Ik kan wel janken....

Wat verschrikkelijk!! Maar Lynn, hoe leuk je je werk ook vindt, dit kan.natuurlijk niet zo doorgaan!
Met twee prachtige kindjes in je buik, krijg je straks ook nog één mooie ronde bal van voren om de hele dag mee te dragen.

Ik hoop dat de therapeut je kan helpen donderdag, en misschien dat hij/zij je advies kan geven wat je het beste kan doen.

Sterkte meid! Ik denk aan je!
 
Hee lieve meiden,

Bedankt voor jullie lieve reacties! Het gaat helaas niet beter na een nachtje slapen! Pfff....wat een ellende zeg!

Ik vind het gewoon zoooo moeilijk om op werk te gaan aangeven dat het zo niet meer gaat! Ik weet trouwens niet eens of je dat wel op 'eigen houtje' mag doen, daarom wacht ik toch donderdag maar even af.
En wat het nog lastiger maakt is dat de vakanties nu bij ons zijn begonnen en ik de komende 3 weken de manager vervang. Bovendien staan we echt vanaf nu, de gehele zomer minimaal bezet dus dat wordt echt heel lastig.

Mijn man zegt: "dat is jou probleem niet en als het niet meer gaat, dan gaat het niet meer". Hij heeft ook wel gelijk, ik moet nu aan mezelf en m'n kindjes denken maar waarom voel ik altijd die betrokkenheid en verantwoordelijkheid zoooo sterk? Het is toch niet mijn zaak! Tsja....vind het echt heel moeilijk maar 1 ding weet ik wel.....Zo gaat het niet!

Hoop dat jullie mannen goed zijn verwend als papa's en papa's to be op deze vaderdag en ik wens jullie een fijne en gezellige zondag!

Liefs Lynn.
 
Hoi Lynn,

Ik ken dat hoor: jezelf wegcijferen om op het werk alles op rolletjes te laten lopen. Is ook een kwestie van leren loslaten. Een te groot verantwoordelijkheids gevoel. Jouw man heeft idd gelijk en je zou je gewoon ziek moeten melden. Kijk over een week of wat hoe het dan gaat. Jullie gezondheid boven alles! Op het werk zien ze vast wel hoe een doorzetter dat je bent maar dat het nu gewoon niet meer gaat. Dat jij het moeilijk vind om aan te geven dat het niet meer gaat zien ze ook maar geloof me: jij moet dat zelf aangeven. Zij doen het niet voor je.

Fijne dag, doe kalm aan en hopelijk gaat het snel weer beter met je.

Liefs,
Annet
 
Meid, je hoeft donderdag niet af te wachten... Je bent ziek, je bent niet in staat om te werken. Verknal je lijf aub niet, ik heb het destijds wel gedaan en ik heb anderhalf jaar (!) na de bevalling in een revalidatiecentrum gelopen om weer normaal te functioneren. Jammer van je werk maar ze redden het heus wel zonder je. Klinkt hard, maar dat lost zichzelf wel op...

Sterkte!
 
Hey lieve Lynn,

Ohh ik heb net ook zo'n topic geopend. Verschrikkelijk voor je! Ik begrijp je dilemma heel goed. Ik kan nu wel heel stoer tegen je zeggen, dat je voor jezelf moet kiezen en je eigen lichaam met de ukkies het allerbelangrijkste is (en dat is ook zo), maar dat weet je zelf wrs ook heel goed! Ik hoop dat je man je kan overtuigen en dat je een werkgever hebt die ook zijn verantwoordelijkheid neemt en begrip en steun toont voor de situaties!!! De fysio zal een beetje verlichting geven, aar daar is ook alles mee gezegd. Heel veel sterkte en beterschap!

Liefs
 
Terug
Bovenaan