<p>Hallo lieve leden.. graag zou ik tips willen krijgen over mijn kleine meid van 10 weken.. sinds 3-4 weken huilt ze overdag heel vaak , kan haar op geen enkele wijzen troosten.. ook tot savonds laat . Heb alles al geprobeerd maar voel me gewoon machteloos worden. Morgen heb ik ook een afspraak bij de osteopaat om te kijken of er iets dwars zit bij haar.. nu was ze met de geboorte ook een sterre kijkertje en maar heel klein zo 2022 gram bij 38,5 week.. nu ben ik benieuwd of er meer mamas zijn met huil baby of een huilbaby hebben gehad.. en wat ze er tegen gedaan hebben want ik weet me geen raad meer.. bij fam langs of visite is nu ook een no go omdat ze maar niet te stillen is</p><p> </p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Huil baby
- Onderwerp starter Gebruiker10186642
- Startdatum
Wat is dat zwaar hè! Mijn eerste heeft ook heel veel gehuild. De osteopaat heeft bij ons toen wel wat geholpen. Het was niet opgelost maar wel minder. Wat bij ons hielp was veel rondlopen en ‘hupsen’. Ik hield hem rechtop tegen mij aan en hupse hem dan een beetje op en neer. en owee als ik te snel ging zitten, het kwam heel nauw allemaal; het tempo, de duur voorbij ging zitten. Soms met oordopjes met muziek oid in om mezelf af te leiden (en zo rustig te blijven). Later hiel ook de draagzak, maar dat was pas na de 3 maanden. verder heb ik juist ook hulp van (schoon)ouders ingeschakeld. Dan ging ik op de koffie en konden zij even rondsjouwen.namen ze hem mee voor een wandeling (maxi cosi ging bij ons beter dan de bak). Of kwamen ze langs zodat ik even rustig kon douchen. Als het enigzinds gaat is dat mijn beste advies... dan kun je zelf even bijtanken voor een volgende ronde.
Verder wil ik alleen maar zeggen dat je het super doet! Je bent er voor je kindje en meer kun je soms ook gewoon niet doen. Zet m op!
Verder wil ik alleen maar zeggen dat je het super doet! Je bent er voor je kindje en meer kun je soms ook gewoon niet doen. Zet m op!
Ik heb ook een huilbaby (gehad, is nu een stuk minder en bijna 2). Bij ons zoontje werd het veroorzaakt door koemelk allergie en reflux.
is het alleen huilen of ook overstrekken, huiduitslag, hoesten, verkouden?
is het vaak na het eten?
je kunt dan het bedje nog verhogen bij het hoofdeinde. En bij de huisarts doorverwijzing vrageb naar kinderarts.
op je arm leggen met de buik op je onderarm . Kindje ligt dan met hoofd op je elleboog en beentjes bij je handen. (YouTube staan filmpjes hoe je het moet doen, wordt het duidelijker uitgelegd ?)
Je kunt ook nog proberen om op de buik te laten slapen( moet wel goed voelen, ik heb er ook een paar weken aan moeten wennen toen mijn schoonmoeder dat wel eens deed)
blijf vooral zo doorgaan en vraag hulp als het je teveel word!
je doet het goed ?
is het alleen huilen of ook overstrekken, huiduitslag, hoesten, verkouden?
is het vaak na het eten?
je kunt dan het bedje nog verhogen bij het hoofdeinde. En bij de huisarts doorverwijzing vrageb naar kinderarts.
op je arm leggen met de buik op je onderarm . Kindje ligt dan met hoofd op je elleboog en beentjes bij je handen. (YouTube staan filmpjes hoe je het moet doen, wordt het duidelijker uitgelegd ?)
Je kunt ook nog proberen om op de buik te laten slapen( moet wel goed voelen, ik heb er ook een paar weken aan moeten wennen toen mijn schoonmoeder dat wel eens deed)
blijf vooral zo doorgaan en vraag hulp als het je teveel word!
je doet het goed ?
Hier ook een baby die maar bleef huilen. Die eerste maanden was ik zo onzeker en helemaal over mijn toeren omdat het zo anders was dan ik het me voorgesteld had met baby. Ze was nergens mee te stillen. Alle tips hielpen niks. Hou haar savonds lekker beneden bij je op de bank en ga netflix kijken, werd er gezegd. Of ga met haar wandelen of autorijden. I wish! Alles dat we deden overprikkelde alleen maar meer. Ze huilde zo'n 9 uur per dag en hele stukken aaneen. Zelfs pappa kon haar niet even overnemen. Heel benauwend vond ik het, en ik kreeg het idee dat ze er helemaal niet wilde zijn. Overal vroeg ik naar de gouden tip, maar niemand kon echt helpen.
Wanneer het beter werd? Toen ik naar mijn moederhart ging luisteren. Alles dat me verteld is wat slecht voor haar is heb ik aan de kant geschoven. Buikslapen werkt? Prima! Ze wil alleen maar korte slaapjes doen en heel vaak eten? Prima! Ze kan er nog niet tegen dat we dingen ondernemen met haar? Prima! Ik ben volledig haar gaan volgen. En ontwikkelde daarmee een gevoel voor de dingen die haar stil kregen. Dus ja... Zoek andere ervaringen, maar pik daar vooral uit waar je zelf wat aan hebt.
Het huilen stopt. Soms na maanden pas, soms al vrij snel. In mijn geval bij ongeveer 14 weken oud werd het steeds iets minder. Eerst ben ik toe gaan geven aan buikslapen, toen aan vooral thuis blijven, toen aan haar slaapritme van idioot korte slaapjes en vaak eten. De avonden bleven erg. En omdat ze toch huilde, naar mijn gevoel door prikkels en moeheid van het vele huilen, ben ik gestopt met alle tips en heb ik haar gewoon in de cosleeper gelegd. Ik ben ernaast gaan liggen en heb haar handje vastgehouden terwijl ze zichzelf af en aan in slaap huilde. Binnen een week of 3 viel ze steeds sneller in slaap en werd ze vrolijker als ze overdag wakker was. Ik heb nog weken vanaf 7 uur in het donker naast de cosleeper gelegen, want ze voelde feilloos aan of ik er was, hoe diep ze ook sliep. En pappa was niet goed genoeg. Ik werd voor gek verklaard. Maar hee... Mijn meisje ging ineens spelen als ze wakker was, lachen, ontwikkelen. Kon ineens wat langer wakker zijn en stopte uiteindelijk ook savonds met huilen. Inmiddels is ze bijna 5 maanden en kan ik net weer naar beneden als ik haar op bed gelegd heb. Voor mijn gevoel zijn we nu pas op de rit. Ik ben ook pas sinds kort dingen gaan ondernemen met haar.
Ohja.. ze heeft wel een koemelkeiwitallergie, en een verandering van voeding hielp ook wel iets. Maar niet veel.
Nogmaals, dit is mijn weg. Niet perse de jouwe. Een vriendin van me heeft het eerste half jaar met een huilende baby gezeten. Het kan ook langer duren. Bewaar je geduld, hou jezelf voor dat het er over een jaar heel anders uit ziet en dat het huilen uiteindelijk stopt. Het is loodzwaar dus zorg goed voor jezelf waar het kan. En volg je baby.
Wanneer het beter werd? Toen ik naar mijn moederhart ging luisteren. Alles dat me verteld is wat slecht voor haar is heb ik aan de kant geschoven. Buikslapen werkt? Prima! Ze wil alleen maar korte slaapjes doen en heel vaak eten? Prima! Ze kan er nog niet tegen dat we dingen ondernemen met haar? Prima! Ik ben volledig haar gaan volgen. En ontwikkelde daarmee een gevoel voor de dingen die haar stil kregen. Dus ja... Zoek andere ervaringen, maar pik daar vooral uit waar je zelf wat aan hebt.
Het huilen stopt. Soms na maanden pas, soms al vrij snel. In mijn geval bij ongeveer 14 weken oud werd het steeds iets minder. Eerst ben ik toe gaan geven aan buikslapen, toen aan vooral thuis blijven, toen aan haar slaapritme van idioot korte slaapjes en vaak eten. De avonden bleven erg. En omdat ze toch huilde, naar mijn gevoel door prikkels en moeheid van het vele huilen, ben ik gestopt met alle tips en heb ik haar gewoon in de cosleeper gelegd. Ik ben ernaast gaan liggen en heb haar handje vastgehouden terwijl ze zichzelf af en aan in slaap huilde. Binnen een week of 3 viel ze steeds sneller in slaap en werd ze vrolijker als ze overdag wakker was. Ik heb nog weken vanaf 7 uur in het donker naast de cosleeper gelegen, want ze voelde feilloos aan of ik er was, hoe diep ze ook sliep. En pappa was niet goed genoeg. Ik werd voor gek verklaard. Maar hee... Mijn meisje ging ineens spelen als ze wakker was, lachen, ontwikkelen. Kon ineens wat langer wakker zijn en stopte uiteindelijk ook savonds met huilen. Inmiddels is ze bijna 5 maanden en kan ik net weer naar beneden als ik haar op bed gelegd heb. Voor mijn gevoel zijn we nu pas op de rit. Ik ben ook pas sinds kort dingen gaan ondernemen met haar.
Ohja.. ze heeft wel een koemelkeiwitallergie, en een verandering van voeding hielp ook wel iets. Maar niet veel.
Nogmaals, dit is mijn weg. Niet perse de jouwe. Een vriendin van me heeft het eerste half jaar met een huilende baby gezeten. Het kan ook langer duren. Bewaar je geduld, hou jezelf voor dat het er over een jaar heel anders uit ziet en dat het huilen uiteindelijk stopt. Het is loodzwaar dus zorg goed voor jezelf waar het kan. En volg je baby.
Dankjewel voor jullie reacties.. ik probeer alles wat ik kan en kan verzinnen ook
het als een malle rond huppelen in huis soms uur lang en als ik ga zitten is het ook weer raak. Mijn man werkt hele dagen tot soms laat dus de tijd dat hij thuis is neemt haar wel over zodat ik even tot mezelf kan komen. Vaak voel ik me ook radeloos en barst ik zelf ook in tranen uit.. dan maar samen huilen. Gelukkig gaat het alleen overdag en slaapt ze savonds redelijk goed maar alleen als ze in haar baby nestje tussen ons in ligt. Liever dat en mijn nachtrust pakken omdat ze savonds al mijn energie vreet. Ik hoop dat de osteopaat haar wat kan helpen morgen en er hopelijk meer duidelijkheid is.. koemelk alargie heeft ze niet echt de symptomen van . Ik blijf zelf denken verborgen reflux in combie met krampjes.
het als een malle rond huppelen in huis soms uur lang en als ik ga zitten is het ook weer raak. Mijn man werkt hele dagen tot soms laat dus de tijd dat hij thuis is neemt haar wel over zodat ik even tot mezelf kan komen. Vaak voel ik me ook radeloos en barst ik zelf ook in tranen uit.. dan maar samen huilen. Gelukkig gaat het alleen overdag en slaapt ze savonds redelijk goed maar alleen als ze in haar baby nestje tussen ons in ligt. Liever dat en mijn nachtrust pakken omdat ze savonds al mijn energie vreet. Ik hoop dat de osteopaat haar wat kan helpen morgen en er hopelijk meer duidelijkheid is.. koemelk alargie heeft ze niet echt de symptomen van . Ik blijf zelf denken verborgen reflux in combie met krampjes.
Hoeveel drinkt en slaapt ze overdag?
Als ze veel krampjes heeft, dan zou je nog wat fysieke dingen uit kunnen sluiten. In geval van borstvoeding kan het zijn dat ze niet goed aanhapt en veel lucht mee drinkt, of dat je bijvoorbeeld veel melk hebt waardoor de toeschietreflex te sterk kan zijn of dat ze erg veel van de waterige zoete voormelk krijgt. Dat kan allemaal de krampjes erger maken. Je zou een lactatiedeskundige mee kunnen laten kijken.
In geval van flesvoeding kan het soms helpen op een andere soort over te stappen, maar pas op bij vaak wisselen van voeding. Indikken met jbpm geeft vaak ook krampjes en maagzuurproblemen. Sommige babies doen het goed op veel kleine flesjes en andere op een paar grote. Dat is ook het experimenteren waard. Evenals het type fles en de maat speen. Dat kan veel invloed hebben op hoeveel lucht ze mee zuigen.
Je zou eventueel eens een kuur probiotica kunnen proberen, als het goed is kan je osteopaat je adviseren over welke. Sommige babies met kramp en reflux knappen daar erg van op.
Heb je het idee dat er een patroon zit in het huilen? Bijvoorbeeld altijd een uur na een maaltijd?
Nog een tip: soms helpt het om een ding wat langer uit te proberen en niet teveel van methode te wisselen. Babies houden van regelmaat en leren ook door herhaling. Veel wisselen van methode kan ze overprikkelen.
Ik herken je opmerking over samen huilen. Ik heb ook heel wat afgehuild met de kleine. Dat is helemaal niet erg. Even een ontlading. Al die stress die opbouwt, het verliezen van geduld, dat voelen ze aan en maakt hun stress erger, wat jou stress weer erger maakt. Zo kom je in een cirkeltje waarin jullie elkaar versterken. En die is moeilijk te doorbreken. Je pakt het goed aan door af en toe mee te huilen, je rust en slaap te pakken waar je kan, je man om hulp vragen, alle tips zoeken. Je bent een goede moeder!
In geval van flesvoeding kan het soms helpen op een andere soort over te stappen, maar pas op bij vaak wisselen van voeding. Indikken met jbpm geeft vaak ook krampjes en maagzuurproblemen. Sommige babies doen het goed op veel kleine flesjes en andere op een paar grote. Dat is ook het experimenteren waard. Evenals het type fles en de maat speen. Dat kan veel invloed hebben op hoeveel lucht ze mee zuigen.
Je zou eventueel eens een kuur probiotica kunnen proberen, als het goed is kan je osteopaat je adviseren over welke. Sommige babies met kramp en reflux knappen daar erg van op.
Heb je het idee dat er een patroon zit in het huilen? Bijvoorbeeld altijd een uur na een maaltijd?
Nog een tip: soms helpt het om een ding wat langer uit te proberen en niet teveel van methode te wisselen. Babies houden van regelmaat en leren ook door herhaling. Veel wisselen van methode kan ze overprikkelen.
Ik herken je opmerking over samen huilen. Ik heb ook heel wat afgehuild met de kleine. Dat is helemaal niet erg. Even een ontlading. Al die stress die opbouwt, het verliezen van geduld, dat voelen ze aan en maakt hun stress erger, wat jou stress weer erger maakt. Zo kom je in een cirkeltje waarin jullie elkaar versterken. En die is moeilijk te doorbreken. Je pakt het goed aan door af en toe mee te huilen, je rust en slaap te pakken waar je kan, je man om hulp vragen, alle tips zoeken. Je bent een goede moeder!