Ik ben 't zat... en voel me daar weer schuldig over.... herkenbaar?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi Dames,

Ik ben opzoek naar een dosis positiviteit, om mijn batterijtje op te laden!? Wie o wie heeft nog wat over?!?
Na een toch al moeizame zwangerschap heeft het volgende probleem zich een paar weken geleden aangekondigd ... zucht.....

Met eiwitten in mijn urine, en de daarbij dreigende zwangerschapsvergiftiging ... ben ik het zwanger zijn zo zat, dat ik er bijna niet meer van durf of kan genieten ... en daar voel ik me dan weer schuldig over tenopzichte van ons kleine meisje. Wat uiteraard nog steeds hartstikke gewenst is!
Ik wordt wel zo goed gecontroleerd dat de kans dat er iets mis gaat volgens mij haast nog kleiner is dan bij een 'gewone' zwangerschap, maar ja... echt gerustgesteld zal ik denk ik pas zijn als ik de kleine d'r uit heb geschopt...

Hmmmz... dat moest ik ff kwijt... Dit is ook 1 van de redenene waarom ik de laatste tijd hier wat minder actief ben, maar uiteraard nog wel steeds lees, ik heb er gewoon vaak de puf niet meer voor.

Anne
 
Hoi Anne,

Waarom zou jij je nu schuldig moeten voelen? Ik kan er met deze zwangerschap gelukkig niet over mee praten, maar met de eerste had ik zo'n rampzalige zwangerschap.

Ik ben toen uiteindelijk maar 7 ½ maand zwanger geweest. Daarvan heb ik me in totaal een maand redelijk gevoeld en dat was rond een week of 20. Voor de rest heb ik toen alleen maar lopen kotsen. Dat was nog niet het ergste, want  toen begon de zwangerschapsvergiftiging op te spelen! Met alle gevolgen van dien. Alle klachten die je bij het HELLP-syndroom kunt vinden had ik op een gegeven moment wel. Nou geloof me, het enige wat je dan wilt is dat de kleine eruit gaat en wel snel ook.

Ik hoop dat het bij jou niet zover gaat komen! Ik zou zeggen: klaag lekker! En vooral hier. Je kunt toch even lekker je gevoelens op "papier" zetten en er zijn vaak net wat meer mensen die je WEL begrijpen. Je  merkt dat je anders toch vaak tegen dat stukje onbegrip aanloopt. Je moet toch blij zijn met de zwangerschap!?! En wat jij zegt, dat is het ook niet, maar het is soms gewoon niet eerlijk dat het bij jou dan gewoon net even niet lekker loopt en dat je daar dan gewoon van baalt.

Succes, en geloof me! Als die kleine er is ben je het echt allemaal snel weer vergeten.

Claudia

 
Hoi Claudia,

Bedankt voor je reactie, wat je schrijft klopt, een beetje begrip en herkenning is soms best fijn! En inderdaad hoor, ik ben er van overtuigd dat ze het allemaal waard is en dat ik het ook snel weer vergeten ben als ik die kleine meid eenmaal in m'n armen heb.
Vanmiddag hebben we een groei echo (ik krijg er een paar extra een gelukje bij een ongeluk ...) als die goed is, krijg ik vast wel weer een beetje energie erbij.

Maar toch ... toen ik met een vriendin een tijd geleden aan 't fantaseren was over zwanger zijn had ik het me niet bepaald zo voorgesteld. We verbaasden ons over al die zwangere klagende dames en zeiden dat wij 'later' nooit zo zouden gaan klagen als wij ooit het geluk hadden om zwanger te mogen worden. Onze zwangerschappen waren voor ons beiden niet vanzelf sprekend en hebben best lang op zich laten wachten. Terwijl zij nu 38 weken zwanger is en een zwangerschap heeft vanuit het boekje hop ik met mijn 31 weken van ene avontuur in het andere (kotsen van week 7 tot nu, uitdroging, slechte uitslag nekplooii, vlokkentest, bloeddruk en dan nu die dreigende zwangerschapsvergiftiging met weer de nodige ziekenhuis avontuurtjes). We verzuchten beiden wel eens dat het leven niet eerlijk is en gelukkig snapt ze ook wel dat ik alle reden heb tot klagen en kan ik dat ook regelmatig even bij haar doen :) Maar ja... ik zou zo graag die laatste weekjes ook op dat roze wolkje meeliften....

Anne
 
Hai Anne,

Ik ben nu zwanger van de eerste, en heb minder dan gemiddeld kwaaltjes. Ik kan dus niet zeggen dat ik uit ervaring weet wat je doormaakt. Toch wil ik zeggen dat het ok is om het zwanger zijn af en toe helemaal zat te zijn. Zelfs ik met mijn zwangerschap volgens het boekje heb dat af en toe, dus het is echt niet gek dat jij dat zo voelt.
Succes met de laatste loodjes, en ik hoop dat als je straks je kleintje in je armen hebt, dat ook voor jou het genieten kan gaan beginnen.

gr. Peet
(31+3 wk)
 
Hallo Anne,

Dat je heel blij bent met het kindje dat gaat komen wil toch niet zeggen dat je niet mag balen van alle pech die je hebt? Kan me het zo voorstellen!

Ik heb geleerd, dat er altijd wel erger leed is dan dat wat mij overkomt, maar dat dat niet wil zeggen dat mijn leed of ongemak niet meetelt. Stel je voor zeg! Gescheiden? Rot voor je, maar je man leeft tenminste nog! Griep? Balen hoor, maar kanker is erger! Geldgebrek? De mensen in Afrika, die hebben pas echt geen geld. Ja, zo lust ik er nog wel een paar!

Ik heb drie miskramen achter de rug, dat plaatst normaal zwangerschapsongemak wel wat in perspectief moet ik zeggen, ik was een soort van gerustgesteld als ik misselijk was. Maar ondertussen ook gewoon misselijk, en dat was echt niet leuker omdat ik zo blij was dat deze zwangerschap goed ging!

Hou vol hoor, en sta jezelf toe af en toe flink te balen! Tja, en daarna toch maar weer over tot de orde van de dag, hoop dat je je er met wat harde humor doorheen kunt slaan!

Sterkte,

Zeeuws meisje
 
hoi petra en zeeuwsmeisje

Tuurlijk zijn er altijd ergere dingen dan hetgene wat je zelf hebt, en soms is dat best fijn om je daar aan op te trekken. Maar gelukkig hoeven we niet alles met elkaar te vergelijken en kan je 't soms gewoon ook zelf 't goed en flink zat zijn... ook al kan het altijd erger.... wat er beter gaat valt vaak toch meer op....
En daarbij is het nu gewoon risicovol..... we krijgen niet voor niets iedere keer weer een hartfilmpje en extra controles  en dat zorgt dat er weinig tijd is om nog echt te ontspannen en dus te genieten wat natuurlijk het gevoel van 'zat-zijn' alleen maar verhoogt.

Anne
 
Hoi Anne,

Hoe gaat het nu met je?

Niet teveel schuldgevoel hoor! Je bent toch heel gelukkig met die kleine op komst!
Nou dan!
Klagen hoort er gewoon een beetje bij...Mag best hoor!

Liefs, Billie
31w2d
 
Hoi Anneku,

vervelend als het niet gaat zoals je had gehoopt. En ja dat zat zijn hoort er gewoon bij. Zeker wanneer je begint met aftellen en het fysiek gewoon zwaarder wordt. Dat merk je al als je een ZS volgens het boekje hebt laat staan dat er dan nog eens extra stress en spannings momenten bijkomen. Gewoon hier klagen, we zitten allemaal met de laatste loodjes, zij het voor de een wat erger dan voor de ander.

Sterkte!!

groetjes Belle
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan