iemand wel eens nagedacht over eicel donatie of draagmoederschap?

S

suno

Ik zit hier heel sterk over na te denken. Ik heb zoveel geluk gehad met mijn 2 gezonden zonen en het is ons vrij makkelijk af gegaan.. Ik kan me bijna niet voorstellen, hoe het zou moeten zijn, om je droom niet te kunnen verwezelijke. En je niet zou kunnen genieten van zo'n mooi wonder.. Ik zal dan niet zo snel voor draagmoederschap gaan. Dat lijkt mij misschien nog iets te persoonlijk. ( voor nu)
Maar een eicel donatie, zou ik wel willen/kunnen..
Ik besef, dat het dan een deel van mij dna is, alleen ik zie het wel als een eicel... En de mensen aan wie ik dat dan "doneer" zijn dan gewoon de echte mama en papa. Snappen jullie mij, of leg ik het een beetje raar uit?

Hebben jullie daar al wel eens over nagedacht??
 
hoi hoi

ik snap heel goed wat je bedoelt , alleen zou ik het zelf niet kunnen , de wetenschap dat er ergens een kindje van mij rondloopt zal mij blijven achtervolgen en dan zou ik er ook veel te nieuwschierig na zijn

maar ik vind je idee heel mooi en als je alleen al op ivf-site.nl kijkt zie je vaker oproepen voor een eiceldonor

maar voordat je kan/mag doneren gaan er veel onderzoeken aan vooraf en moet je veelal hormonen ed spuiten
het is dus niet zo dat je t ziekenhuis ingaat om ff een eitje af te staan ( om t maar ff zo te zeggen )

voordat ik zwanger raakte van karlijn heb ik anderhalf jaar in t ziekenhuis gelopen om haar te kunnen krijgen

gelukkig ben ik voordat de eerste iui van start ging spontaan zwanger geraakt , had wel al alles in huis voor de 1ste iui maar heb gelukkig niet hoeven spuiten e.d

liefs maurilla
 
Ik vind draagmoederschap veel te ingewikkeld. Ik kan me niet voorstellen dat je na een bevalling je kindje zo aan de ouders geeft. Na 9 maanden in je buik te hebben gedragen, gevoeld te hebben. Ik denk ook dat het daarom vaak mis gaat. Bovendien vind ik het moeilijk uit te leggen aan mijn kinderen.
Eiceldonatie vind ik anders liggen, een eicel is een eicel. Maar je moet als donor wel flink hormonen gaan spuiten, het is een IVF behandeling en dat is niet niks en kan gevolgen hebben in de toekomst. Je gezin moet compleet zijn, er is een kans op onvruchtbaarheid. En dat vind ik allemaal nog al wat. Voor bekenden zou ik hier over na willen denken, maar ik denk niet dat ik het zou doen.
 
een tijdje geleden werd er op deze site gevraagd om eicel donatie.
ik wist het zeker... dat wilde ik doen!!!!
ik wilde die mensen helpen om hun droom uit te laten komen, net zoals dat mijn droom tot 2 keer toe is uitgekomen.
ik ben alles helemaal uit gaan pluizen, heb met erwin gepraat en daarna met de huisarts.
maar die vertelde me, dat er een kans inzit dat alles daar beschadigd kan raken en de kans bestaat dat je daarna zelf geen kinderen meer kan krijgen.
nu is dat bij ons zowieso maar de vraag net zoals bij iedereen alleen bij ons is de kans net iets hoger)
maar ik kan nu niet uitsluiten of we over een jaar of 2 er geen 3e bij zouden willen.

wat erwin en ik hebben afgesproken:
we wachten nog 3 jaar. als we dan geen 3e willen (nou ja, ik want erwin heeft het nu al over een 3e haha) dan ga ik eiceldonatie doen.
erg prettig lijkt het me niet, zo'n grote naald in je maar tis voor een heel goed doel!
k ben gelukkig nog heel jong, dus dat scheelt alweer. weet alleen niet of ze mn eicellen kunnen gebruiken aangezien mn verleden maar dat hoor ik dan vanzelf wel. niet geschoten is altijd mis vind ik.

draagmoeder zou ik nooit kunnen zijn.
teneerste ben ik het eerste en t laatste kwartaal altijd ziek en ten 2e... ik zou zelf te veel van het kindje gaan houden om het daarna na 9 maanden af te staan.

liefs, do
 
ik zou het er niet moeilijk mee hebben, dat er een stukje dna van mij in dat kindje zit.

wat mij altijd is geleerd:

degene die je opvoeden, dat zijn je papa en mama.
en niet alleen een stukje dna.
 
ff als eerst hele mooie woorden dotje in je laatste zinnetjes over degene die je opvoeden zijn je papa en mama en niet alleen een stukje dna toppie zo voelde het bij mij ook altijd

hm ik zou niet weten of ik wel een eiceldonor kan worden zou ik me is in gaan verdiepen aangezien wij wel meteen 1e rondes zwanger waren

draagmoeder nooit,tliefst wilde ik zelf nog een baby maar aangezien ik net een spierwand correctie heb gehad ben ik veel te bang dat het me weer gebeurd....

 
Hoi,

Hoe mooi ik de gedachte ook vind ik denk niet dat ik dat zou kunnen, wel voor mijn zus/familie, maar verder zou ik waarschijnlijk niet gaan.
En hoe je het ook bekijkt, een kind wat daar achter komt wil jou toch vinden, net als bij adoptie, een kind wil weten waar het vandaan komt en daar heeft het naar mijn idee recht op, maar dat zou mij veel te ingewikkeld zijn.
Draagmoeder heb ik ook over nagedacht maar dat heeft toch wel een impact denk ik, zou het misschien overwegen voor zus/broers, maar poeh he.

Vind het erg knap dat jullie dit misschien voor een onbekende dit willen doen,,

Liefs MJ
 
Do, de gevolgen voor de toekomst waar ik al over schreef is een verhoogde kans op kanker. Ik had er zelf nog nooit van gehoord, maar een moeder bij mij op school heeft een zoon via IVF, zij heeft nu op vrij jonge leeftijd borstkanker. Volgens haar arts was er een grote kans dat dit komt door de hormonen die ze heeft moeten spuiten voor de IVF.

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan