Iedereen om me heen blijft maar alle katten wegjagen, hahaha

hallo dames..ik ben in verwachting van de eerste en laatst was ik even bij schoonmoeders en ze was niet lekker, ze zat tegen een griepje aan...nou als ik jouw dan maar niet aansteek zegt ze..ja zei ik en dan....als ik het heb dan heb ik het moet ik me dan de hele winter opsluiten totdat de kleine geboren is..ik bedoel..weerstand opbouwen schijnt goed te zijn..en ben niet zo van de benauwde..ik ben ook een dierenvriend in hart en nieren en van het virus toxoplasmose was ik op de hoogte, dus ik moest wel lachen om het verhaal van de topicstarter (   sorry, ben je naam vergeten ) kan ik het nog goed maken...   Vindt het geweldig om te zien hoe overbezorgd mensen kunnen reageren..maar ik vindt het erg moeilijk om mensen die te bemoeizuchtig zijn ( zoals mijn schoonmoeder )   verder in te weven in mijn leven, die houdt ik uit zelfbelang wat verder van me af.   Ik heb respect voor een ieder   die zijn of haar leven wil bewandelen op zijn/haar eigen manier en ik hoopte dat mijn schoonmoeder dat ook kon doen bij ons, nog niet zo zeer op de eerste plaats vooor mij, maar meer voor manlief, want die verdient meer dan dat hem toekomt ( of niet ) nou goed, genoeg geloof dat dit ook een onderwerp weer is voor een ander topic..
groetjes
 

wat grappig dat ze in griekenland zo denken, dat je geen hond  / kat mag aaien.
hier is het dacht ik enkel niet de kattenbak verschonen.

wij hebben ook een hond, een border collie, die nu nog meer op mij gefocused is dan voor de zwangerschap. net alsof hij extra op mij let. heel erg lief. en hij is erg zorgzaam voor me als ik een emo bui heb. dan komt hij mij echt troosten.

bedankt voor de eerste luier tip, zal daar aan proberen te denken. verder wil ik het contact gewoon lekker laten verlopen zoals het loopt. maar zal ondanks dat mijn hond erg goed luistert en verzot is op kinderen wel goed opletten straks.

maar hoop dat ons kleine meisje net zoveel van dieren gaat houden als haar moeder.

 
Hahaha, wat een heerlijke dierenverhalen!
Ik was een paar weken geleden in Griekenland en daar precies hetzelfde verhaal, Sita. Ik had verteld dat ik zwanger was (het was op dat moment nog niet echt te zien) en de eigenaar van het appartement liep de hele dag kssst! te roepen naar al die beesten. Had ik ze eerst met veel pijn en moeite zitten lokken, werden ze weer weggejaagd. En vorig weekend was ik in Istanbul en daar had ik een klein kitten in mijn handen en toen kwam er ook een man op me af die zei: "don't do that, very dangerous!". Haha!

Ik heb eigenlijk niet laten testen of ik immuun ben voor toxoplasmose maar ik ben een keer heel diep gekrabt en daar heel ziek van geweest, dus ik heb bedacht dat dat dan wel toxoplasmose is geweest. We hebben geen kattebak en tuinieren was toch al niet m'n hobby, dus eigenlijk verandert het niks.

Ik heb een Turkse Angora-kat en die maakt heel veel herrie. Héél véél herrie! En dan ligt ze dus 's avonds op m'n schoot te krijsen (gewoon omdat ze het naar d'r zin heeft, hoor) tegen mijn zwangere buik aan. Dus mijn kleine meisje moet al een soort van band hebben met de kat, dat kan niet anders. Alleen de kat nog niet met de baby, haha. Ik ben wel bang voor hoe de kat reageert straks want ze is heel jaloers. Als ik zit te bellen zet ze al vaak een enorme keel op omdat ze te weinig aandacht krijgt. Dus dat wordt nog wat....

En hoe doen jullie dat met katten op de slaapkamer? Ik wil de katten niet op de babykamer hebben (zie voorgaande stukje) maar wel graag boven. Ik zou het heel ongezellig vinden als de katten niet meer bij ons kunnen komen; ze horen tenslotte ook bij ons gezin. Maar houden jullie dan de deur vd babykamer steeds dicht en dan met een babyfoon ofzo? Hoe doen de moeders hier dat?

Alvast bedankt!
Groetjes, José

 
ik heb 4 jaar geleden een katje uit het asiel gehaald..ik was die weken daarvoor al een aantal keren in het asiel geweest maar er was geen katje waar ik echt een klik mee had..tot op het moment dat ik weer toevallig in de buurt was van het asiel..en ben toen toch maar weer even wezen kijken..ik een beetje kroelen en observeren met andere katten..en ja hoor daar lag ze..te slapen in d'r mandje...ik wist nog niets van haar en ik riep meteen tegen die mevrouw die mij begeleide..dat wordt d'r..!     Ik kreeg een reismandje gratis en vol trots reed ik met haar naar huis..thuis aangekomen stond alles al wel klaar maar ik moest onverhoopt toch nog een boodschap doen..ik heb layla. dat was haar naam, ook al in het asiel,alleen gelaten en heb de deur dichtgetrokken en mijn boodschap gedaan. Bij thuiskomst 15 minuten later lag ze als queen sheba prinsheerlijk op de bank te maffen...alsof ze altijd bij me had gewoond..het enige waar ze slecht tegen kon was als je te snel een benadering deed met je hand dan beet ze in je hand of krabte gemeen..ja nou kan gebeuren, ik had er geen moeite mee want ze was nog maar een jaar en ze was ook niet vriendelijk behandeld door haar vorige eigenaar..dus ja logisch dat zo'n beestje daar een trauma van over heeft gehouden..en nu 4 jaar later..heeft ze 2 verhuisingen achter de rug..is ze een hele aanhankelijke poes geworden en is ze echt opgeknapt..geweldig..ik ben 3 jaar geleden erg depressief geweest en het is ongelooflijk maar waar hoeveel zei voor me betekent heeft..ze lag altijd bij me op bed om te troosten..en dan likte ze mijn hand zo van..jij heb mij gered en nu redt ik jouw...echt geen woorden voor..nu ik het opschrijf krijg ik nog een brok in mijn keel... (     effe slikken )     die onvoorwaardelijke liefde....geweldig.       ze hing aan me en op een gegeven moment kreeg ik weer een vaste relatie. vrij snel samen gaan wonen en ik had mijn twijfels of ze dat wel zou accepteren..manlief was ook helemaal weg van haar en het klikte..tegenwoordig zijn we een onafscheidelijk duo..als manlief s'avonds op de bank ligt en ik ben nog aan het roebelen, dan is ze onrustig en zit ze net zo lang te wachten totdat ik klaar ben.  want ze vindt het prettig als we met ze drieen bijelkaar zitten.. (   en andersom idem dito )     is er een van ons nog niet thuis sávonds, dan rust ze niet eerder voordat we allen thuis zijn...zit ze gewoon op de uitkijk en te wachten.. we wonen geruime tijd alweer in een nieuwe woning en ze ging sávonds als wij naar bed gingen naar zolder om daar te slapen..nu we in verwachting zijn van ons eerste kindje laten we haar niet meer boven..ik dacht dat ze daar moeite mee zou hebben, maar nee..ze vindt het prima..nu ligt ze altijd beneden s'nachts...ze weet dat er iets te gebeuren staat..kruipt ze op mijn schoot   ( en ik heb al een beste toeter )   legt ze d'r koppie op mijn buik en een pootje om mijn buik heen, en giga spinnen !!     ook weer zo'n troostend gebaar. Als ik erg gespannen ben is ze veel meer in mijn buurt.  
Bij sommige dingen in het leven heb je geen verklaring voor...maar dat hoeft voor mij ook niet..gevoelens zijn ook niet altijd te verklaren...groetjes
 
Hey meiden,

Hier nog zo'n dierenliefhebber.
We hebben zelf een labrador een echt grote lobbes. Ik had hem al toen ik mijn man nog niet kende en hij was/is echt mijn maatje. Hij sliep bij mij op bed en 's avonds kroop hij heerlijk tegen mij aan ( dacht volgens mij dat hij een kat was). Hij heeft me zelfs een keer echt uit een hachelijke situatie gered. Ik ging hem 's avonds uitlaten en toen liep er een man heel de tijd achter me aan, of hij mijn angst gevoeld heeft of de dreiging van die man weet ik niet maar toen die man versnelde en naast me kwam lopen draaide hij zich om en viel echt lelijk uit tegen die man.
Na deze actie waren we helemaal onafscheidelijk hij ging zelfs mee naar mijn werk. Toen ik in verwachting was van de eerste werd hij nog beschermender en waaks. Ik heb mijn man dan ook mijn bevallingsshirt meegegeven en dit hebben we in zijn mandje gelegd toen ik de volgende dag uit het ziekenhuis kwam hebben we hem direct voorgesteld aan onze dochter en ze kreeg direct een grote zoen van hem. Ze zijn dikke maatjes en onze jongste kan ook echt alles met hem doen.
Ik laat ze nooit alleen bij elkaar als ik er niet bij ben want ik vertrouw hem wel maar de jongste wil nog wel eens in zijn oogjes prikken ed. Hij mag tegenwoordig niet meer op bed en de bank om de verhoudingen naar de kleintjes duidelijk te houden. Hij vindt het allemaal best als hij er maar bij is.

Nog een tip voor Gossee leg je babybedje vol met ballonnen, ze springen er dan maar 1x in en dan nooit meer. Vrienden van mij hebben dat ook zo opgelost en de kat is nooit meer in de buurt van het bedje geweest. (Natuurlijk wel voor de baby er is)

Lang verhaal maar oke!

Groetjes Daantje

 
he daantje ..goede tip met die ballonen ..als straks de box beneden staat is dat ook wel wat voor ons..layla slaapt n.l beneden s'nachts  .                    groetjes
 
He, wat een goede tip! Ook voor de box, inderdaad!
Haha, dan ga ik er wel een videocamera naast zetten want ik wil die koppies wel eens zien!!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan