Ik trek het nu echt niet meer...

A

Anoniem

Guest


Momenteel gaat het  helemaal niet goed met mij. Ik denk dus ook steeds: waar zijn we aan begonnen en dat we het hiervoor  zo ontzettend leuk samen hadden.
Ruben heeft nooit goed geslapen en sinds een paar dagen lukt het hem helemaal niet om in slaap te vallen. Het is 's avonds 1 groot drama.
Vorige week was hij ziek en had ik vakantie, maar ik heb toen alleen maar kleertjes gewassen en luiers verschoond.

Voor de rest is het echt een superlief en vrolijk ventje, maar het slapen is echt een ramp. We weten gewoon niet meer hoe we het aan moeten pakken.
Vandaag is hij naar het kdv en heb ik een dagje vrij (normaal moet ik werken) en ik loop  al de hele dag te huilen. Trek het echt niet meer! Zie nu alweer op tegen de avond terwijl en krijg nu al de zenuwen terwijl ik weet dat ik juist ontspannen moet zijn omdat hij dat anders merkt en ook onrustig wordt.

M'n moeder stelde net voor om hem een nachtje naar haar te brengen maar ben verdorie van vrijdag op zaterdag ook al bij hen wezen slapen met Ruben omdat ik het niet meer trok. Dus dat aanbod heb ik maar afgewezen. Wil zo graag laten zien dat ik het zelf kan en voel me nu of ik totaal gefaald heb. Waarom lukt het mij nu niet om positief te blijven en er het beste van te maken? Wat kan ik doen om me beter te voelen?
Laura

 
Hoi meid,

wat vervelend dat je jezelf zo voelt!! Over niet gaan slapen savonds, ken ik niet over meepraten. Maar ik ken me goed voorstellen dat het verschrikkelijk moet zijn voor jullie. Heb je enig idee hoe dat het komt dat hij zo is?? En heb je iedere avond een vast ritueel voor het slapen gaan?? Als wij Dylano op bed leggen, is hij het er soms ook niet mee eens, en laat hij wel van zichzelf horen. Echter... Dit duurt maar max 2min. En dan is het nog niet eens echt huilen. We gaan er dus echt niet naartoe, want volgens mij hebben ze dat zo in de gaten.
En waarom voel je jezelf zo schuldig meid? Dat hoeft toch helemaal niet?? Mama zijn is niet altijd makkelijk, en degene die zeggen dat het wel zo is, liegen erover.
En ik vind het harstikke lief van je moeder dat ze het heeft aangeboden dat je zoontje daar kan gaan slapen... Dan heb jij iig ff rust. En das toch wel belangrijk hoor.
En tuurlijk faal je niet als moeder als je je kindje wegbrengt omdat je zelf ff tot rust wilt komen. Je zal zeker niet de 1e en de laatste zijn hoor! Pak ff de tijd die je nodig hebt, en als je besluit om je zoontje weg te brengen, ga er dan lekker op tijd in, en probeer (als je niet hoeft te werken) lekker uit te slapen, want dat kan zo lekker zijn. En dan zie je dingen ineens heel positiever.

Een dikke knuf voor jou!!

Liefs Debby.
 
Hoi,

Het wordt echt weer leuk hoor! Ik herken zo'n periode. Dit had ik rond kerst. Nu voel ik me weer heel goed. Vooral door het mooie weer.
Aantal tips:
* Blijf erin geloven dat het echt binnenkort beter zal gaan.
* Leg de lat niet te hoog. Dan is je huishouden maar een keer niet op orde. Neem gewoon rust als je dat nodig heb. Of ga er met de kinderwagen op uit.
* Ga iets leuks doen, wat je vroeger ook al leuk vond.

En over het slapen:
Misschien een hele gekke tip, maar kun je hem niet langer ophouden. Onze dochter wil soms ook niet slapen en dan gaat ze gewoon een uurtje later naar bed. En dan slaapt ze vrijwel meteen. We proberen er geen probleem van te maken. Maar: het is veel moeilijker als een ander zegt en natuurlijk per kind verschillend. Misschien is het echt een periode en komt het omdat je kindje ziek is geweest. Dan slapen ze daarna vaak moeilijker.

Succes ermee!
 
@babybelle: Uurtje later slapen is voor ons ook geen probleem, maar meestal is hij al zo moe en pieperig dat hij echt doodmoe is en dat het dus het fijnste voor hem is om maar lekker naar bed te gaan. Hij wordt ook slaperig van de fles en z'n oogjes vallen soms wel dicht, maar zodra hij in z'n bedje ligt staat hij in 3 tellen rechtop in bed!

@Debby: Ik vind het gewoon genant dat ik een mooi, gezond kind heb maar dat ik toch zoveel moeite heb met het moeder zijn. Wil zo graag aan iedereen laten zien dat ik het wel kan.

En ja, we laten 'm uiteraard ook wel eens huilen. Ik wil dit niet te lang (hooguit een kwartier) door laten gaan aangezien wij in een nogal gehorig oud huisje wonen en we de buren niet te lang willen storen. Daarbij raakt hij er alleen maar meer overstuur van en heeft het dan zo warm dat hij helemaal niet meer kan slapen. Dan wordt hij echt helemaal hysterisch en rood...en dat vind ik ook weer niet nodig. Het lijkt ook wel dat hij echt wel wil slapen maar dat hij de rust niet kan vinden ofzo...
 
Hey laura,

Ik heb met je te doen....en ik kan je gevoel wel voorstellen dat je het zelf wilt kunnen. Maar soms moet je keuzes maken tussen wat jou een goede moeder maakt.
Ik snap dat je alles zelf wilt doen, maar als je nu eens van dat idee afstapt. Dat maakt je geen mindere moeder. Ook niet als je ruben naar je moeder brengt voor 1 nachtje logeren. Waarschijnlijk knappen jullie er allebei van op en heb je er ook allebei profijt.

Nou ja. Ik heb makkelijk praten vanaf hier. Ik heb gelukkig een makkelijke slaper.

Ben je nog met hem naar de huisarts geweest?

Groetjes Lynn en Hidde 18-07-07
 
Bedankt weer voor het meeleven...wat een zeur ben ik ook hè?
Nee, gelukkig vertoont hij geen ziekteverschijnselen meer.
Hij is ook overdag weer veel vrolijker.
Daarom snap ik niet dat hij nu juist niet lekker kan slapen.
Tja...
 
Hoi Laura,

Het klinkt inderdaad zo dat je het helemaal niet meer ziet zitten en daar hoef je je helemaal niet voor te schamen. Een zeur ben je al helemaal niet. Ik wil niet gemeen zijn maar ik denk eerlijk gezegd dat je hulp nodig hebt. Ik weet niet of je het al gedaan hebt maar ik zou eens met je huisarts gaan praten. Ik heb ook een moeilijk begin gehad, wel om een hele andere reden dan jij maar mijn huisarts heeft me heel goed kunnen helpen. Probeer het eens en schaam je niet.
Sterkte er mee en hier mag je altijd klagen.

Liefs
Linda
 
Ik leef ook met je mee. Ik had gisteren zo'n dip (zie mijn topic over 'Lotte is lastig...') En hier kun je ook zo lekker je hart luchten...

Laten we hopen dat het snel beter zal gaan!

Groetjes, Marisa
 
Terug
Bovenaan