Ik heb er een beetje moeite mee...

Hi - het is heel normaal hoor. Ik kon niet wachtem tot ik zwanger was maar toen het eenmaal zover was, was ik constant moe en misselijk en veel alleen thuis. Door alle hormonen en stemmingen kon ik er in het begin ook niet zo van genieten.
Nu ben ik 24 weken zwanger en gaat alles prima. De kleine schopt er lekker op los en nu kan ik wel dagdromen en genieten van mijn buik en de baby.
Maak je niet te druk maar accepteer dat het nu even zo is. Liefs.
 
Deze zwangerschap geniet ik ook niet echt, het is mijn derde kindje maar het zat ( nog ) niet in de planning. Daarom heb ik zeker in het begin enorm moeten wennen. Ook wat meer zorgen omdat we nog geen ruimte hebben om een kamertje erbij te maken.

Wat het wel iets beter maakte, en ik hoop niet dat het raar klinkt is dat dit een jongetje is na twee meisjes.

Maar nog steeds, ik ben nu 26 weken zwanger, geniet ik niet van de zwangerschap, ik kan bijna niet wachten totdat hij geboren wordt.
 
he ik had precies hetzelfde. baalde enorm dat ik voor verdere controle naar een gyn. moet. Ze zijn echt heel anders in een ziekenhuis. Veel afstandelijker. Zelf ben je erg bang dat het mis gaat en de gyn helpen ook niet echt(af en toe rare opmerkingen) ik heb ook elke keer een ander gyn wat ook niet helpt. ik begrijp je gevoel heb precies hetzelfde. Toch proberen te genieten.
 
ik had t ook, maar bij mij kwam het omdat de dagen maar niet vooruit gingen voor mijn gevoel.. die 9 maanden duren me gewoon telang, Zodat ik alleen mar zit te piekeren over alles, en ruzie maak met mn vriend.. ik ben nu bijna 6 maanden, en ik moet nog 3 maanden, en vind het zolang duren:D suc6
 
Terug
Bovenaan