dus het is wel ergens goed voor!!! En dan te bedenken dat we slecht zaad, vijandig slijm ed hadden. Je bent nu tijdelijk extra  vruchtbaar dus hopenlijk krijg je er iets moois voor terug zodat je de pijn snel bent vergeten.

gr.Ing
 
nou Mariska,


Een heel avontuur... Wat moet je toch allemaal doorstaan meid....
Oneerlijk hoe het leven in elkaar steekt he...

Je hoort vaak dat mensen extra vruchtbaar zijn na een HSG. nou, dat zou echt super mooi zijn... ik hoop voor je dat dit voor jou ook geldt.

succes enne ik duim voor je
liefs,
mama Peet
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan