A
Anoniem
Guest
Hoi Laura,
Ik herken je verhaal heel goed.
Mijn zoontje Sven is ook geen goede slaper. Sinds deze week gaat het eindelijk beter.
Tot die tijd moesten we er meerdere keren per nacht uit en vorige maand werd hij soms echt totaal in paniek wakker. Als we de kamer dan weer uit wilde lopen, werd hij helemaaaal hysterisch.
Ik weet niet hoe oud je zoontje is maar misschien heeft hij wel last van verlatingsangst. Dat heeft Sven nu ook. Zelfs als ik tijdens het spelen wegloop, begint hij wel eens te huilen.
Vermoeidheid kan je niet alleen lichamelijk vellen maar zeker ook emotioneel. Zeker in de beginperiode, werd ik er ook erg labiel van. Ik heb me ook meerdere malen afgevraagd waarom ik in hemelsnaam ooit een kind wilde. Mensen die pretendeerde dat het ouderschap zo geweldig is, heb ik wel eens voor gek verklaard.
Weet je, je kunt je altijd wel blijven afvragen of je een goede moeder bent. Het antwoord zul je nooit krijgen want er staat nergens zwart op wit wat dat is. Probeer er dus ook niet naar te zoeken want dat kost veel te veel energie en die heb je nu al niet. Ik leef nu ook van dag tot dag. Ik probeer niet teveel te plannen en zie daarom wel wat er op mijn pad komt.
Probeer voor Ruben zoveel mogelijk rust en regelmaat te creëren. Dat heeft hij nu echt nodig. Ik merk dat bij Sven ook. Als wij een dag met hem op pad zijn geweest, slaapt hij een stuk slechter. De kinderarts zei tegen ons dat Sven waarschijnlijk heel veel droomt. Dat zou bij Ruben ook wel eens het geval kunnen zijn.
En nog een tip: laat Ruben een paar nachtjes bij je ouders slapen. Daarmee doorbreek je zijn patroon. Wij zijn afgelopen week bij mijn ouders wezen slapen en sindsdien slaapt Sven dus door. Hij is uit zijn spiraal gehaald en dat heeft enorm geholpen.
Heel veel succes en geloof in jezelf. Dat is het belangrijkste.
Groetjes,
Maike
Mama van Sven, 28-7-2007
Ik herken je verhaal heel goed.
Mijn zoontje Sven is ook geen goede slaper. Sinds deze week gaat het eindelijk beter.
Tot die tijd moesten we er meerdere keren per nacht uit en vorige maand werd hij soms echt totaal in paniek wakker. Als we de kamer dan weer uit wilde lopen, werd hij helemaaaal hysterisch.
Ik weet niet hoe oud je zoontje is maar misschien heeft hij wel last van verlatingsangst. Dat heeft Sven nu ook. Zelfs als ik tijdens het spelen wegloop, begint hij wel eens te huilen.
Vermoeidheid kan je niet alleen lichamelijk vellen maar zeker ook emotioneel. Zeker in de beginperiode, werd ik er ook erg labiel van. Ik heb me ook meerdere malen afgevraagd waarom ik in hemelsnaam ooit een kind wilde. Mensen die pretendeerde dat het ouderschap zo geweldig is, heb ik wel eens voor gek verklaard.
Weet je, je kunt je altijd wel blijven afvragen of je een goede moeder bent. Het antwoord zul je nooit krijgen want er staat nergens zwart op wit wat dat is. Probeer er dus ook niet naar te zoeken want dat kost veel te veel energie en die heb je nu al niet. Ik leef nu ook van dag tot dag. Ik probeer niet teveel te plannen en zie daarom wel wat er op mijn pad komt.
Probeer voor Ruben zoveel mogelijk rust en regelmaat te creëren. Dat heeft hij nu echt nodig. Ik merk dat bij Sven ook. Als wij een dag met hem op pad zijn geweest, slaapt hij een stuk slechter. De kinderarts zei tegen ons dat Sven waarschijnlijk heel veel droomt. Dat zou bij Ruben ook wel eens het geval kunnen zijn.
En nog een tip: laat Ruben een paar nachtjes bij je ouders slapen. Daarmee doorbreek je zijn patroon. Wij zijn afgelopen week bij mijn ouders wezen slapen en sindsdien slaapt Sven dus door. Hij is uit zijn spiraal gehaald en dat heeft enorm geholpen.
Heel veel succes en geloof in jezelf. Dat is het belangrijkste.
Groetjes,
Maike
Mama van Sven, 28-7-2007
.