He Anies,
Ik heb anderhalve maand geleden een HSG gehad.
Ik wil je wel vertellen hoe het bij mij ging en hoe het voelde, maar wil van te voren duidelijk aangeven dat dit heel erg verschillend is per persoon. Mijn zusje werkt in het ziekenhuis en assisteert bij dit soort onderzoeken en ik vroeg dus aan haar hoe het ging en wat je voelt. Zij zei me dat ze wel wilde vertellen hoe het ging, maar niet kon vertellen hoe het voelt. De ene vrouw ligt huilen en schreeuwend van de pijn op de tafel, de ander voelt niets.
Nou, ik moest op een tafel gaan liggen, helemaal met mijn billen aan het einde. Er werd een eendebek ingebracht (koud). Ze begonnen met me van binnen schoon te maken (zoals de gyn dat noemde) met jodium (au, prikt) en daarna met natte en toen met droge gaasjes. Toen moest ze met een tang mijn baarmoeder vastpakken omdat die wat naar achteren gekanteld ligt. Dat kan geen kwaad, maar ze moest er dus even aan trekken en dat deed heel even heel erge pijn. Toen bracht ze een slangetje in met een ballonetje eraan wat daarna opgeblazen werd om wat ruimte te krijgen. Dat gaf een vervelend drukkend gevoel. En toen kwam het slangetje met de contrastvloeistof. Daar voelde ik dan weer weinig van. Toen moest ik hoger op de tafel gaan liggen, onder het rontgenapparaat. Dat was wel even lastig en pijnlijk. Ook moest ik toen hoesten en op mijn zij rollen om de contrastvloeistof beter te laten verspreiden en dat deed weer heel erg veel pijn. Ga maar eens hoesten met al die klemmen en slangen e.d. Want die klem zat nog steeds aan mijn baarmoeder
Ik kon mooi meekijken op het scherm en je zag idd heel goed de contrastvloeistof door de eierstokken en zo gaan.
Naderhand voelde het van binnen allemaal wat gekneusd aan zal ik maar zeggen. Er werdt me op het hart gedrukt om na het onderzoek echt rustig aan doen, niet te veel lopen, niet te zwaar tillen, niet te lang staan want dan krijg je weer meer pijn en omdat ze flink aan mijn baarmoeder moest trekken zijn die spieren enzo allemaal wat opgerekt en gekneusd.
Al met al is het, nu ik er zo op terug kijk, me toch echt meegevallen! Het hele onderzoek duurt ongeveer een kwartiertje waarvan je alleen de eerste helft even veel pijn hebt.
Gelukkig was mij bij alles goed, geen verstoppingen of verkleving.
Ik zou je aan willen raden om je man of iemand anders mee te nemen naar het onderzoek. Mijn man heeft de hele tijd bij me gestaan en ik heb zijn hand af en toe echt even fijn geknepen....
Nou meid, ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt. Neem vooraf de pijnstiller en schroom niet om dat naderhand ook nog te doen. Doe het daarna even rustig aan! Maak je niet te druk of te zenuwachtig, het valt al met al echt allmaal wel mee!
Heel veel succes!!!
Liefs Ellen.
