Ik kan even niet meer bij jullie zijn.

A

ANONYMOUS_USERNAME

Lieve allemaal.

Ik typ dit berichtje omdat ik tijdelijk even afstand van jullie ga nemen. Ik moet rust vinden in mijn lichaam en hoofd en even niet met het zwanger worden bezig zijn.

Ik merk dat alles wat ik de afgelopen jaar heb mee gemaakt (3miskramen waarvan 2x gecuretteerd binnen een jaar) me even te veel is geworden. Ik moet echt even alles los laten.
Ik kon de laatste tijd aan niets anders meer denken en de laatste keer is toch harder aangekomen dan ik werkelijk had gedacht. (ik ben niet zo stoer als ik me voor deed). En daar heb ik nu last van.

Ik vind het jammer dat ik jullie moet verlaten maar het is voor mezelf beter. Helaas kan ik jullie daardoor niet meer steunen en dat doet wel een klein beetje pijn. Maar ik moet nu even voor mezelf kiezen. Ik hoop op korte termijn hier weer terug te komen. We zien wel.

Ik kon toch niet zomaar weg blijven....

Bedankt voor jullie lieve woorden en begrip en ik hoop en duim dat jullie wens binnenkort vervuld mag worden.

Heel veel succes en wie weet tot binnenkort.

Liefs Bibi
 
Hallo Bibi,

Jammer dat het niet zo goed met je gaat. Maar het is echt belangrijk om even rust in jezelf te vinden. Heel veel succes en hopelijk tot gauw.

Liefs van mij
 
meisje ik wens je veel sterkte!
ik vind het heel goed van je en ik begrijp je helemaal door iedere keer
het forum op te zoeken laat het je niet meer los! ik wens je veel balans weer in het leven toe voor lichaam en geest en een tipje zoek eens een goede voetreflexologe op(wel bij vereniging aangesloten) brengt rust in je lichaam en dat is het begin
succes dikke kus joyce
 
Lieve Bibi,

Het gaat me erg aan het hart, ik voel je verdriet terwijl ik je berichtje lees. Ik zou je heel hard willen knuffelen!

Je hebt groot gelijk hoor. Ik begrijp het heel goed. Het is heel moeilijk om er niet mee bezig te zijn, maar voor je zelf toch beter het te proberen.

Alles werk altijd door. Als je geestelijk niet lekker in je velletje zit merk je dat aan je lichaam en weer andersom. Zo blijf je er een beetje in hangen. Ik hoop dat jullie veel steun aan elkaar hebben. Mij heeft het erg geholpen een dagboek bij te houden om al m'n twijfels en gevoelens in op te schrijven.

Probeer je niet groot te houden. Het is niet zomaar iets wat je hebt mee gemaakt! Dat heeft gewoon geestelijk en lichamelijk tijd nodig om te helen. En gun jezelf die tijd ook, hoe moeilijk het ook is. Ik hoop dat de mensen om je heen dat ook begrijpen!

Probeer bewust te worden van wat je al hebt en niet wat je nog niet hebt.

Ik wens je (jullie samen) heel veel sterkte...

Heel veel liefs,
Shir
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan