Ik trek het even niet

[Zonnebloempje2017]

Ik weet dat je zei dat je geen geld voor een slaap coach hebt, maar voor 80 euro heb je een jaar lang toegang tot de slaap module van de happybabycoach. Zij heeft allemaal verschillende filmpjes in die module over allerlei onderwerpen met betrekking tot slapen. Ook zal ze je aanmoedigen om naar jezelf te luisteren.
Alleen de filmpjes hielpen mij al zekerder staan in mijn overtuigingen en mijn manier van opvoeden.
Ze zit ook op Instagram en Facebook. Ik kan het echt aanraden

 

[Boterbloempje]

Volg je moederhart, betreft het slapen. Als jullie het niet erg vinden dat de kleine tussen jullie in ligt, lekker doen. Het zijn pittige fases, vooral als de tandjes ook nog eens gaan opspelen. Rond de 10 maanden sliep onze dochter ook ineens mega slecht. Of ze viel heel slecht in slaap of was midden in de nacht klaar wakker. We bleven dus bij haar totdat ze sliep (en in extreme gevallen viel ze zelfs in mijn armen in slaap) en ‘s nachts sliep ze tussen ons in, als ze wakker werd. Tuurlijk twijfelde ik of we hier wel goed aan deden, maar op een gegeven moment wil je dat iedereen gewoon kan slapen. Dan maar tussen ons in. Toen ze de nachten weer door sliep, zijn we gaan afbouwen met naast haar zitten. Eerst bij de kast gaan staan, vervolgens bij de deur en toen op de gang. Mijn vriend was er nogal snel in en stond op dag 3 al op de gang, terwijl dametje rustig en redelijk snel in slaap viel. Bij mij heeft het een paar dagen langer geduurd en nu valt ze heerlijk zelf zonder huilen in slaap. Al met al viel ze met een goede week zelfstandig in slaap. Ik heb geleerd om te kijken naar wat onze dochter nodig heeft en trek me nauwelijks nog iets aan van meningen van anderen. Ik geloof dan ook niet dat je kinderen kunt verwennen op dit gebied. Ze zijn nog zo klein en hebben je nog zo hard nodig. We hebben dan wel een aantal maanden iedere avond naast haar bedje gezeten (dankzij covid was er toch niet veel anders te doen) maar ik heb het idee dat we daar nu (ze is bijna 1,5) de vruchten van plukken. Ze weet dat we er voor haar zijn en dat we komen zodra ze moeite heeft met in slaap vallen. Een knuffel en kus is dan al genoeg om rustig te gaan slapen.

 

[ZazouTwee]

Ik begrijp je helemaal over wat anderen in je omgeving zeggen maar probeer echt je eigen plan te trekken. Mensen hebben altijd commentaar, hoe je het ook doet. Als je geen borstvoeding geeft is het raar, als je lang borstvoeding geeft is het ook raar. (Onlangs na 21 mnd gestopt). Je kind is te dik, een ander vindt hem mager worden. Goh hij is wel lang!! (=precies gemiddeld). Kortom: mensen vinden van alles maar het gaat er uiteindelijk alleen maar om wat jij vindt!! Heeft je kindje je nodig om in slaap te komen? Vinden jullie het alledrie prima dat ze op jullie kamer ligt? Lekker doen! Ik heb mijn zoontje ook tot een maand of 15 bij ons op de kamer gehad en hij belandt nog regelmatig tussen ons in. Fijn toch, dat je als mama die geborgenheid kunt bieden! Even een hart onder de riem! ?

 

[ChSa]

Onze kleine man van 11 maanden slaapt ook op onze kamer
Eerst was ik ook "bang" voor de reacties van onze omgeving en toen hij er nog maar pas was ging ik me zelfs soms verantwoorden bij mensen waarom wij vonden dat het beter was als hij tussen ons in sliep
Nu denk ik: waarom heb ik dit gedaan? Wij bepalen wat wij vinden dat goed is voor onze kleine man. En hij vind het heerlijk om tussen ons in slaap te vallen. We hebben er zelfs voor gekozen om met hem tegelijk naar bed te gaan. Zo hebben we ook echt tijd voor elkaar en ons gezin en hoeven we niet telkens naar boven als hij tussendoor wakker wordt,want nu valt hij gewoon meteen weer in slaap als hij merkt dat we er zijn. Of we nou met zn 2 op de bank zitten of met zn 3tjes al boven zijn dat maakt voor ons niet uit. En we slapen er alle 3 stukken beter van door ons niet krampachtig vast te houden aan "hoe het hoort"
Dus als jullie dochtertje het op het moment fijn vindt om bij jullie te zijn,en jullie dit prima vinden,laat het dan lekker zo. Komt vanzelf weer goed,echt waar.

 

[GebruikerSN]

Eens met Zazousept, lekker de omgeving laten lullen en zelf stoppen om bevestiging over je moederschap daar uit te halen. Klinkt makkelijker dan het is.. maar het is wel de enige manier. Hier een makkelijk kind als eerste en nu een huilbaby gehad, nou wat iedereen daar wel niet van vindt... Te veel prikkels, te weinig prikkels, we houden haar teveel bij ons, we gaan teveel met haar op pad, ze moet flesvoeding, ik had langer borstvoeding moeten geven, het ligt aan geluiden en ze moet een rustig kamertje, ik had haar in de box moeten 'leren' slapen, ze moet in een draagzak, ik heb haar verwend in de draagzak etc etc en ze had achteraf gewoon last van reflux en de voeding! Man wat word je onzeker en wat weten sommige mensen alles beter. Lekker naar je eigen gevoel en je kind luisteren, groot gelijk dat je haar niet laat krijsen als dat niet goed voelt, dat soort opvoed methoden zijn sowieso ouderwets. Jullie komen er wel en ik zou m'n energie lekker in je gezin en jullie leven steken ipv de hele nacht op en neer naar een huilend kind in een bedje lopen als je daar zelf eigenlijk niet eens achter staat. Als ze het goed heeft gekund, dan gaat ze het echt wel weer kunnen als de mama honger gestild is.