huilen ;(

[ANONYMOUS_USERNAME]

Heeey,

Zijn er meer onder ons die last hebben van huilbuien en kattige reacties?? Ik kan soms zo kattig reageren op dingen (in mezelf of echt tegen iemand) en vervolgens komen de tranen......ik heb het niet in de hand....een ontzettend kort lontje ofzo, ik weet niet zo goed hoe ik het moet omschrijven. Bijvoorbeeld omdat mijn zusje er zomaar vanuit gaat dat ik haar op kom halen ipv dat ze dat even vraagt of omdat iemand mijn mail niet heeft benatwoord terwijl diegene dat heeft beloofd.....
Wie heeft hier nog meer last van?? En dan ook zo vaak....ik heb het elke dag minstens een keer...(vooral thuis, gelukkig)

Liefs Kim 29 weken 3 dagen

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Ja, die hormonen zijn kl*te dingen hé. Ik heb een dochtertje van 3 en soms zou ik echt iets geduldiger met haar kunnen zijn. En dan voel ik me weer schuldig, want wat kan zij er aan doen (okay... ze is drie... ze haalt je soms echt het bloed onder de nagels vandaan hoor, dat wel) en... nou ja, je snapt het wel ;-)

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Ja, vreselijk, mijn zoontje heeft het ook soms zwaar te verduren en mijn dochter en mijn vriend niet te vergeten, met idd de bijbehorende schuldgevoelens achteraf... zucht... hopelijk gaat het straks vlug weer over, ben zo emo en wisselvallig als wat!

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

ow ja herkenbaar. 1 dag voor kerst ging onze (inbouw) koelkast kapot. Nou voor mij was dat een groot drama. Dat Frank binnen 10 minuten een andere tijdelijke koelkast had geregeld dat maakte niet meer uit. De wereld was slecht, klote, en alles zat mij altijd tegen.
Goed, koelkast besteld, Werd gister eindelijk geleverd, zegt die man. Ja maar deze gaat helemaal niet passen als inbouw. Nou ik dacht ik vlieg um aan!!! Kon er nog enigzins normaal uit krijgen: das dan jullie probleem want jullie hebben deze zelf aangeraden. Hoor Frank naast me zeggen: rustiggggg
Ben in de kamer gaan zitten huilen, en toen ik na een half uur weer bedaard was, kwam ik weer in de keuken waar de koelkast er al in zat. En met wat andere scharnieren zo bevestigd kon worden.
Dus JA ik herken het!!

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Haha! Marinally ik lig helemaal in een deuk!!!!!
Ik merk wel dat mijn lontje wat korter is geworden, maar zo erg is het niet met me gesteld. Ik heb met jullie te doen... Ik hoor thuis bij de april club en hoop niet dat ik volgende maand het tegenovergestelde moet schrijven..

Groetjes Tam
26wk

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

hey,

ik kan er ook last van hebben hoor. vandaag een betere dag gehad maar pffff, de afgelopen dagen, Grrrrr, arme kinderen idd en arme man.

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Heel herkenbaar! Echt heeel stom. Tot nu toe alleen thuis en waar de kids niet bij waren, maar kan zoo zitten huilen.. Vandaag op controle geweest bij de vk. Er was een stagaire en ik kon mn ei helemaal niet kwijt. Toen ik naar buiten liep in tranen uitgebarsten. Mijn man was mee en schrok er van. Na een poosje bedaard en heb ik de vk gebeld, omdat ik het wel belangrijk vond om te melden dat ik de controle vervelend vond en de dingen te zeggen die ik dus vergeten was. Barst ik weer in janken uit! naja...ik heb een super vk, want die is gewoon langsgeweest en heeft uitgebreid gepraat met me, buik gevoeld, hartje geluisterd enz. Zo lief!
Ik had echt een punt, maar dat huilen was echt puur door de hormonen. Maargoed, komt meer voor dus...
x Taraneh

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

ik herken het ook heeeel erg!
om het minste begin ik al te katten..vooral mijn zoontje heeft het te voorduren ik heb nu erg weinig geduld.en ook daarna voel ik mezelf wel heel schuldig en huil ik om alles!
doet mn vriend iets "verkeerd" dan krijgt hij de wind van voren.en daarna moet ik weer mn excuses aanbieden omdat ik zo verschrikkelijk dom reageerde haha!
mijn moeder kan ook totaal niks goed doen,terwijl ze altijd voor me klaar staat!
mijn schoonmoeder kan ik somswel vermoorden en opeten (zo voelt het dan!) en daarna weer keihard erom huilen en zielig doen..maar die maakt dan weer NET de verkeerde opmerkingen..
in het verkeer vloek ik maar raak! normaal trok ik me nergens wat van aan..ik herken mezelf helemaal niet terug op dit moment..daar huil ik dan ook weer om!!!
ik ben normaal een heel relax persoon..die toch heel wat kan hebben maar nu ben ik echt een drama huil queen pffff
verder kan ik me ook helemaal opeten aan ziekenhus personeel of stagieres bij de vk ja!!!
hopelijk is het na de bevalling heel snel weg die extra hormonen!

moest laatst wel lachen om mijn moeder..die zei sjonge als jij al zo wordt door die hormonen dan wil ik jou zusje niet meemaken als die ooit zwanger is! (die is dan van haar eigen al een drama queen en erg opvliegerig!) ik zag het al helemaal voor me!

Liefs kim