He dames,
Ik zou graag jullie ervaringen horen m.b.t. het zwanger worden.
Het lijkt wel alsof iedereen om me heen binnen een aantal maanden tot maximaal een half jaar aantelt. Nu snap ik dat je de andere verhalen misschien minder snel hoort. Maar ik ben hier wel benieuwd naar. Hoelang heeft het bij jullie geduurd voordat jullie aantelde? Heeft er iemand een soortgelijke situatie meegemaakt? Hoe is dit bij jullie afgelopen? Ik en mijn man proberen inmiddels al 1.5 jaar zwanger te worden. Toen ik in het begin het spiraaltje heb laten verwijderen ben ook ik vrijwel gelijk aangeteld. Helaas verloor ik vanaf de week van de "innesteling" al bloed. Dit was in het begin te verklaren maar naarmate de weken vorderden verontruste het me enorm en is het uiteindelijk na 6 of 7 weken uitgelopen op een miskraam. (Door het bloeden had ik in week 5 en 6 een echo bij de vk, maar hierop is nooit een vruchtje gezien enkel een vruchtzakje) nu we 1.5 jaar verder zijn en het bij enkel een miskraam is gebleven begin ik me langzamerhand een beetje zorgen te maken of alles wel in orde is. Ik heb de zwangerschap gezien als een positief puntje dat het wel mogelijk is om zwanger te raken en hebben ons voorgenomen om het de tijd te geven en hebben inmiddels alles al zelf geprobeerd. Ovulatie testen, temperaturen, elke dag gemeenschap, om de dag, om de 3 dagen, proberen zo gezond mogelijk te eten, geen alcohol te drinken en zijn 2 jaar gestopt met roken, we sporten allebei regelmatig en hebben het 't laatste jalf jaar zelfs even helemaal "losgelaten" omdat we ons er zelf op betrapte er op het laatst té veel mee bezig te zijn. We zijn op vakantie geweest en hebben verder gewoon genoten van elkaar en alles om ons heen. Nu hebben we het idee dat het wel erg lang duurt en overwegen we zelfs een vruchtbaarheidsonderzoek te ondergaan. Maar ik durf de stap tot op heden nog niet te zetten. Elke maand denk ik: ik wacht deze maand wel nog even af, dadelijk is het nét raak als ik naar de dokter ga... ik hoop weer een beetje hoop te krijgen van de gene die er ook langer op hebben moeten wachten.. wat zouden jullie doen? Het nog even de tijd geven of naar de dokter gaan?
Ik zou graag jullie ervaringen horen m.b.t. het zwanger worden.
Het lijkt wel alsof iedereen om me heen binnen een aantal maanden tot maximaal een half jaar aantelt. Nu snap ik dat je de andere verhalen misschien minder snel hoort. Maar ik ben hier wel benieuwd naar. Hoelang heeft het bij jullie geduurd voordat jullie aantelde? Heeft er iemand een soortgelijke situatie meegemaakt? Hoe is dit bij jullie afgelopen? Ik en mijn man proberen inmiddels al 1.5 jaar zwanger te worden. Toen ik in het begin het spiraaltje heb laten verwijderen ben ook ik vrijwel gelijk aangeteld. Helaas verloor ik vanaf de week van de "innesteling" al bloed. Dit was in het begin te verklaren maar naarmate de weken vorderden verontruste het me enorm en is het uiteindelijk na 6 of 7 weken uitgelopen op een miskraam. (Door het bloeden had ik in week 5 en 6 een echo bij de vk, maar hierop is nooit een vruchtje gezien enkel een vruchtzakje) nu we 1.5 jaar verder zijn en het bij enkel een miskraam is gebleven begin ik me langzamerhand een beetje zorgen te maken of alles wel in orde is. Ik heb de zwangerschap gezien als een positief puntje dat het wel mogelijk is om zwanger te raken en hebben ons voorgenomen om het de tijd te geven en hebben inmiddels alles al zelf geprobeerd. Ovulatie testen, temperaturen, elke dag gemeenschap, om de dag, om de 3 dagen, proberen zo gezond mogelijk te eten, geen alcohol te drinken en zijn 2 jaar gestopt met roken, we sporten allebei regelmatig en hebben het 't laatste jalf jaar zelfs even helemaal "losgelaten" omdat we ons er zelf op betrapte er op het laatst té veel mee bezig te zijn. We zijn op vakantie geweest en hebben verder gewoon genoten van elkaar en alles om ons heen. Nu hebben we het idee dat het wel erg lang duurt en overwegen we zelfs een vruchtbaarheidsonderzoek te ondergaan. Maar ik durf de stap tot op heden nog niet te zetten. Elke maand denk ik: ik wacht deze maand wel nog even af, dadelijk is het nét raak als ik naar de dokter ga... ik hoop weer een beetje hoop te krijgen van de gene die er ook langer op hebben moeten wachten.. wat zouden jullie doen? Het nog even de tijd geven of naar de dokter gaan?
