ik had het me anders voorgesteld

wat heb ik dan een luxe.... ik heb een vaste dansavond, en als papa niet op tijd thuis kan zijn, staat opa te springen om op te passen. de opa's en oma's staan trouwens altijd te springen om op te passen, ze halen nog net geen bioscoopkaartjes voor ons, zodat we wel weg moeten
 
Hoi,
jammer dat het zo loopt. Ik herken wel het stuk dat het automatisme er soms zo insluipt.En dan moet je toch allebei weer even op de rem gaan staan en iets plannen voor elkaar.
Papa zal er ook aan moeten wennen dat niet alles zo is zoals eerst. Tijdens de zwangerschap heeft hij waarschijnlijk gewoon zijn dingen kunnen blijven doen, terwijl jij je leven steeds meer hebt moeten aanpassen aan die kleine. Je tempo gaat omlaag, je kunt niet meer alles doen etc. Jij hebt er dus 9 maanden de tijd voor gehad om te accepteren dat alles anders is, maar hij eigenlijk niet. Misschien helpt het als je het zo ziet. En aangezien je nu nog thuis bent denkt hij waarschijnlijk "zij heeft de tijd en weet hoe het moet". Goed van je dat je met hem er over praat en ook hem gewoon voor het blok zet. Zolang jij je maar opoffert merkt hij niks en zal het zo blijven.
Kan je geen vaste papadag en avond afspreken?
In elk geval succes. Laat je ons weten hoe het verder is gegaan?
Groetjes Veerle
 
Ik merk bij ons ook dat het automatisme erin sluipt dat mama de kleine doet en het huis op orde houdt.  Dat komt denk ik ook omdat    ik 4 maanden met verlof thuis zit. Ik was tijdens de zwangerschap heel goed en heb toen dus ook veel meer huishoudelijke taken naar me toegetrokken. En nu zit ik de hele dag thuis met de kleine (helemaal niet erg hoor) en is het vanzelfsprekend geworden  dat ik ook de kleine verzorg als papa er wel is.

Laatst heb ik manlief een 'uitbrander' gegeven. Yanick  lag in de box en ging huilen omdat de speen uit zijn mond viel (tijdens zijn  moeilijke uurtje begin van de avond, dan werkt alleen de speen om hem stil te krijgen). Papa stond er zowat naast maar deed niks. Ik er naar toe, speen in zijn mond en duidelijk gemaakt dat papa's ook heel goed een speen kunnen terugduwen.Oh ja, was de reactie.

Soms moet je gewoon heel direct zijn, de meeste mannen snappen geen hints. Hij weet dat Yanick om de 1 a 2 dagen in bad moet, en is toch telkens verbaasd als ik hem zijn zoon in zijn handen  duw en zeg dat het weer tijd is voor badje. Laatst vroeg ik quasi nonchalant, goh, hoe lang is het geleden dat we Yanick in bad deden? Ik krijg gewoon antwoord (2 dagen geleden), maar meneer realiseert zich niet dat het dus nu weer tijd is.

Maar gelukkig is mijn man wel de liefste van de wereld en ik zou em voor geen goud van de wereld willen missen. Hij kan heel leuk met Yanick spelen en is nu uit zichzelf  gaan vragen hoe  de magnetronsterilisator werkt en hoe het het precies zit met al die flesjes in de koelkast en vriezer (ik denk dat ie em zit te knijpen, want hij weet dat ik er vanaf nu weer wat regelmatiger alleen op uit wil, hihi).

Succes met jullie mannen!
 
De beperkte gespreksonderwerpen, minder tijd etc herken ik helemaal en is vast van voorbijgaande aard. Het is even zoeken naar een nieuw ritme.

Maar ik sta altijd weer versteld dat ik dit soort verhalen hier tegenkom over zulke ouderwetse mannen die door vrouw/vriendin tot de orde geroepen moeten worden en niet eens zelf op het idee komen om wat meer betrokkenheid te tonen of samen de zorgtaken te verdelen.
Eikels vind ik het. Heb er geen goed woord voor over.

Maar goed, als hij niet uitzichzelf verandert zul je hem er toch echt eens op moeten aanspreken. Anders heeft hij niet eens door dat je zo baalt.  Lastig hoor, maar kom voor jezelf op! en als je dat te moelijk vindt, kom dan voor je gezin op!

groetjes,
Janneke
 
oh ja nog iets....ben wetenschapper dus hier komt íe.:

uit onderzoek is gebleken dat ouders de zorgtaken na verloop van tijd wel'verdelen, maar vergeten om ook hune igen vrije tijd verdelen. De consequentie is dat vaders vaak 1 avond en de zondag met hun hobby of vrienden bezig zijn, terwijl mama's daar helemaal geen tijd voor vrijmaken (hooguit, als ik dan toch boodschappen doe dan kan ik dat misschien samen met een vriendin doen en tegelijkertijd een beetje bijkletsen...).

Conclusie: wil je vrije tijd hebben, maak daar dan ook concrete afspraken over en ga dan ook echt de deur uit.

 ik weet dit, maar werk er zelf ook nog aan. als ik vriendlief zie klungelen met de baby heb ik toch al gauw de neiging om toch maar thuis te blijven en te helpen. Maar zo leert hij het natuurlijk nooit. Dus ook ik moet strenger worden voor mijzelf en m'n vrije tijd opeisen.
 
Ik denk niet dat alle mannen die weinig zorgtaken op zich nemen per se eikels zijn.  Vaak nemen ze  onbewust het rolpatroon van hun ouders over (en dat doen vrouwen ook!!!!) en daarbij zijn ze onzeker over alles wat met de baby te maken heeft omdat 'de mama het allemaal beter weet dan zij' (denken ze, en zolang wij ze niet vertellen dat mama zijn en voor de kleine zorgen ook niet vanzelf gaat, blijven ze dat denken). En als ik naar mezelf kijk, denk ik dat ik te lang wacht met aangeven als iets me dwars zit.

Zodra ik hem iets vraag om te doen met de baby (bad, aankleden, uit bed halen of wat dan ook) doet hij dat meteen, zonder morren en blij dat hij wat kan doen. Alleen uit zichzelf iets doen is moeilijk. Maar dat verandert wel als ie eenmaal een paar keer een dag alleen is geweest.
 
Inderdaad, mijn man is ook bepaald geen eikel. Alleen is het beter als ik gewoon zeg/vraag wat ik van hem verwacht! Ik ben sinds de geboorte van de oudste (nu 5 jaar geleden) thuis gebleven, nu hebben we een eigen zaak waar ik in mee werk.   Toen ik laatst ziek was, zo ziek dat ik echt alleen maar op bed kon liggen, kreeg ik wel een heleboel waardering! Ik heb natuurlijk een bepaalde routine gekregen in de loop der tijd, hij niet. En je kunt niet verwachten dat als jij een bepaalde manier van werken hebt thuis, je man dat automatisch maar moet aanvoelen. Gewoon zeggen wat je wilt, dat doen mannen ook!
Overigens hebben we elk jaar een theaterabonnement, zodat we geregeld samen weg zijn, gaan we met onze trouwdag een weekendje weg en plan ik met mijn vriendin ook regelmatig een dagje weg hoor. Dus aan mezelf kom ik wel toe!

groetjes en communiceer ze!

Sabine
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan