Ik kan dit niet zomaar naast me neer leggen!!

A

Anoniem

Guest
Dag meiden,

Ik moet dit echt even kwijt!Ik maak me zo giga boos!!!
Het is een heel lang verhaal, ik zal het proberen kort te houden!

Het betreft me schoonfamilie.

Het loopt eigelijk al nooit echt lkkr bij me schoonfamilie thuis, ze hebben 14 kinderen in het gezin en er is altijd wel wat met de een of de ander!Nu is me schoonmoeder dus aan de beurt.Ze heeft nu in der kop gehaald dat ze alles niet meer aankan, ze zijn naar een psygoloog geweest en die heeft hun weer wijs gemaakt dat ze een burn out heeft en niks maar dan ook niks meer mag doen!Ze moet de hele dag op een stoel zitten en uit der neus vreten!Me schoonmoeder geeft dit maar al te graag toe!Ze mag naaien of borduren ofzo!Het komt er dus op neer dat ze me schoonzusjes aan het comanderen is, heb jij dit gedaan heb jij dat gedaan ga zo maar door!Toen ze mij vertelde dus dat ze een 'burn out'heeft had ze een lach op der smoel, zo van kijk es nou mag ik alle aandacht krijgen en nou hoef ik lkkr niks meer te doen!Ze heeft eigelijk altijd al heel weinig gedaan in het huishouden terwijl het best heel veel werk is met 14 kinderen(er wonen er nu nog 8 thuis)De kinderen deden altijd alles, als er een verjaardag was dan zat zij op der reed en iedereen rende!En ik kan je vertellen niemand gelooft dus dat ze een burn out heeft en dat ze het dus gewoon verzint!Behalve degene die thuis wonen want die gehoorzamen wel en ze zullen wel moeten want anders krijgen ze gewoon slaag!

Maar dat is betreft me schoonmoeder(ik kan haar eigelijk niet eens zo noemen want ik haat dat mens echt)Ze is een liefde loos mens!Zelfs mijn man bevestigt dat!

Maar nou dus over onze kleine meid........
Wat wij doen is rust en regelmaat, we doen dat heel erg en dat heeft ze ook echt nodig, want als ik me er maar een beetje van afwijk dan is het al mis!Ik kan bijv wel een middag naar de stad met der ofzo, maar ik moet er niet de slaap ontnemen want dan gaat het fout!Nou was me schoonzusje regelijk met mij zwanger zij was alleen iets eerder uitgerekend!Hun kindje is een week ouder dan Julia.Gisteravond was er een verjaardag,  wij nemen  Julia nooit mee, want ze ligt dan op bed en wij zijn van mening dat ze de rrr heel hard nodig heeft!Hun kindje gaat dus van hand tot hand op de verjaardag en ze gaan rond 23 uur weg!Dus mijn schoonfamilie vind dat natuurlijk helemaal geweldig enz enz.Het komt erop neer dat Julia niet leuk is want die zien ze nooit!Gisteravond kwam na de verjaardag nog even een zwagertje bij me langs met zijn vriendin die dus nog thuis woont.Hij zei; Ja aan tafel vanavond hadden ze het erover hoor dat jullie julia weer niet meenemen, ze zeiden dat het echt belachelijk was waar  jullie mee bezig zijn en dat het toch zaterdag avond was dan kan je zo'n kind toch gewoon meenemen!'Er word dus gigantisch over gelult!Als ik een schoonzusje of iemand van de familie spreek dan is het tessa voor en tessa na(dat is dus het kindje van me schoonzusje)Ik word er niet goed van!Ze doen net of Julia niet bestaat!En alsof het helemaal geen leuk kind is!Ik ben trots op me dochtertje en ik kan er niet tegen dat ze zo doen!Ik kan je zeggen dat me schoonmoeder Julia in de tijd dat ze geboren is(dus een half jaar) en nu dat ze haar 4 keer gezien heeft, terwijl ze twee straten verderop woont!Weetje wat ze dan zeggen:Ja wij zijn voor het laatst bij hun geweest dus nu komen ze maar een keertje hier!Weetje dan hoeft het voor mij al niet meer!Wat is dat nou voor spontaniteit!Me schoonmoeder mag nu dus niks meer doen(ik weet niet wat ze die psychiater toeschuift om hem dat te laten zeggen)waarom komt ze dan niet eens een keertje langs om der kleindochter te zien!?Ze zitten als maar te klagen dat ze Julia nooit zien, nou ze kunnen tocg gewoon langs komen of is dat een moeite?Ik kan hier echt wel om huilen weet je dat!!En het erge is me man is van aard echt heel rustig en relaxt!Hi is gewend dat ze zo zijn en die maakt zich er niet echt druk om!Dus er echt over praten met hem kan ik niet!En ik begin toch te huilen als ik het hierover heb en ik wil niet dat hij me ziet huilen!Dat hoor ik niet te doen!Me schoonouders hebben vroeger een vaste zuster in huis gehad met de kraamdagen omdat het zeg maar elk jaar raak was, en die zuster zei altijd, hetgeen wat babytjes nodig hebben is de drie rrr, dat heeft ie me zelf duidelijk gemaakt toen ik nog zwanger was!Waarom doen ze dan nu zo raar?En er is zelfs een van me schoonzusters kwaamverzorgster, die moet het toch ook snappen?Nee hoor die zegt nou dat hoef je met een half jaar niet meer te doen hoor!!Toen heb ik dus tegen haar gezegt dat ik der een hele slechte kraamverzorgster vond!Meiden, vertel het me eens.........zijn wij nou echt zo belachelijk bezig?Is het echt raar dat wij de drie rrr in het leventje van onze kleine meid willen/moeten hebben?Zeg het me eerlijk asjeblieft?

Sorry voor het lange verhaal maar ik moest het even kwijt aan jullie!

xxx
 
Meid, leg het WEL naast je neer, want de enige die er aan onderdoor gaat ben jij. En je schoonfamilie is de lachende derde dan. Je man heeft gelijk dat hij er rustig onder blijft. Het zal toch niet veranderen. Sterkte hoor!
 
Hoi,

Wat een verhaal zeg!! poeheeee... maar ik adviseer toch echt om met je man er over te spreken dat het je zo hoog zit.
En waarom zou je niet mogen huilen?? dit zijn hele gezonde emoties.. en mss "ziet" hij de ernst (voor jou) van de zaak in.

En wat hierboven al vermeld werd; probeer het naast je neer te leggen.
Ik weet het, het is moeilijk... ik weet er alles van (ik "droeg" ook de wereld op mijn schouders) maar idd... jij bent de enige die daar aan onderdoor gaat.
Het is een leer-proces, en voor jezelf een manier om er mee om te gaan kan eventjes duren.
Laat ze lekker door hun onderbroek zakken, ik heb het voor mezelf dus zo "geleerd" (hier ook een rare schoonmonster) dat,ik probeer het anders te bekijken;
Als hun 'vinden' dat ze hun kleindochter te weinig zien, dan moeten ze daar zelf actie aan ondernemen. (als jij vind dat ze haar opa/oma weinig zien, dan is het aan jou/je man)
En met rare praat over (een) kleinkind/eigen kind/schoonkind, welke dan ook....
Dan vind ik het dus HUN verlies, ze zouden hun energie beter in andere zaken kunnen steken dan het gel*l erover. ( en zo heb ik het hier op hun bord gegooid) en ik heb het verder los gelaten.

Het is een heel verhaal geworden... en ik hoop dat je mijn tekst een beetje begrijpt/snapt.
En ik vind ook, dat als jij vind dat je dochtertje iets 'nodig' heeft, dat ze dat maar gewoon te accpteren hebben... of het nu gegrond is of niet, dat doet er niet toe.
JULLIE zijn de ouders, dus JULLIE bepalen de regels... en niemand anders!

Groetjes en veel sterkte, Debby mv B'Elanna



 
Hoi hoi,
wat betreft de 3 rrr en die jij zo naleeft....knap hoor . Zowieso dat jij als moeder weet dat rust, regelmaat en reinheid voor jouw dochter erg belangrijk zijn en dat jij dus nog wel naar een feestje gaat en je dochter met oppas thuislaat. Ik vind het juist goed van je dat jij zoveel rekening houd met je kindje. Jij bent diegene die de grenzen van je baby moet aanduiden en jij bent diegene die met een huilend kind zit wanneer je haar genzen niet goed bewaakt!
Zelf houden wij ook altijd rekening met haar wat betreft op visite gaan, weggaan enz. Gisteravond wezen eten bij vrienden. Om 17.30 uur waren we daar. Om 18.00 uur kreeg ze de fles, om 19.00 uur ging ze in de kinderwagenbak op hun slaapkamer slapen. Om 20.30 werd ze wakker en om 21.00uur gingen wij naar huis zodat ze thuis nog even in bad kon en dan om 22 uur haar laatste flesje kon krijgen. Vanavond hebben wij een bbq bij mijn schoonzus. Doe het dan precies hetzelfde. Mijn andere schoonzus heeft een tweeling van 7 weken en zij is inderdaad veeeeeeeel makkelijker. Ieder voor zich is mijn idee.
Lang verhaal geworden, doe waar jij je goed bij voelt!!!!!

Groetjes, Anne(moeder van Sophie, nu 19 weken)
 
Pfff, meid, wat een verhaal! Kan me goed voorstellen dat het je heel hoog zit. Ik geloof dat al mijn advies (toch even met je man er over praten en leg het dan maar naast je neer!) al gegeven is.

Ik weet het, vooral dat naast je neerleggen is hartstikke moeilijk. Kritiek is nooit leuk, vooral als jij denkt dat je het beste doet voor je kindje. Maar als jij het beste doet voor je kindje, láát ze dan maar lekker kletsen. Jij zit de zondag na de verjaardag niet met een jengelende oververmoeide dochter! En een gelukkig, stabiel kindje is toch het allerbelangrijkst. In ieder geval een stuk belangrijker dan de goedkeuring van je schoonfamilie .

Sterkte! KT
 
Je bent helemaal niet raar bezig met je drie RRR. Hier doen we precies hetzelfde en luisteren naar wat een ander daarover zegt doe ik allang niet meer! IK ben de moeder en IK bepaal wat goed is voor mijn kind en een ander heeft dat maar te accepteren.
Hier ook een jarenlange vete met schoonmama. Totdat ik op een gegeven moment heb gezegd; tot hier en niet verder, ik wil geen verplicht contact meer.
Nou is dat misschien makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik ben gewoon erg egoïstisch gaan denken; Ik ging er aan onderdoor en dat vond ik het niet waard.
Dus nu kom ik daar niet meer, zij komen nog wel met verjaardagen van de kids en vriend-lief gaat elke zondag met de oudste daar lunchen.
Ik vind het prima zo.
Probeer het idd wel een beetje van je af te zetten.
Sterkte
Sil
 
Wat erg allemaal zo voor je. Ik ben het helemaal met de andere forum-meiden eens: doe waar JIJ je goed bij voelt en probeer je niks van je schoonfamilie aan te trekken. Zij hebben een probleem (ze snappen niks, en voelen zich zielig) maar dat moeten ze niet in jouw schoenen schuiven. Probeer je rug recht te houden en betrek je man hier alstjeblieft bij. Jullie moeten hier samen sterk in staan.
Heel veel sterkte meid.
 
Ik ben het ook met de vorige spreeksters eens.
Maar ik weet ook dat het moeilijk is om het naast je neer te leggen.
Hier is het ook een beetje uit de hand gelopen en ik heb tegen mijn vriend gezegd dat hij met hun moet gaan praten en dat deed hij gelukkig.
Als er problemen aan mijn kant van de familie zijn los ik dat zelf ook op.
Probeer een beetje afstand te houden en als hun comentaar hebben onthoud heeeeel goed dat je super goed bezig bent!
Uiteindelijk weet jou kindje dadelijk waar hij (of zij,ik weet het even niet meer,sorry) aan toe is.
Ik probeer ook een beetje de rrr toe te passen en dat is gewoon duidelijk voor jezelf maar ook voor de kleine!!
Heel veel succes en schrijf het hier maar lekker van je af!!!

Groetjes Mikkie.
 
Terug
Bovenaan