Huilen! Baby naar de opvang! :`(

<p>Hallo iedereen,</p><p>Morgen zullen mijn man en ik ons zoontje wegbrengen naar de kinderopvang voor het wenmoment. Ik zie hier als een berg tegenop. Bij de gedachte dat deze dag is aangebroken springen de tranen in mijn ogen. Deze gevoelens heb ik al sinds een week.  Ik vrees dat ik morgen na een uur weer voor de deur van de opvang sta. Dit is toch niet normaal?</p><p>Wie herkent dit en wat kan ik er het beste aan doen?</p>
 
Morgenochtend eerlijk zeggen tegen die meiden daar! Misschien kunnen ze je halverwege de ochtend wel even een update geven. En jezelf voor morgen een taak geven om iets te gaan doen. Dan gaat de tijd veel sneller! 
Werk zelf in de opvang en meerdere ouders vinden het lastig, zeg het ze eerlijk en dan kunnen ze je erbij helpen en je gerust stellen! 
 
Hier precies hetzelfde! Kon wel janken, en heb dit dan ook gedaan ;). Twee wenochtenden gehad en die gingen wel oké. De tweede keer wou/kon ze niet slapen daar en werd ik daar weer ongerust van. De eerste werkdag huilend op de fiets gezeten (m'n vriend brengt). Ze gaat nu een maand en het gaat heel goed! Ze is daar vrolijk en drinkt en slaapt prima. Toch heb ik nog wel momenten dat ik het moeilijk vind, als ze bv een beetje moet huilen als ik haar breng. Het went echt hoor! En ik vind t werken ook weer heerlijk. 
Ze hebben op ons kdv een app, daar kijk ik dus ook regelmatig op ;). De lieve verhaaltjes van de leidsters en de foto's zijn erg leuk om te zien tijdens werk. 
Succes! Gewoon over je heen laten komen (jaja makkelijk gezegd maar iets anders kan je toch niet). 
 
Het is wel normaal:) Juist goed dat je het zo fijn vindt om bij je kindje te zijn en logisch dat de eerste keer wegbrengen super pittig is.
Gaat hij morgen voor het eerst wennen of is het de eerste keer dat hij een echte dag gaat?
Ik weet dat ik het vreselijk vond en nog steeds vind ik het moeilijk,maar wat mij hielp was te weten dat hij het goed heeft daar. Zij sturen mij altijd leuke foto's en hij eet en slaapt goed.
En wat je er aan kan doen? De opvang zei tegen mij: bel gewoon als je wilt weten hoe het gaat. Als ik dan belde en hoorde dat hij lag te slapen, kon ik wel huilen van blijdschap.
Sterkte morgen. En het is niet erg om te huilen! Maar ik probeerde bij het afscheid wel altijd vrolijk en luchtig te doen naar mijn zoontje.
 
 
Ow zo herkenbaar. Gejankt heb ik, terwijl ik altijd heb gezegd dat ik niet zo'n moeder wordt haha. Nou wel dus. Ik heb het aangegeven bij de leidsters en die stuurde heel lief al een uur later wat foto's door. Ik mocht ze ook bellen en dat heb ik natuurlijk ook gedaan. Voel je er niet rot onder, hoort erbij en is ook niets om je voor te schamen. Voor mij werd het na een week makkelijker toen ik zag dat hij zo liefdevol werd opgevangen daar. Nu is hij bijna 2 jaar en hij staat nog steeds elke ochtend te springen om naar de opvang te mogen gaan.
Veel sterkte!
 
Heel normaal hoor! Ik werk ook in de kinderopvang en al zo veel ouders huilend weg zien gaan. Sommige komen al huilend uit de auto. Dus gewoon huilen, daar kijken ze echt niet van op ;)
Wat je er het beste aan kan doen? Maak het afscheid niet te lang. Vertel hoe het gaat, wat hij nodig heeft en geef hem aan een leidster. Hoe langer je blijft hoe moeilijker je weg gaat. Verder is het gewoon wennen. En je mag natuurlijk altijd bellen! 
Succes! 
 
Herkenbaar bij de eerste, ik dacht toen "och mijn kleine gup". Bij nummer 2 was mijn gedachte anders " oh wat heerlijk, even naar de kapper". Het is niet alleen wennen voor een kindje, maar ook voor de ouders. De navelstreng is volgens mij nog steeds niet helemaal goed doorgeknipt bij mij, maar inderdaad een kort afscheid en gaan. Je zal eraan wennen en je zal het heerlijk gaan vinden. Althans, zo ging het bij mij. Ik breng ze nu ook als ik vrij ben :) Loedermoeder die ik nu ben. 
 
Ik herken het helemaal! Heb mijzelf bij eerste keer wennen maar aan het schoonmaken en erwtensoep maken gezet zodat ik de 3 uurtjes vol hield ;)
Tweede keer wennen kon ik ook even rustig op de bank zitten zonder schuldgevoel.
Nu is hij al 3x geweest sinds ik werk en deze week probeer ik na mijn werk ipv meteen erheen gaan en ophalen een uurtje voor mijzelf nog te pakken. Ben altijd al om 15:00 klaar met werken dus deze ruimte is er.
Ook hier een app die ik gedurende de dag een paar keer bekijk en ik heb tot nu toe telkens nog eventjes gebeld rond de middag ;)
 
Terug
Bovenaan